My imagination turns out to be a reality[On-Hold]

My imagination turns out to be a reality: Chapter 4

Pressure is the thing the you don't really have to feel. Enjoy!

Lagi ka lang mapapagod pag pinaiiral ang pressure sa buhay mo.katagalan, mamumukha ka

nang losyang at masasab nlan sa srili mo na" Ano bang gnawa ko"

Yung ang buhay.

(author)

Guys, sorry sa late update.....

Pagod kasi ako nung mga nkaraang araw. exam kasi namin..

Hope the results go well..

so here's chapter 4. 

as what i had said- ENJOY!

____________________________________________________________________________

Chapter 4: Getting close to you

Diba ang sarap ng feeling kapag yung taong hindi mo kasundo dati nagiging kasundo

Mo na kahit paminsan-minsan ay napipikon kana sa kanya.

“KIRSSSTTTTTTTTTTTTTYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY!!!!”

Patay! Sigaw ni coach yun ah. NAKOO TALAGA. MY BALAT ata sa pwet yung Jazz nay un eh

“Naku coach, Sorry po talaga. Hindi na po uulitin, Promise” ako

“Sige, sige. Wag mo nang uulitin ah, pasalamat ka at may-ari ng school tong boyfriend mo” Coach

“Tss” kyle

“Hay naku, pasalamat nalang talaga” sabi k okay kyle na parang naiirita

Habang naglalakad kmi papunta dun sa gilid sabi ko sakanya:

“Kyle siguro ako nalang pupunta ditto mag-isa. Kayak o naman eh, hintayin mo nalang ako

Ditto sa gym para hindi kana rin mapagod” ako; sinabi ko ng mahinahon

“Are you saying that dahil sa nalate ka ngayon because of me? Sty, hindi ka

Naman naparusahan ngayon eh” Kyle

“Kasi nga dahil sayo yun. Kyle I want to be fair sa iba. Ayokong sabihin na ginagamit kita

For my own sake. Do you understand my point?” ako; medyo naiinis na

Ano ba kasi gusto nyang palabasin. Gamitin ko sya para di ako maparusahan/. Hindi naman

Ako ganun no. I’m not a take-advantage person

Si kyle umupo nalang. Nainis na namn siguro to. Hindi kasi sinanay na pinagsasabihan kaya iyan

Nagmamaktol na naman, pikunin, hard-headed. Gusto lagging nasusunod at lagging tama. SUS! Kahit

Mayaman naman kami hindi naman kami pinalaking spoiled.

Hay naku, bahala ka dyan at magpapractice na ako.

Tira… serve… Ugh!.. Kala mo ah, ay bakla yung shuttlecock. Shocks, madadapa aako.

Ouch! Ugh, nadapa nga ako.

"okay, tama nay an. For now yan na muna ang last practice nyo. Next month na lang ulit. Okay?” Coach

“Yes coach” kami

Gulay! Buti namn at last practice na to for this month. Maaga narin ako makakauwi at makakapagpahinga.

Wait! Parang my nkalimutan ako. Teka, isip…isip…isip…

Waah!! Uy si Marky. Niyakap nya na namn ako. Hehe, hilig nya tlag mnghug.

“uy, kagulat ka namn. Musta na?” ako