Katy, here we come! (Katy Perry Fanfiction)

Deel 5

Ik loop naar het huis van Stephanie, ik zie het licht in haar kamer branden. Het is nog maar 6 uur s'ochtends maar we gaan al naar de Ziggo Dome, vanavond is het concert al! We hebben plaatsen in het publiek maar dan heb je geen vaste plek dus dat wordt een strijd of je vooraan staat of helemaal achteraan en nu kwam Stef op het te gekke idee om al in 6 uur naar de Ziggo Dome te gaan zodat we een mooi plekje hebben. Gelukkig is het niet koud.
We lopen naar de trein en gaan zitten. Als we de trein instappen zien we dat we als enige in een lege coupon zitten. "We zitten alleen!" Ze roept het alsof ze een klein kind is en ze springt in het rond. Ik lach en rol met mijn ogen. Na ongeveer een uur in de trein hebben gezeten zien we uiteindelijk de Ziggo Dome opdoenen. De trein komt tot stilstand en we stappen uit. Er staan al dranghekken en we gaan precies voor de ingang. We gillen en geven elkaar een high five. Er staat nog niemand! We dachten dat er wel al wat Katycats stonden maar we zijn gewoon de enige! We leggen onze slaapzakken uit en ik pak mijn JBL boxje. Ik open Spotify en open mijn playlist van Katy Perry. We gaan zitten en zingen zachtjes mee op This Is How We Do. Er komt een bewaker aan en vraagt waarom we hier zitten. We kijken elkaar raar aan en Stef antwoord bijdehand of hij nooit een fan is geweest. Hij wordt rood en loopt gauw weg. We lachen en zingen weer verder.
Na een uur komen er nog wel wat andere fans die ons een beetje jaloers aankijken dat de helemaal vooraan zitten. We hebben honger en ik zeg dat ik wel even naar de Jumbo loop die hier om de hoek zit. Ik loop naar binnen en koop 2 croissantjes en een pak hagelslag. Ik loop terug en ik zie Stephanie met wat andere meiden praten. Ik loop naar Stef toe en ik glimlach naar de meisjes. "Kijk meiden, dit is dus Kirsty." Ik wordt een beetje rood merk ik en ik zeg gauw hallo. Ik zak weer onderuit op het slaapzak en ik praat dan maar vrolijk mee.