Hayatım annem ve babamın kararları üzerine kurulmuştu ki hala öyle hiç kendi. Kararlarımı alamadım bunda benimde payım var bence buna izin vermiştim.
Evde o kadar sıkılıyodumki hergün hiç aralıksız sahilde koşuyodum haftanın üç günü voleybol antremanım vardı diyer öbür günler özel dersler felan... ha diyomusunuz mutlumusun diye kim çok mutlu olabilirki böyle bi şeyde.
Annem hep voleybol oynarken mutlu olduğumu düşünürdü ama ben hiç böyle düşünmüyodum aksine yüzmek istiyodum ama annem için bi kızın. Böyü duruşu sporla olurdu yüzmekte bi spor değilmi sizce? Kendimi suda her zaman. Rahat hissediyodum halada oğle
Babamı anlatmak gerekirse o daha çok herşeye gereksiz gözüyle bakıyo. En son baba yüzmeye gitmek istiyorum dediğimde bana ne gereksiz bi şey o demişti
Şimdi siz soruyosunuzdur neden sesini çıkarmak istemiyosun diye çünkü sesimi çıkarsam bile beni anlamıyıcaklarını biliyodum o yüzden üniversiteye kadar bunu sürdürücektim hem onlar benim annem ve babamdı ne diye bilirimki.
Bu benim için sadece bir başlangıç
Emin olunki sadece üniversite hayatımla ilgileniyorum başka bi şey düşünmüyorum erkek arkadaş felan...
Annemle ve babamla bi çok kez benim kardeş isteme olayım yüzünden kavga ettim siz şimdi diyosunuzdur bu kız iyimi ya kafayımı yemiş diye ama karçekten insanın bi kardeşi olması çok güzel ne olursa olsun yarın bir ögün annene yada babana bi şey olsa yanında durucak tek kişi kardeşin olur
:Arkadaşlar bu ilk çalışmam hepiniz sıkılmadan okursanız çok sevinirim heleki yanlışlarm olduğsa lütfen. Söyleyin
Teşekkürler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN KİTABI
Teen FictionCansu 16 yaşında ailesiyle yaşayan tek çocuk olan bi kız ama herşey onun hayatının değiştiği gün başlıyo taki mavinin en koyu rengine ait olan iki çift gözle karşılaşana kadar.
