SESSİZ ÇIĞLIKLARIM

Bölüm 1

Efdal

Yine her zamanki gibi bizimkilerle birlikte girdik okula.Yani şimdi biraz övünmek gibi olsun da bizim tayfa okulun en yakışıklı çocuklarıdır.
Ama yani sadece 4 kişiydik.Tamam diğer erkeklerde fena sayılmazdı ama öncelik biziz. Kızlar da bunun farkındaydı herhalde.Çünkü bizi gören kızların ağızlarının suyu akıyor resmen.

Bu arada ben Efdal.Değişik bir isim değil mi ama.Fakat ben ismimi çok severim.Çünkü dedemin ismi ve ben dedemi çok severim.Hatta babamdan bile.Babamdan fazla sevmemin sebebi ise fazla yanımızda olmaması.Sürekli yurt dışında toplantıları oluyor.Ve dedemde ben doğduğumdan beri babam olmayınca babaannem ile bizde kalıyorlar. Babamdan çok dedemi görüyorum. Ondan dolayıda dedeme aşırı bağlıyımdır.Neyse konumuz bu değil.

Nerde kalmıştık.Hah kızlar diyorduk en son.Öyle yani kızlar işte.Ama her sınıfta ve okulda bulunan su çalışkan kızlar bizdede vardı tabi.Zaten şu koca okulda 5 ve ya 6 civarı çalışkan kız vardı.Ve bunların da 2'si hariç bize karşı ilgi duyuyorlardı . Biri 1. sınıftan beri yani 3 yıldır bizim sınıfta fakat bu sene yan sınıftan bir kız bizim sınıfa geçti bir sebebten dolayı. O kızlarla pek işim olmazdı ne benim ne Ulaş 'ın ne Kayra 'nın ne de Hasan 'ın. Bu arada bizim tayfadakilerinde ismini öğrendiniz sizi şanslı şeyler sizi...

Neyse o kadar yol yürüdükten sonra kendimi banka zor attım.Hemen yanıma da bizimkiler oturdu.Yan yana 2 tane bank birleşik durur hep.Çünkü burası bizim köşemiz ve genellikle kimse oturmuyor.Biz kötü çocuklar felan değiliz.Okuldakiler ne kadar ahlaksız,terbiyesiz olsalarda en azından birbirlerine saygı duyuyorlardı.Bazıları dışında.

Ulaş
"Lan canımız çıkıyor her gün yolda. Ne biçim ceza ya bu.Arabayla okula kadar bırakılmayı özledim."

Kayra
"Ulaş kes sesini.Sen konuşma sen konuştukça benim sinir kat sayım artıyor.Pezevenk senin yüzüne bu hallerdeyiz.Ne vardı ki o kızda bizi bu hallere getirecek?"

Biz Ulaş'a tepkimizi gösteriyorduk. Hasan hariç.Hasan hep susardı şu an yaptığı gibi.Hasan bizim tayfaya sonrada girdi.Sonradan dediğim biz üçümüz bebeklikten beri beraberiz. Onlar benim kardeşimden de öte oldular çoğu zaman.Hasan ise orta okulda dahil oldu bize.Oda artık bizdendi.Hiç birini diğerinden farklı görmüyorum üçüde benim kardeşimdi.Ben ve Ulaş çok neşeliyizdir.Kayra pek gülmezdi biz yokken.Hasan ise sessiz bir çocuktu ama bazen de çok konuşuyor be çocuk.O da haklı sus sus nereye kadar.Bazen konuşmada beni bile geçebiliyor.

Gelelim bizim cezamıza...
Canım(!)ve en sevdiğim(!)arkadaşım olan Ulaş yine rahat duramadı biz yokken tabikide(ne bekliyorsak)."Ne yaptı bu çocuk?"diyeceksiniz.Hemen anlatim...

Yine bir gün okul çıkışı Kayra'lara
geçeceğiz.Ulaş bizden ayrıldı işim var diye.Bizde önemlidir diye birşey demedik.Neyse bu mal bize yalan söylemiş gitmiş bir kızın peşinden. Neymiş kız ona bakmış kesin aşıkmış ona felan.Neyse kız eve girmeden önce bunu fark etmiş sonra abisini aramış.Tabikide doğal olarak abisi bunu bi güzel benzetmiş ve bunu takip edip evini öğrenmiş sırf annesine ve babasına şikayet etmek için.Ve de amacına ulaşmış.Ulaş annesine onun yanında bizimde olduğumuzu söyleyince bizede patladı kabahat.Ne kadar yalan söylüyor desekte"sizin yanınızdaydı bırakmasaydınız"dediler.

Sonuç:tüm ailenin kesin kararı 1 ay arabasız bir şekilde gidip gelecektik ve bu 4. günümüzdü.Her ne kadar bizdende tonlarca dayak yiyen
Ulaş"bırakmasaydınız beni o zaman. Annemler çok doğru söylüyor"diyip duruyor.
Sonuç olarak bitkin bir şekilde bankımızda oturuyor ve diğer yandan Ulaş'a saydırıyorduk.Hasan bile Ulaş'a küfrediyorsa siz düşünün halimizi.