My imagination turns out to be a reality[On-Hold]

Chapter 14:FINALE 1

[A/N: Kainis, nabura yung una kong nasulat.Epalogs naman kasi. Anyhow, this is the end #1. Yeah right. Pero may kasunod pa naman. Salamat nga pala sa mga patuloy na sumuporta nito. Ipaplug ko lang ang isa kong story entitled "I Control your Destiny". This chapter only contains Kirsty's POV]

"Bawat tao ay bida sa kani-kanilang buhay. Bawat problema ay may solusyon. Bawat lungkot ay may kapalit na tuwa. At bawat paghihintay ay may kapalit na pangyayaring nakalaan para sa atin" -Sty

CHAPTER 14: FINALE 1

Wala na. Wala na sya. Iniwan nya ang kwartong ito ng wala paalam. He just left us wondering where did he go?what happened to him? Is he okay? Why did he left without saying goodbye? Yan ang mga tanong na namumuo sa isipan ko pero ang nangingibabawa sa lahat ay "Naaalala na nya kaya ako?". Kasi kung oo, masaya na ako. Kahit iniwan nya kami ng punong puno ng pagtataka, maalala nya lang ang pangalan ko at ang pinagsamahan namin ayos lang sakin. At least, masasabi nya sa sarili nyang "Minahal ko tong taong to". Pero kung hindi, sana maalala na nya ako.

Teka, baka naman drama ako ng drama dito eh hindi nyo kilala kung sino yung sinasabi ko. 

Si Kyle yun. He's gone. Hindi nadedo ah! Kanina kasi bumalik kami sa hospital, but wala kaming nadatnan na nagngangalang Elmer Kyle Velasco. Nag-vanish sya bigla na parang bula. Walang nakakaalam kung saan sya pumunta. Ang sabi naman ng doktor okay na sya,kaya raw pinayagan na nila idischarge sya, ang problema lang hindi man lang ipinaalam sa mga kasama ni Kyle. Kaasar diba. Psh!

Nandito ako ngayon sa Aston University, kukunin yung toga ko for Graduation bukas. Yep, sa wakas gagraduate na ako.After all those years na paghihirap sa pag-aaral........mag-hihirap na naman ako. UWAAAAA! Bat ba kasi nauso pa ang college. Asar! 

"STY!" sigaw ng isang nilalang na nakapagpabalik sa akin mula sa realidad

"hey! nakuha nyo na yung mga toga nyo?" tanong ko sakanila

"Yeah girl. Bilisan mo na, bibili pa tayo ng dress natin" Rox

Dito kasi sa Univ tuwing graduation, hindi school uniform yung asa loob ng toga kundi dress.Kaya nagkaroon na naman ng rason ang mga estudyante na gumastos at pumunta sa mga malls.

"Sige,Wait for me here" sabi ko sa kanila at nagtungo na sa room kung saan makukuha yung toga namin. Noong nakuha ko na yung toga ko at matapos ang chikahan sa mga iba ko pang mga kaklase binalikan ko na sila Rox and Xiena sa quadrangle.

 "Taralets!" yaya ko sa kanila

>>MALL<<

"wooh! grabe ka Rox--di ka pa ba pagod? 5 dresses na yang nabibili mo. 5 dresses out of 20 stores!!" pagrereklamo ni Xiena

Yeah. you heard it right. Out of 20 stalls, 5 dresses pa lang ang nabibili ni Rox habang kami okidoks na

"Ang cheap naman kasi nung sa iba.Tsaka minsan na nga lang makapagshopping eeeh" sabi ni Rox habang papasok na naman sa isa sa mga boutique

(-______-) Yeah. Minsan nga pero sobra namang nakakaloka. Kulang nalang libutin namin pati parking lot eh. Not to mention wala pang nabibiling shoes yan si Rox.HAYBUHAY

After MALIBOT-ANG-BUONG-MALL-PATI-PARKING-LOT.............at LAST!

I'm Home. *phew*

Feeling ko I lose 100 pounds. shetness lang ah (_ ____)"

Makapagpahinga na nga at masyado akong pinagod ni Rox.