Letters From Zayn | Zaylena

16

*2017, Ağustos 26

"Sevgilim,

En zor kısmın seni kaybetmek olduğunu düşünüyordum bugüne kadar.

Beni arayıp, uçağın düştüğü yerde bir kadın bedeni bulduklarını söylediler. Cesedi teşhis etmem için hastaneye çağırdılar. Tanrı aşkına!

O lanet olası soğuk morga girdiğimde kalbim atmayı bıraktı.

Dışarıda bir sedyenin üzerine konulup üzeri beyaz çarşafla örtülmüş bir beden vardı.

Ben istemiyor olsam da gözlerim bunu umursamadan yaşlarını döküyordu.

Cesedin yüzünü açmak için yarım saatten fazla bekledim. Orada donmak üzereydim.

Morg görevlisi gelip, beni dışarı çıkarttı. Sıcak bir yere götürüp üzerime örtmek için bir örtü getirdi.

Biraz zaman geçtikten sonra, kendime boş bir mezar yerine seni ziyaret edebileceğimi hatırlattım.

Hazır olduğumda tekrar içeri girdim. Bu sefer görevli de benimle beraberdi.

Cesedin yüzünü açtı. Tanrım! Tanınmayacak haldeydi. Çok fazla berbattı. Ağlamaktan başka hiçbir şey yapamadım.

Yüzüne bakarak, sen olduğunu anlayamayacağımı fark ettiğimde sağ bileğine birlikte yaptırdığımız dövme aklıma geldi.

Selena, o sen değildin.

Tanrı affetsin, orada yatan başkası olduğu için mutlu oldum.

Bu çok berbat. Bunları yazarken bile ağlıyorum. Buna engel olamıyorum.

Sensizlikle sınanmak istemiyorum.

Sevgiler,

Zain Javadd Malik"

*

Bu bölümü yazarken ağladığım doğrudur..

Kalbim paramparça. Ruhum delik deşik.