Letters From Zayn | Zaylena

24

*2018, Ekim 24

"Sevgilim,

Bu nasıl yazılır bilemiyorum bile.

Onca zaman neden yazmadığımı merak ediyorsun, biliyorum.

Seni, senin ölü bedenini bulduk.

Benim sevgimle atmayan kalbinin saklı olduğu bedeni bulduk.

Ellerin, ellerimi tutamadığı için moraran bedenini bulduk.

Gözlerimi göremeyen gözlerinin sonsuza kadar kapalı olduğu bedenini bulduk.

Bundan birkaç ay önceydi sanırım, tam hatırlayamıyorum.

Bir telefon.

Ben hâlâ senin yaşadığına inanırken..

Bütün bunlar bana çok gelmiş olacak ki; kendimi kaybettim.

Sen yokken, ben hep kayıptım fakat bana inan, bu çok farklı.

Senin nefes almayan bedenini görmek sevgilim, kalbimi öldürdü.

Sana bunları herhangi bir hastanenin odasından yazıyorum.

Bazen buraya geliyorsun.

Kimse bana inanmıyor fakat ben biliyorum.

Sen buradasın. Hâlâ ve sonsuza dek.

Doktorlara göre kafayı yedim ama bence bu kafayı yemenin en güzel hali.

Seni görebiliyorken, neden bundan şikayet edeyim ki?

Sana yazmak için neden bu kadar geciktiğim konusuna gelirsek, her gece seninle konuşuyorken mektup yazmak saçma olur diye düşündüm.

Sen de bunu onaylamıştın.

Bu gece gelmedin ama.

Dün gece de gelmedin.

Ve ondan önceki gece de.

Doktorlar iyileşmeye başladığımdan ve buradan kurtulabileceğim hakkında konuşup duruyor.

Ben bunu istemiyorum ki.

Adore ve Alec geldi birkaç kere.

Büyümelerini kaçıyorum, tek üzüldüğüm bu.

Seninle bu odada konuşup kahkaha atarken, çocuklarımızın büyümelerini kaçırmak beni yaralıyor.

Ben buradan gidersem, benimle evimize gelir misin?

Sevgiler,

Zain Javadd Malik"