İlkGün

68 11 2
                                    

Merhaba. 17yaşındayım. İsmim tam olarak Melisa TAŞKIRAN. Sarışın,ela gözlü orta boylarda orta kiloda bir kızım... Lise 3öğrencisiyim.
..
Yaz,kendisini yavaş yavaş sonbahara teslim ediyordu. Hafif hafif esen rüzgarlar bunun göstergesiydi. Buram buram yağmur kokuyordu hava. Parkları terk eden çocuk sesleri adeta mezara çevirmişti sokakları. Mis gibi havayı içime çekmenin keyfini doyasıya yaşayacakken birinin adımı seslenmesiyle irkilmiştim.
-Melis!
Of kahretsin! Tam huzurun kollarına kendimi bırakmışken bu kadının sesi benim kulaklarımın huzurunu bozmak zorunda mı? Diye söylendim kendi kendime. Bir hızla dönerek;
-Gene ne,oldu ne istiyorsun Derya anne?
Evet Derya anne diyordum çünkü öz annem değildi. 3aylıkken kapılarına bırakmışlar beni. Çocukları olmayınca haliyle acıyı verip almışlar. Acımakta ne acımak ama(!)
-Dilin pabuç kadar uzamış yine senin! Yediğin önünde yemediğin ardında. Daha kudurmuş köpek gibi cevap veriyorsun nankör seni.
..
Alın bide burdan yakın. Nankör oldum şimdide 17 yaşındayım ve kendimi bildim bileli hizmet etmekteyim. Allah razı olsun almışlar büyütmüşler ama bu kadarıda fazlaydı. Artık neyin ne olduğunu anlayabiliyordum. İyiyi,kötüyü ayırt edebiliyordum. O yüzden bazı şeyler duygularımı maf ediyor ve beni resmen öldürüyodu.
-Özür olsun Derya anne. Bir isteğin bir arzun mi vardı ayaklarıma kadar zahmet vermişsin(!)
-Hah şöyle az terbiyeni bil.
Ay sen sanki çok biliyosun.
-Bana bir Wiston light birde kola eksikleri tamamla geç kalma kafanıda koparırım, kafandakı sarı saçlarıda yolarım.
-Tamam.
Diyebildim sadece istesemde itiraz etme gibi bir lüksüm yoktu.
İster istemez göz devirdim ahh tabiki görmedi. İçimden zıkkım iç diye haykırmak geliyor ama bir türlü yapamıyordum.

Emir başa düşmüştü ve markete gitmek zorundaydım. Allahtan yolumun üstünde market var. Canım Derya annecimin (!) istekleri üzerine sigarasıyla kolasını aldım alınması gerekenleri alıp eve dönüyordum. Marketin kapısından çıkmamla kendimi yerde bulmam bir oldu.
-Yuhh! Hayvanmısın dikkat etsene be. Diye marketin içinde kuyruğuma basılmış kedi gibi cırlıyodum. Ama hak etmişti. O nasıl çarpmak lan öyle.
-Önüne bakmak yerine Leyla gibi dalarsan bana değil kapıya çarpacaktın. Teşekkür etmek yerine birde azarlıyor. İnsanlık ölmüş cıkcıkcık.
Hay seni ukala. Hem suçlu hem güçlü. Çarpmanın etkisiyle beynim yerine otururken çocuğun dikkatle bakan masmavi gözleri dikkatimi çekti. Kendine gel Melis!kendine gel! Diyordu iç sesim. Aniden toparlanarak;
-Ukala! İnsan bir özür diler yardım eder ama yok anca laf sok anca şey et. Hey Allahım ya!
Koşar adımlarla arkama bakmadan ilerken sonunda evin kapısına ulaşabilmiştim. Çünkü bu Deryadan sonra sinir kaldırcak takatim yoktu. Kapıyı çalmadan Ensar kapıyı çoktan açmış.
Şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Ensar;
-Kız ne bu hal alt tarafı bana bir cips,kola,sigara,kek vs ha bida bira alacaktın. Ahahahahaha. Yoksa unuttun mu?
Bide gülüyor piç kurusu.
Ensar,tanıtıyım kendisi amcam yani üvey babamın kardeşinin oğlu üvey kuzen. Ama Yaşar Amca öyle değildir o hariç herkes bana 'Üvey' olarak yaklaşsada Yaşar amca bana hiç bir zaman öyle bir muamelede bulunmadı.
Bir an Ensar'ın bağrışıyla irkildim.
-Heyy. Melis duymuyormusun beni kime diyorum heeeey!!
Lan hayvan gibi ne bağrıyosun ne ne yani.
Anlamıyorum maddi durumlar mükemmel evde hizmetçisinden tut affedersiniz ama her bok var niye bu işleri bana yaptırıyorlar?
-Kızım Melis diyorum 10sn sonra gitmezsen istediklerim bana gelmezse okula yayarım üvey anan baban olduğunu gerçek aileninde seni bırakıp kaçtığını. Ahahahahah.

Bide gülüyor piç kurusu diye tısladım
Herşeye 'EyvAllah'derdim ama Ensarın dedikleri beynimden aşağı kaynar su gibi dökülmüştü. Yapmazdı değil mi? Yapamazdı? Bu çok ağırdı. Koşarak kaçıyordum resmen. Önümü görmeme engel olan göz yaşlarımla mücadele ediyordum. Ailemle tehdit etmişti beni. Okula söylemesi sorun değildi ama okuduğum okul onlara aitti. Beni başka okula hayatta göndermezlerdi. Ya "DERE" Koleji yada okul yok. Derin bir nefes aldım buz gibi bir rüzgar çarptı yüzüme rahatlamıştım sanki. Hissizleşmek kötü bir duyguydu bir yandansa çok iyiydi.
..
Gene mi bu çocuk! Allahım şunu şurda gebertmem için güç ver. AMİN!!

EVET İLK BÖLÜM ŞİMDİ ÇOK HEYCANLIYIM BAZI HATALAR OLMUŞ OLABİLİR İNŞALLAN BEĞENİRSİNİZ. :)
SOSYAL MEDYA OLARAK SNAP:zeynep.kerem382 ekleyebilirsiniz.:)

Aşkın Karanlık YüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin