Kar Tanem

Yurda Yerleşiyorum

Yurda vardığımda saat 18.00'dı.Havada iyice kararmıştı. Bahçe kapısını açıp bahçeyi arşınladımve yurdun kapısında Dilek Hoca'yı elinde telefon , kollarını sıvazlarken gördüm.Üşümüş gibiydi ve endişeliydi.

-Merhaba Hocam,dedim elimden geldiğince cıvıldayarak.

-Eda Nur sen nerdesin? Niye bu kadar geciktin? Anneni niye aramadın ? diye cırtladı bir anne edasıyla.

-Burayı bulmakta zorlandım daha doğrusu metrobüsü... Annemi neden aramadığıma gelince unuttum, ded yanına gelirken.

Yanına gelince beni şöyle bir süzdü.

Olamaz.

-Ne oldu sana ? Pantolonun yırtılmış ve dizin kanıyor.

-Şeyy...

Söylemeli miydim ? Hayır.

-Düştüm. Yolda gelirken düştüm. Her zaman ki sakar Eda. Önemli bir şey değil...

-Anladım.Geç içeri. Üşümüşsündür.

İçeri geçtik.Sıcacıktı. Dilek Hoca'nın gösterdiği odaya gittim ve yerleştim.

Oda arkadaşım yoktu. En iyiside buydu. Valizimi boşalttım. Eşyalarımı dolaba yerleştirdim. Üstümü değiştirdim. Valizimi dolabın üstüne koyacakken kırılan köşesin farkettim.Lanet olsun. Bu olayı unutamayacaktım.Kapı tıklatıldı.

-Gelin?

-Benim canım, Dilek Hocaydı

-Evet hocam?

-Gelirken halini gördüm,dedi. Bir yandan da çalışma masasının sandalyesini aldı ve karşıma oturdu.

Devam etti:

-Bu yüzden dizine bir pansuman yapayım, dedi

-Hiç gerek yoktu.

-Olur mu? Çok kötü düşmüşsün, dedi.

Eşofmanımı sıyırdım. Gerçekten kötü düşmüştüm. Hoca tentirdiyotlu bezi dizime bastırınca uzun bir uf çektim.Bir yandan da elime havluya sardığı bir kaç buzu tutuşturdu. Başımın ağrıyan kısmına bastırdım.

Nihayet Dilek hoca dizimi temizlemişti. O odadan çıkar çıkmaz annem aradı:

-Alo anne?

-Kızım nasılsın iyimisin düşmüşsün bir şeyin var mı? diye sıraladı kelimeleri.

-İyiyim anne, önemli değil. Siz nasılsınız ?

-Sen gidince çok boş hissettik. Bir ihtimal....?

-Hayır anne geri dönemem. Alışırsınız.

-Fikrin değişird-

-Değişmeyecek. Neyse anne herkese selam söyle ben kapatıyorum.

-Tamam kızım. Dikkatli ol. Paranı her ay yollayacağız ona göre yetir kuzum.

-Tamam annecim kendinize iyi bakın öptüm, dedim ve kapattım.

Aç değildim. öylece yatağa girdim. Buzun soğukluğu kar tanelerini ilk hissetmem gibiydi. Bir an aklıma o geldi. Sinir. Özür dilemeyi bile bilmiyor.Salak şey. Aptal....

Yerimde doğruldum ve buzu yandaki sehpaya fırlattım. Az ötesinede telefonu. Çok uykum vardı .......

Arkadaşlar siz okuyormusunuz beğendiniz mi hiç bir fikrim yok ama ben yazmaya devam ediyorum fikirlerinizi ve önerilerinizi bekliyorum...