Legendary Gangsters and Mafia Princesses [COMPLETED]

CHAPTER 17: JAMES'S PAST

Alexandria's POV

3 weeks passed. Naging malapit kami sa isa't isa ng Demon Kings.

Laging nakadikit kay Ziana yung nerd na nakilala niya. At hindi man aminin ng mga kasama ko, halatang may pagtingin na sila sa Demon Kings maliban kay Ziana na ayaw talagang dumikit sa mga ito. Pero panay pa rin ang lapit ni Zavier sa kaniya kahit anong layo niya.

Ako naman, minsan pinapansin si James pero minsan hindi.

Nararamdaman ko na rin ang hindi ko dapat maramdaman sa kaniya. Iba ang atraksyon na nararamdaman ko sa kaniya kaya mas mabuti pa habang mas maaga pigilan agad yon bago pa lumala.

Kaya iniiwasan ko siya dahil baka lumalim pa ang nararamdaman ko sa kaniya. Ayokong mas lumalim pa iyon dahil alam kong laro lang lahat ng ito para sa kaniya, sakanila.

Sa loob loob ko, may parte sa aking hayaan ko ang sariling gustuhin siya. But my brain tells me that I should stay away from him because in the end, I'm the one that'll get hurt.

Lumapit sakin si Ziana na kararating lang. Nandito kami ngayon sa office niya. Yung iba naming kasama, kasama yung boys.

"Tell me what's bothering you?" tanong nito ng blanko.

Kilala niya talaga ako. Saming lahat, siya ang pinaka nakakakilala sakin dahil mga paslit pa lang talaga ay magkaibigan na kami.

"Don't worry I'm fine," giit ko.

"No you're not," puna niya.

I let out a deep sigh and tell her about my feelings and what if's in my mind.

"I'm afraid of the growing feelings I have for him," sambit ko matapos mag kwento.

"Don't be," saad niya kaya napalingon ako sa kaniya na blanko ang mukha hanggang ngayon.

"Why?" kunot noong tanong ko.

"Let yourself love him. He can learn to love you too. Just always stay by his side and be the one who'll listen if he have problems, if he needs someone, if he's alone. Let him feel you're always there for him. He can learn to love you because of that," saad niya.

"Risk your heart again. Love is always a risk," dagdag niya.

"May alam ka ba sa plano nila, Zia?" tinawag ko siya sa nickname niya na ako lang mismo ang tumatawag.

"You know what Dria, I already knew all of it before you know it.

I let you all accept the friendship they offered because, I can see that they can make you happy even just teasing you all. I can see it all through your eyes, you're all happy when you're with them. I don't want to end your happiness just by telling you what's their plan.

Pero nangako ako sa sarili ko na, kapag sinaktan nila kayo, ako mismo ang makakalaban nila," cold na sabi niya sa huling linya.

"Thanks Zia, napagaan mo ang loob ko." saad ko at niyakap siya pero di niya ako niyakap pabalik =__=

"For you, Dria," sagot nito, kinalas ko ang pagkakayakap ko sa kaniya at nginitian siya.

Ngitian niya ako pabalik pero saglit lang. Pagtapos ay tumalikod na ako.

Pupunta muna ako sa library para matulog. Pero habang naglalakad ako sa hallway, may humila sa kamay ko at dinala sa parking lot.