Chapter 21: His Confession

5.3K 143 99
                                    

Dillenna Heera's Point of View:

Talaga palang nakakabingi ang katahimikan. Sobrang tahimik ng bahay. Walang ni kahit isang kaluskos ang narinig ko. Agad namang binasag ang katahimikan ng tunog ng doorbell. Ang aga-aga pa. It's still 6 in the morning. Sino'ng baliw 'tong naliligaw sa bahay ng ganitong oras?

"Theon? Ano'ng—"

Walang ano-ano'y hinalikan niya ako. He pulled me closer to him. He's touching me everywhere and it made me nervous and scared. I pushed him away as hard as I can.

"Ano? Mas ginusto mo'ng gawin ni Matt sa'yo 'yon kaysa sa asawa mo?"galit na singhal niya.

"Anong sinasabi mo?"

Lalo akong natakot sa kanya nang suntukin at sipain niya ang gate. His fist repeatedly hit it. Hindi ko alam kung pipigilan ko ba siya.

"Damn it Dillenna! Akala mo hindi ko malalaman!"he yelled as he brushed his fingers through his hair.

"Tumigil ka na Theon, ano ba?"

"Tumigil!??? Fuck!"he clenched his fist and hit the gate again. "Sa mismong bahay natin Dillenna, sa mismong bahay ko! At sa pinsan ko pa?"

Pinandilatan niya ako ng mata at saka hinawakan ako ng mahigpit sa braso.

"Sumusobra ka na Theon. Ginawa mo rin naman sa'kin 'yon ah." Tumulo 'yong luha kong kanina pa nagbabadya. "Nagbubulag-bulagan ako kahit sa mismong harap ko nakipaghalikan ka sa iba. Kitang-kita ng mga mata ko Theon ang mga magkaibang kulay ng lipstick na nasa polo mo. Pero hinayaan kita. Bakit ba Theon? Bakit hindi mo man lang maisip na sinasaktan mo rin ako? Araw-araw Theon! Araw-araw akong naaawa sa sarili ko dahil palagi kong naririnig ang boses mong sumisigaw sa'kin. Alam nating pareho na napilitan lang tayong pakasalan ang isa't isa."

His hold of me lightened.

"Pero hindi mo kailangang ipamukha sa'kin 'yon. Na kahit sino, hinding-hindi ako pipiliin dahil hindi ako kamahal-mahal!"

He pulled me closer to him and enveloped me in his embrace. I continued sobbing on his chest somehow lightened that I have freed the emotions I have been concealing for days.

"I'm sorry."he whispered. My tears raced even more swiftly. I punched his chest repetitively.

"Nakakainis ka Theon. Nakakainis ka."

"I'm sorry. I'm sorry."

Humigpit ang yakap niya sa'kin.

"I'm sorry kung ang selfish ko. I was insecure all this time Dillenna. Dahil kahit no'ng ikakasal pa lang tayo, si Matthew 'yong laman ng isip mo. Akala mo ba hindi ko alam 'yon? No'ng umatras ka sa araw na 'yon, it proved me that I'm a loser. Dillenna, wag mo na ulit akong iwan."

"I was so scared watching you leave yesterday. I'm so scared. I'm so scared right now Dillenna. Bryce went looking for Matt's wallet this morning. Nagtaka ako lalo na nang makita 'yon sa sahig, sa loob ng kwarto natin. Kaya napilitan akong i-check ang CCTV. It killed everything in me. Seeing you with him doing the thing I know you will never willingly give me, I died a thousand times. I'm so scared because I already know I don't want to lose you and yet I have let you go."

"Theon."

"Hush. Wag mo 'kong tawanan. Pero siguro kailangan ko ng sabihin 'to. Lahat ng ginawa ko sa'yo noon, I intently did it to get your attention. I have never courted a girl all my life. Kaya kahit gustong-gusto kita Dillenna, hindi ko nagawang ipagtapat sa'yo lalo na no'ng magsimula kayong lumabas ni Matt."

"What are you saying? Matagal mo na akong gusto?" I tried to look at his face but whenever I try to break his embrace, humihigpit ang pagyakap niya sa'kin.

"I'm sorry if I hurt you. I'm sorry if I have to tell you those things. 'Yong mga sinabi ko'ng 'yon, para sa'kin lahat 'yon. Ikaw 'tong napilitan lang na pakasalan ako. Ako ang hindi kamahal-mahal. Your every grace and every flaw Dillenna is everything I love about you. Lahat ng kamalditahan mo, minahal ko 'yon maliban lang no'ng awayin mo si nanay Lucy."

Hindi ako makapaniwala sa sinasabi niya. Si Theon Jace Crawford? Matagal ng may gusto sa akin? Nagpapansin siya kaya niya ako inaaway noon? Bahagya akong natawa sa iniisip ko.

"Kaya ayaw kong magtapat eh, tinatawanan mo 'ko."

"Theon, let me look at you."

"No!"Hinigpitan na naman niya ang pagyakap niya sa'kin.

"Hindi kita patatawarin. Hindi ako uuwi."

Binitiwan niya agad ako. Nang tingnan ko siya ay para siyang batang nahuling nagnakaw ng wallet. He looked down as he placed his hands on his pockets.

"You looked so cute right now."

Inirapan niya ako. Namumula 'yong mukha niya.

"Tingnan mo nga ako. Binobola mo lang yata ako kanina eh! Hindi mo talaga ako gusto—"

"Hindi ka ba nakinig? Hindi kita gusto, mahal kita."saad niya na nakatitig sa'kin. "Let's go home please."

Alam kong hindi ko siya mahal gaya ng sinasabi niya sa'kin. Pero masaya ako habang tinititigan ko siya. Masaya ako dahil sa sinabi niya. Hindi ko mapigilang huwag siyang yakapin. I wrapped my arms around him as I leaned my head on his chest. It felt good. It seemed perfect as if my head really belonged to his chest.

Biglang sumulpot sa isipan ko si Matthew. I tried to shut his face away. Tama na ang lahat. Kahit pa may nararamdaman ako sa kanya, hindi na pwede kaya tatapusin ko na ang lahat ng anuman ang meron kami. Right now, I'm very certain. I want to make my marriage work.

"I love you."he whispered and hugged me back. "Shall we go home now, Mrs. Crawford?"

He offered me his hand. I took it and realized afterwards that it's bleeding.

"Let me clean your wound first before we get home."

"Sa bahay na lang please. I want to see you do it in our house so I can reminisce good memories of you and me at our own home."

Fine. I want to mouth that I agree with him but I opted to be silent instead. Right now, I want to build memories of us together happy with each other in our own house.

Married UNHAPPILY Ever After  [COMPLETE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon