Roommates with the Badboy

25. de uitnodiging

''We hebben jullie allemaal bijeen geroepen omdat we een leuke verrassing hebben voor jullie!'' schreeuwt de directeur van de school door de aula heen.

Midden in de laatste les moesten we met zijn allen in de aula gaan verzamelen. Niet bepaald handig want het was een belangrijke les waarin de docent de laatste vragen voor de toets zou gaan beantwoorden.

Het wordt gelijk rumoerig zodra de directeur het woord verassing heeft uitgesproken.

''Verassing? Waarschijnlijk een projectweek ofso.'' Moppert Sarah, ze is de hele dag al chagrijnig en ik kan al wel raden waardoor en uit ervaring weet ik dat je dan niet terug moet reageren.

Nina trekt haar wenkbrauw op om haar botte reactie.

''Dames en heren stilte asjeblieft.'' Roept de directeur geïrriteerd.

Na een paar seconden is iedereen eindelijk echt stil.

''Kijk eens wat ik hier heb.'' De directeur wappert met een stapel paarse foldertjes. Vanaf deze afstand kan ik niet zien wat erop staat. Maar ik denk wel dat het iets bijzonders is anders zouden ze er nooit zoiets 'groots' van maken.

''Over twee weken is er een schoolfeest voor alle laatstejaars. Met als extra's een playbackshow meer informatie staan op deze folders. Kom ze maar één voor één halen. Als je nog vragen hebt kan je naar mij toekomen of naar een andere docent.'' Gaat de directeur verder.

Opeens voel ik een arm om mijn schouder, er is maar één iemand die dat altijd doet.

''Hallo Jake waar heb ik dit warme verwelkom aan te danken?'' Vraag ik zonder om te kijken.

''Wij gaan samen.'' Zegt hij.

Sarah en Nina knikken beide enthousiast en wapperen met hun handen als teken dat ik het moet doen.

''Fijn dat je het zo lief vraagt, maar ik ben al gevraagd door iemand. Volgende keer beter.'' Zeg ik terwijl ik zijn arm van mijn schouder.

Zijn mond valt open, en Nina en Sarah kijken me vernietigend aan. Ze weten dat ik aan het liegen ben, maar hij moet me maar niet op deze manier vragen of eerder bevelen.

''Door wie? En hoe kan dat zo snel?'' Vraagt hij verbaasd.

Oke denk denk denk, wie moet ik noemen.

''Lucas'' floept er uit mijn mond.

Oh shit

''Wat? Van heel New York moet je hem kiezen, je weet hoe het zit tussen ons twee?!'' Zegt hij zachtjes op een boze manier. Ik zie aan hem dat ik hem heb gekwetst, het was echt geen goed idee om zijn naam te noemen.

Lucas en Jake waren vroeger hele goeie vrienden maar door een meisje zijn ze uitelkaar gegroeid en hebben ze haat gericht aan elkaar. Meer wilde hij er niet over kwijt, maar ik weet dat het hem pijn heeft gedaan en het is zo vals van mij om hiermee te spotten.

''Nee, ik meende het niet.'' Zeg ik meteen.

Hij kijkt me een tijdje verbaasd aan.

''Jeesz Soof je liet me schrikken man.'' Zegt hij opgelucht nog half boos.

''No worries, ik heb nog niemand.'' Zeg ik expres alsof ik vergeten ben dat hij me net gevraagd heeft.

Ik pak een folder van de kleine stapel en loop naar de marmeren trap van de school die naar boven leid.

Ik realiseer me nu pas hoe highclass ik eigenlijk bezig ben. Nou en dit is zo leuk om te doen. Het voelt alsof ik Jake in mijn macht heb ofso. Is wel grappig eigenlijk.

''Ik heb je net gevraagd.'' Zegt hij terwijl hij naast me komt lopen op de trap.

''Je bedoelt bevolen.''

''Meiden smeken om met mij te gaan, ik ben al door de halve school gevraagd.'' Grijnst hij.

''En daar hebben we de egoïstische Jake weer.'' Zucht ik, ik hoopte dat hij nooit meer de egoïstische Jake zou uithangen dat hij gewoon zichzelf is bij mij. Spijtig dit.

''Oke oke het was maar een grapje, nee eigenlijk is het echt zo. Maar...''

''Jaja I get it.''

Ondertussen zijn we al aangekomen bij onze appartement, en lopen we naar binnen.

''Kom op, wil je alsjeblieft met mij naar het schoolfeest gaan als mijn vriendin.'' Hij kucht ongemakkelijk. ''Mijn beste vriendin natuurlijk.''

Beste vriendin...

Ik zucht ter overgave. ''Is goed wij gaan samen.''

''Yeah'' roept hij enthousiast ''je gaat hier geen spijt van krijgen, dat beloof ik.''

''Keep your promises, ik ga koken.''

''Moet ik helpen?'' vraagt hij meteen.

''Uhmm als je wilt, is niet persé nodig.'' Oke eigenlijk bedoelde ik 'jaa alsjeblieft!' maar ik ben gewoon te bescheiden om toe te geven.

''Ja ik wil helpen, wat was je van plan te koken?''

''Mac & cheese'' zeg ik met een grijns, ik weet dat dat zijn favoriete eten is en eten is zijn ding iets dat hij fulltime doet dus ja ik weet dat ik hem op dit moment heel gelukkig maak.

Zijn mondhoeken raken bijna zijn oren aan zo breed lacht hij, hij zucht gelukzalig. ''Ik hou zoveel  van je.'' Hij schrikt van zijn eigen reactie maar hersteld zich snel weer.

Als die woorden zijn mond uitkomen voel ik mijn buik helemaal kriebelen, dit is iets wat ik nog nooit gevoeld heb. Het voelt geweldig maar eng tegelijkertijd alsof mijn gevoel en verstand vechten en een hele meningsverschil hebben. De kriebeld worden erger als ik naar Jake kijk is dit wat men verliefdheid noemt? Of 'kriebels in je buik' ? Morgen zal ik Nina en Sarah vragen voor raad zij weten hier vast meer van. Maar nu moet ik me bezig houden met koken ik ga geen aandacht meer schenken aan dit gevoel dat komt morgen wel.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GUYS HET SPIIJT ME ZOOOOO ZOOOO ERG!!!!

Ik heb zolang al niet meer geupload...

In de tussentijd is er veel gebeurt en het gaat al een stuk beter.

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk hebben enjoyed.

LOTS OF LOVEEEE XOXO