VI

1 0 0
                                    

"Hindi ka umattend ng tutorial mo sakin, mag iisang linggo kana." Alas nueve na ngayon ng gabi at pinuntahan nya ko sa bahay,

Tama mag-iisang linggo na kong di umaattend aa tutorial namin, mag-iisang linggo ko na syang iniiwasan, sila

Hindi ko rin alam kung bakit, pakiramdam ko lang tamang iwasan ko sya, dahil kung patuloy pa rin akong lalapit sakanya, baka hindi ko mapigilan ang sarili kong mag makaawa sakanya na ako nalang at wag na si Hannah, but I know I don't deserve him

Maybe love wasn't made for me.

And maybe he's not made for me

"Busy din k-"

"Sabi mo walang magbabago." This time tumingin na ko sa mukha nya, seryoso sya,

His jaw clenched, halatang nagpipigil sya,

"You're fucking afraid na mawala ang friendship natin at baka hindi na kita kausapin but look at us now wala na. Sabi ni Suffix kakausapin mo daw ako, I was waiting that time pero wala. Alam ko gusto mong makapag move on but not this way hindi mo alam kung gaano kita kamiss" Napatingin ako sakanya, halata yung inis sa mga mga nya, hindi ko alam kung ano yung dapat kong maramdaman,

Yung puso ko parang pinipiga,

Iniwas ko ang tingin ko at humakbang patalikod

"Hindi kita iniiwasan, busy lang ako." Matapos nun ay tuluyan ko na syang tinalikuran at lumakad palaya,

"Tawaging mo yung pangalan ko,"

"Tatakbo ulit ako sayo, hahayaan kong mag mukhang tanga kaka ayiie sainyo, sige na, twagin mo na ko."

Pero hanggang makaliko ako sa isang pasilyo ay hindi nya padin ako tinawag, napahawak nalang ako sa dibdib,

Ano bang inaarte ko? Ito naman yung ginusto ko ah!
-
Buong klase akong lutang hindi ko alam kung nasan at kung anong iniisip ko, di ko alam kung magsosorry ba ako na alam kong hindi dapat, dahil pag ginawa ko yun magiging malapit ulit kami sa isa't-isa, baka mas lalonh lumala tong bwisit na nararamdaman ko,

"Class dismissed."

Nag labasan na lahat sa kwarto pero ako diretso pa rin ang tingin sa white board.

Pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na mawalan ng pake, pero parang ang hirap naman yata nun?

Sinimulan kong ligpitin ang gamit ko at lumabas ng silid, pero pag labas ko nakita ko sya,

Tobi...

"Can we talk?" Wala sa sariling tumango ako,

Anong kailangan nya sakin?

Hindi ko namalayan na nasa isang coffee shop na pala kami, he oredered frappé and cappuccino for me,

"How are you?" Tinigil ko ang inom at yumuko,

Gumuhit ang maikling ngiti sa labi ko,

"Ayos, ayos naman."

"About what ha-"

"Ayos na yun, okay na ko." Nag-angat ako ng tingin sakanya, nakatitig sya sakin,

Yung mga mata na matagal kong hiniling matitigan muli, ngayon nakatitig na pero wala na kong maramdamam,

Yung mga labi na gusto ko muling makitang ngumiti, ngayon nasa harap ko pero ngayon wala na sakin yung kagustuhan na yun,

Wala na...

"Can I ask you something?"

He nodded,

"Why did you lie?" Nakita ko ang bahagya nyang paglunok,

RuinedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon