Historie spod zielonego pióra

Ognisko

W każdym z nas w samym środku serca pali się ognisko.

Jest duże, daje wiele ciepła, a jasny płomień rozświetla wszystko dookoła.

Jest to ognisko naszych pasji, namiętności, uczuć i ciepła. To z niego bierze się cała nasza energia, którą wykorzystujemy do biegania, rozmowy z ludźmi, czy nawet uśmiechania się.

Taki ogień jest niezbędny do życia.

Ale co się dzieje, gdy czyjeś ognisko zaczyna przygasać?

Łatwo rozpoznać taką osobę. Zawsze ma na głowie ciepłą czapkę, a dłonie zasłania rękawiczkami. Ubiera się w wiele warstw tak, że często nie można nawet rozpoznać, kto to jest, zwłaszcza, gdy twarz ma zasłoniętą szalikiem.

Wydawałoby się, że zwykła herbata powinna wystarczyć. Najlepiej w jakimś miłym, ciepłym miejscu z przyjacielem. Jest to dobry sposób, ale gdy wewnętrzne ognisko gaśnie, tylko inny ogień może je uratować.

Ludzie obdarowują się prezentami, nawet są w stanie podarować komuś uśmiech. Jednak oddanie innej osobie własnego ognia, swoich pasji, namiętności, uczuć i ciepła nie jest już tak proste i częste.

Największą przeszkodą jest strach.

Czy jak będę rozdawać innym swój ogień, moje ognisko w końcu nie zgaśnie, bo nie wystarczy go dla mnie?

Może się tak zdarzyć. Dlatego ważne jest, by przełamać ten strach. Wtedy nikt nie zastanawiałby się, czy dla niego wystarczy. Ludzie obdarowywaliby się ogniem i nie byłoby osoby, której ognisko nie paliłoby się jasno i radośnie.

Nie bój się dzielić z innymi. Nie pozwól by ich ogniska gasły.