YENİ BAŞLANGIÇ.

TERKEDİLDİM

Harrieti aradım.
"Alo kimsin"
"Merhaba beni tanimadinmi'?
" Hayır tanimadim"
"Ben Andre"
"Andreeeeee canım kusura bakma taniyamadim. Nasılsın beni aramana çok şaşırdım sen beni ararmiydin yahu"
"Canım çok özledim seni hala Londra damı yasiyosun"
"Evet hala Londra dayım"
Bütün olanları anlattım.
"Sende bi kaç günlüğüne kalabilirmiyim." dedim
"Sormana bile gerek yok. Ama ben şuan ise gidicem sen geldiğinde beni ara alt komşuna anahtarı birakicam sana yer bildirimi aticam. Alirsin komşudan."
"Tamam canım sana çok minnettarım. Çok saol."
"Rica ederim canım bekliyorum iner inmez ara'
" Tamam canım BB"
Uçağa doğru ilerledim. Uçağa bindigimde, yerimi bulmada aksilik oldu. Benim yerime başka birisi oturmuştu. Adama yaklasip..
"Pardon burası benim yerim"
"Aa kusura bakmayın"
"Yani bos isterseniz oraya oturun" dedim Samimiyetle
"Saolun anlayışınız için"
Yan yana başka bir erkekle oturmayi sevmiyorum çünkü benim aklım Angelo da onu çok özledim aslında kısa surede gördüm ama yinede ozledim. Yanımdaki adam bana;
"Pardon tanisabilir miyiz?"
İçimden niye benimle muhatap oluyor diye kendi kendime konuştum.
Yine;
"Pardon duymadiniz mi?"
Duymamazlıktan geldim ama adam çok ısrarlı benimle konuşmaya.
"Pardon anlamadım birşey mi dediniz" dedim şaşkınlıkla.
"Evet adınız ne" dedi
"Andre" dedim sinirle
"Benimde Alex menun oldum"
"Bende" dedim fısıldayarak.
"Nereye gidiyorsunuz"
"Londra'ya"
"aaa bende Londra ya gidiyorum" dedi
Aman ne tesadüf.
Uçak servis yapılıyordu. Bir tane hostes tepsiyle dolaşıyordu. Bende bir tane kahve icsem çok iyi olucakdi. Yanimdaki adam da kahve içecekti kahveyi alırken üstüme döktü allahtan kahve çok sıcak değildi.
"Çok özür dilerim çok pardon gerçekten çok pardon"
"Tamam önemli değil"dedim kısık sesle. Lavobaya giderken bide baktım arkama yine o adam hızlı adımlarla giderken birden kolumu tuttu.
" nabiyosun ya sen" dedim
"Ya bana kizmadin dimi çok pardon"
"Tamam kizmadigmi söylemiştim"
Hızlıca lavabo ya girdim. Üstüme yeni şeyler giymiştim. Bacagimin her yeri yanmıştı. Gerçekten çok açıyordu. Yerime oturdum. Uyumuş numarası yaptım. Yoksa yine başlayacak konuşmaya. 5 saatte Londra ya varmıştım. Aslında yolculugum çok ta güzel geldiğini söyleyemem.
Tam bavulumu alicakken Alex bavulunu ayağıma düşürdü. "Yok bisey"diyip bavulumu alıp hızlıca çıktım. Ama ne yazıkki beni bulduu.
"Çok pardon sakar biri olduğumu anlamissindir sanırım" dedi
"Sıkıntı değil bende sakarimda bu kadar değil" dedim gulerek.
"1 kahve icelim mi? Lütfen birbirimizi tanıyalım. Lütfen"
Angelo duyarsa çok kiar ama
"Tamam peki "
Alex nedense çok sevindi
Bir tane kafeye gittik. Oturduk.
"Neden buraya geldin" dedi
"Aslında benim bir sevgilim var onunla gelicektim ama o yarin yola cikicak."
Alex in yüzü düşmüştü.
"Anladım"
"Sen neden geldin" dedim
"İs için artik hayatımın geri kalanını Londra da geciricem."
Kahvelerimizi yudumladik
"Benim artik gitmem lazim"
"Ah tamam "
Bana bir kârt uzattı.
"Bu ne"
"Dost ca bir dahaki sefere buluşalım" dedi telefon numarası yazıyordu.
"Peki"
Bende ona kendi numarami uzattim.
"Görüşürüz"
"Görüşürüz"
Kendimi ona yakin bulmustustum.
O kadar sakarligina rağmen içimde kelebekler ucusuyordu.
Ama benim bir sevgilim vardı.
Aaa harriet i aramayı unuttum.
Telefon rehberde harriet i buldum sonunda. Çalıyordu çalıyordu
"Alo geldinmi canım"
"Evet"
"Tamam konumu atiyorum"
"Bekliyorum"
Telefonu kapatti .
Telefonum öttü.
Konum gelmişti. Bir tane taksiye pindim ingilizcem iyidi allahtan.
Taksiye tamı tamına türk parasıyla 140 TL odedim baya uzaktı.
Nihayet geldim. Daire numarası 25 işte buldum. İçeri girdim. Harriet en uskatta oturuyordu. O zaman onun bir altinda komsusu oturuyor. Ondan alicaktim anahtarı. Kapısına vurdum.
İngilizce konusmamla
"Ben harriet un arkadasiyim anahtarı alabilirmiyim. Eve geldim. Bide baksam telefonuma birsuru mesaj.
Sevgilimden!!!
" canım ben baskasinla beraberim kusura bakma Londra felan yalandı sana yeni hayatında başarılar."
Allahın belasiiiiiiiii