İki Kişilik Yalnızlık

Hoşçakal ...

Poyraz'ın Gözünden :

Alina'nın o sözleri üzerine birkaç saniye kendime gelemedim.Sonra ben ne yaapıyorum böyle deyip bağırmaya başladım 

+ Alina ne oluyor burada !!?

-Poyraz... Mert burad....

         Alina'nın sesi kesildi.Mert,Mert,Mert.Evet ! Buldum! Alina teneffüste onun yanına gittiğimde o çocuk onu dikizliyordu tam çocuğa dalacaktım ki Alina beni durdurup geçmişte yaşadığı o olayı anlatmıştı.Ben neler düşünüyordum böyle gidip hemen Alina'ya yardım etmeliydim.

         Nerdeyse 10-20 Kez zorladıktan sonra kapı açıldı.İçeri girdim ama kimse yoktu.Allah kahretsin ! Pencere açık ...

Şu an bu sınıfın bahçe katı olmasını isteyen mimarlara lanetler yağdırıyordum. Hemen bahçeye indim.Gözlarimle Alina ve Mert'i ararken Mert'in Alina'yı kucaklayarak bir yere götürdüğünü gördüm ve var gücümle koşmaya başladım.Alina'yı arabaya bindirdi.Hemen arabaya bindim ve onları takip etmeye başladım.

         Hadi ama şimdi olamaz.Kırmızı ışık yandı ve Mert'in arabası çoktan uçmuştu.O 40 saniye bana 40 yıl gibi geldi.Yeşil rengini görür görmez arabayı son sürat çalıştıdım ama geç kalmıştım.Gözden kaybolmuşlardı.Arabayı köşeye çekip kendimi bıraktım ve sinirden ağlamaya başladım.

Mert'in gözünden:

   Onu bayıltmış eve gidiyordum.Tamam biliyorum onu bayıltmam saçmalıktı ama bunu o istemişti.Bu kadar zorluk çıkarmasaydı onu bayıltmak zorunda kalmazdım.Ama intikamımı alıp yarım kalan işimi bitirecektim.

Geçen sene onu rezil etmiştim ama bu sadece acı çektirme yöntemimdi.Bu sefer kökten çözüp işimi onu öldürecektim.Babası ölmeden önce benim babama çok çektirmişti,onun yüzünden babamın popülerliği düşmüş,herkes babamdan nefret etmişti ve babam sırf bu yüzden bizi terk etmişti.Öcümü babasından almak nasip olmadıysa ben de kızından alırım.

Aslında fena kız da değildi onunla biraz eğlenip sonra da öldürebilirdim ama neyse.

Eve gelmiştik.Hala uyanmamıştı,onu usulca kucağıma aldım ve odama çıkardım.Uyanmasını bekleyecektim.Sonuçta o uyurken öldürünce tadı çıkmazdı değil mi ?

Poyraz'ın gözünden :

Ağlamam bittiğinde aklıma birdn bir çözüm geldi.Arabanın plakasını biliyordum ve telefonumdaki uygulama sayesinde yerlerini bulabilirdin.İşte bu !

Alina'nın gözünden :

Poyraz'ı gördüm.Ona doğru koşmaya başladım ama ben koştukça o uzaklaşıyordu,birisi beni geriye doğru çekti.Bu mertti ...

     Korku içerisinde uyandım.Etrafıma bakındım ama tanıdık gelmiyordu.

      Hatırlamaya çalıştım.En son montumu sınıfta unutmuştum ve Orada Mert ile karşılaşmıştım.Kapıyı kilitleyip çıkmama izin vermemişti.Sonra Poyraz'ın sesini duymuştum ve ona yardım etmesini söylemiştim.SOnra Mert bana yaklaştı,yaklaştı ve burnumu tuhaf kokulu bir mendille kapattı,sonrası karanlık.

     Muhtemelen burası da onun odasıydı ki zaten kapı açıldığında da sorularım cevaplandı.Mert bana alaycı bir ifadeyle bakıyordu.Tam sinirlenmiş ona haddini vermek için ayağa kalkacaktım ki ellerimin yatağın uçlarına bağlı olduğunu fark ettim.

* Ne oldu prenses ayağın mı tutuldu dedi ve iğrenç bir şekilde güldü.

- Seni aşağılık herif bana yaptıkların yetmedi mi daha ne istiyorsun ?