The end justifies the means (The Reason Behind)

dos

"....stay safe, students. May God be with us all"

Pag dating ko sa flag hall ay patapos na ang mensahe ng president. Medyo kakaiba dahil ang pang huling mensahe palagi ng president ay 'you may now proceed to you respective rooms, have a nice day' pero iba ngayon. Wala naman kaming lalabanang competetion or what dahil kakatapos lang ng college days.

"Anong meron?" Tanong ko sa isang estudyante.

"Adventure" naka ngiti niyang sabi sabay layas sa harapan ko. Ayba.

"Naya" isang mahinahong boses ni Maddy ang narinig ko mula sa likuran.

"Oh, Mads." Bati ko naman.

"Halika" kinuha nito ang kamay ko at iginayad ako sa kung saan. Napadpad kami sa basement ng rooftop.

"Look" Tumingin ako sa timuturo niya. Omg.

"What's this?" Takhang tanong ko sakanya.

"Weapons" she simply answerd.

"I know! But for what?!" Deym. There are so much guns, shotguns, bolo at kung anu ano pang weapons. Even bomb.

"Isn't amazing? That's all ours" naka ngiti niyang sambit. Hano?!

"Timang ka ba?! Anong gagawin natin dito?!" Singhal ko sakanya.

"We need it to protect ourselves, Naya. Apocalypse is coming" At muli, binggit nito ang Apocalypse na binaggit niya kahapon.

"Alam mo nababaliw ka na talaga. Halika nga! Ipag bigay alam natin 'to kay President para-----" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil hinila niya ako pabalik at pilit na iniharap sakanya

"Naya Wake up!!! Hindi mo ba talaga ako pakikinggan?! It is real! The zombies are coming! I'm not crazy!! I'm telling the truth! I'M FVCKING TELLING THE TRUTH!!" Sobrang mabigla ako sa inasal niya. She shouted at me for the first time. Hinihingal pa ito dahil sa pag sigaw.

Inalis ko ang pagkaka hawak niya sakin at...

*slap!*

I slapped her. I didn't slap her dahil sinigawan niya ako. Sinampal ko siya to wake her up.

"YOU wake up! Stop that nonsense, Maddy! Zombies don't exist! They are  not real! They are just your fvcking imaginations! They will stay as your dreams! Just-a-dream!!" I screamed. Like her, nanghihingal rin ako ngayon.

Nanlaki ang mata nitong tumingin sakin. Naglakad ito paatras at nagulat nalang ako ng bigla itong tumakbo papunta sa loob at kumuha ng baril. Ikinasa niya iyon at itinutok sakin. Wtf?!

"W-what are you doing?!" Kabadong tanong ko. The heck is wrong with her?!

"They are real" she said and the next thing na nangyari ay narinig ko nalang na ipinutok niya iyon at napa upo't pikit nalang ako. Is she gonna kill me?

"Hoo! Hindi ko na pala kailangang mag practice. I love Adrenaline<3" Napa tingin ako sakanya at kitang hinalikan niya pa ang baril na hawak niya. Just wow!

"Sira ka ba?!" Sigaw ko sakanya. Napa tingin ito sakin at biglang sumeryoso ang mukha. Mabilis siyang tumakbo papunta sakin at itinayo ako.

"Look" wika nito at may itinuro sa likuran ko.

Lumingon naman ako at isang naka handusay na bangkay ng lalaki ang nakita ko. Ang daming dugo.

"Pinatay mo?! Maddy pinatay mo?!" Kabang tanong ko.

"Dinouble dead ko" ngiti niyang sagot na mas lalong nagpa laki ng mata ko.

"Kaylan ka pa maging mamamatay tao ha?!" Galit ko siyang tinulak na nagpa wala sa ngiti niya. Mali to! Maling mali!

"Halika nga!" Hinila nito ang kamay ko at dinala ako sa may dulo ng rooftop kung saan kita ang buong school.

"Ayan nakikita moba?! Tignan mo, Naya! Tignan mo!!" Unti unti ay nilingon baba at halos hindi ako makapag salita sa mga nakikita ko. Is this real? Nangyayari ba talaga 'to?

"They are not humans anymore! They are now after your brains!" Sigaw nito sakin.

"Bakit? B-bakit ganito? Anong nangyare, Maddy" I still can't believe what's happening.

"No idea. I dont know. Ang alam ko lang, we really need to protect ourselves now"