(Bugün ilk defa yazmaya başladım ne bileyim içimden öyle geldi biranda duygularımı hisettiklerimi yazmak istedim belki bi kaç dostum bana bi yol gösterir diye düşündüm gerçi yol gösterene gerek de yok ama neyse.)
Hayatımda kullandığım en çok ikinci kelimedir heralde "neyse". İlk kelime bir çoğumuzun kullandığı kelimedir yabancı değilsiniz "keşke" de ilk kelime. Bazen keşke diyorum bazen neyse. Bazen pişman oluyorum bazen iyi ki böyle olmuş diyorum. Yaşadığım zorluklar olmasaydı ben bu kadar iyi olabilir miydim ki? Herşeyi herkesi bu kadar ince ayrıntısına kadar düşünen biri olabilir miydim ki? Olamazdım tabi. Ama ben yine de keşke diyorum. Keşke... Hayatımda bir çok zorluk yaşadım. Olgunluk insanın yaşında değil yaşanmışlıklarındadır. Çoğunuzun aklına sevgili gelecek ilişki felan gelecek belkide. Ama öyle değil. Benim hayatımda sevgili diye bise olmadi bu saatten sonra da olmaz da. Benim sorunlarım aile. Aile derken bi sıkıntım yok annemle çok şükür. Babaannem ablamla da. Ben buraya niye "BABAMLA sorunum yok diyemiyorum?" o kelimeyi bilmiyorum çünkü öyle biseyim olmadı hiç... O kelime o kadar yabancı ki bana. O kadar ağzıma yakıştıramıyorum ki anlatamam hicbirinize...
Bugünlük bu kadar...
