Sevgi sonsuzdur. Dalları gökyüzüne uzanan, yaprakları rüzgar estikçe sallanan ve zamanı geldiğinde kuruyup dökülen bir ağaç gibi çok yönlü. Kalbin tam ortasında kah mutlulukla, kah acıyla yoğun bir şekilde hissedilen. Bazen içten bir gülümsemeye, bazen gözlerden kopan bir gözyaşı damlasına nedendir. Kimi zaman hayatın en iyi dakikalarını yaşatırken, kimi zaman zihnindeki karmakarışık savaşın izleridir. Ama bitmez. Değişir, arkadaşlıktan nefrete. Nefretten aşka. Aşktan dostluğa... Ama hep varlığını korur. Nefret de bir sevgidir. Öyle olmasaydı kalbimizin tam ortasında hissetmezdik yoğunluğunu. En güçlü sevgiden biridir nefret. Boşver söyle gitsin karşındakine. 'Senden nefret ediyorum.' de ve sıkıca sarıl. 'Senden öyle çok nefret ediyorum ki.'
10.01.2014
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boşluk.
Non-FictionAnnenin karnındayken yalnızsın. Mezarında da yalnızsın. Ama en çok bu ikisinin arasındaki zamanda.
