Kay(ıp)bedenler

Sayfam

Odamın küflenmiş duvarına yaslanmış
Eski bir dolabın içinde,
Kapağı toz tutmuş bir kitabın,
Nemlenmiş sayfalarında karşılaştım seninle.

Seni tanımak zordu,
Derdin vardı, yırtmışlardı.
Seni anlamak zordu,
Kabuk tutmuştun, karalamışlardı.

Derdine derman,
Kabuğuna merhem olduğumsun.
Küflü odamdan kalbime açılan yolum,
Kitap sayfalarının en güzel kokususun.

Tüm kitaplar seni kıskanır,
Hangi kitap böyle sevilmiş ki?
Tüm güller seni kıskanır,
Hangi gül böyle sayfa da kurutulmak istemez ki?

Bir elim diğer elimi kıskanır,
Daha fazla tenine değdi diye.
Bir gözüm diğer gözümü kıskanır,
Seni daha net gördü diye.
Bir kulağım diğer kulağımı kıskanır,
Sesini daha çok işitti diye.
Bir de burnum var,
Kokunu biraz daha çok çekmediği için,
Kokulara küsmüş.

Ey sevgilim!
En güzel sayfam,
En güzel benliğim,
Organlarımın bayram sevinci,
Bir de ben varım,
Seni kendimden bile kıskanırım.

                -FurkanGümüş

"Bedenin kollarımda olmasa da olur. Ruhuna sarılmak yetiyor."

                     -FurkanGümüş