GECE

bölüm 1

"Sen buraya aitsin Lara" Bu ses  kulaklarımda yankılandı. Soğuğu damarlarımda  hissediyorum ses seda yok. Kalkmaya yeltendiğimde kafamın döndüğünü anladım kalkmayı başaramadım korkuyordum. Ve etrafı kar kapladığını yeni anlıyorum huzur vermesi gerekse de karın, içimdeki korku dinmiyor. Aradan ne kadar zamanın geçtiğini bilmeden fısıltılar duyuyorum ve yanımda iki insan yüzleri gözükmüyor maskeleri var. Ne olduğunu anlamaya çalıştım kalbimin atış hızını tarif edemem düşüncelere dalmışken bir anda olduğum yerden  götürüldüm. Ne oluyordu böyle? Bunlar kim? Nerdeyim? Derken kendimi bir odada buldum etraf siyah ve kasvetli bende severdim siyahı sadece bir renk değildir siyah bir duygu , haykırış , çaresizlik yani kalbimin tercümanı siyah. Bunları düşünürken odaya biri girdi aslında korkutucu değildi ve ilk defa tam bir insan gibi davranan birini görmek mutlu bile etti yalnız degilim gibi geldi. Ardından adımı söyledi. " Lara,  dinle beni sen artık Geceye aitsin  bunu unutma ve bu yolda yalnız değilsin" tam olarak böyle söyledi. Bense bakakaldım hiçbirşey anlamıyorum ne diyordu bu adam böyle derken boynumda  bir el hissetimm ve bana sanırım bir kolye takılıyordu şuan buda ne derken kolyeye merakla baktım siyah bir dairenin içinde yıldız vardı siyahın içinde gümüş bir yıldız cok etkileyici parlıyordu arka yüzüde vardı bu kolyenin artik kolyemin  çünkü benim boynumda. Neyse arkasında da bir yıldız vardı tek farkı o yıldız siyahtı ve zemini beyazdı. Ama kolye beni etkilemişti sonra yavaş yavaş ortam kayboldu sesler kayboldu.
Ve inanmıyorum kan ter içinde kalmışım soluk soluğa yalniz basıma odamda çok korktugum belliydi.  Suratim tahminen beyazdı, bembeyaz evet gözümü açtım bu nasıl bir rüya böyle hala etkisindeydim cıkamamıştım ki saçlarımı ardima  atarken elim boynuma  gitti ama o kolye rüyada kalmıştı.  anlam veremiyorum hala şoktayım . ve düşünürken uykuya daldığımın farkında değilim nasıl ilk defa Lara KOÇAK olduğumu bu kadar net hissettim nedenki acaba ? Düsünüyorum sadece. Sabah kalktim aşağıya indim mutfakta kahvaltı hazirladim aklım hala gece deydi ki rüyanın ayrıntılarını yeni farkediyorum 'geceye aitsin' evet bunu o adam söyledi sonra düşünüp bir sonuca varamayacağımı anlayıp basitçe  bir filmden etkilendim iste diye içimden geçirdim . kahvaltımi  bitirdim ve telefonumdan  gelen mesaj sesiyle dünyaya döndüm en yakın arkadaşım Mira bunu görmek bile beni mutlu etti haftasonu  bulasamadik o yüzden özledim onu bir arkadaşa ihtiyacım vardı. Ve kafa dağıtmaya. Buluşalımmı diye soruyordu mesajını cevapladım ve odama  hazırlanmaya çıktım hava bir sonbahar hali ama muhteşem hala. Odama  çıkınca rastgele iki parça birşey çektim dolaptan . ukalalık olmasında dolabımın her eşyası tarzıma  uygundu ve harikaydı . giyinip aynaya baktım . Altımda yuksek bel siyah darpaça vardı üzerime giydiğim tişört beyazdı ve üzerinde siyah yazı ile 'night' yazıyordu night , gece aklıma yine takıldı ama çok umursamadım üzerime siyah diz altımda  duran bir hırka aldım ve o en sevdiğim siyah postal botlarımı çektim  saçlarım salık rujum bordo idi en sevdiğim.  ve evden çıktım çok sevdiğim İzmir sokaklarında yolculuğa başladım.miranın attığı konumu bularak cafeye girdim. Mira yi görünce masasinina yürüdüm sarıldik opustuk hasret giderdik. Mira  konuya girdi "ah Lara şuan ne kadar mutlu olduğumu bilsen ya Alp bana mesaj attı kızım hayallerimin  erkeği " gerçektenmi senin için sevindim ee  son durum ? Miranin Alp e ilgisini bayadir  biliyordum zaten sonunda Alp te ona ilgi duymuş demekki Alp biraz  çılgın bir çocuktu tabi neşeli korkusuz yakışıklı sarışın ve yeşil gözlü de. mira kendini kaptırdı tabi çok yakışıyorlardı mira da sarışın bir kızdı sevecen neşeli çılgın neyse tebrik ederim canımm dedim . kahkahalar attık . Mira bir anda bana gözlerini dikti bakıyordu dikkatimi çekti tabi ne var bakışi attıktan sonra ee hayat nasıl kankacim benim hı? Deyiverdi . ne demek istediğini anladım tabi aşk temali bir soru bu ama ben kendimi kaptıracak erkek bulamadım daha dedim. Belki de doğmadi dedim yine kahkahalar attık ben öyle kolay kolay aşık olmam zor derlerdi hep bana zaten ben kova burcu kızıydım belki bilenler vardır. tek felsefem  özgürlüktü benim. Öyle sevgili tripleri  çekemezdim kıskançlık falan ama bir yanımda öyle hayalperest ki inaniyorum aska birgün karşıma itiraz edemeyeceğim o ruh ikizim  karşıma çıkacak . öyle böyle mira ile ayrıldık Mira benim eski hayatimdaki  bir anı gibiydi hem geçmişten hem hep hafızamda yeni yanımda büyük destekçim evet yeni bir hayat beni bekliyor . benim kurallarımla sevinçlerim üzüntülerim , arkadaşlıklar , aşk maceralarım bu hayatın temelini İzmirde atacaktım. Yeni bir üniversite yeni bir deneyim . İzmir benim çocukluk hayallerimdi hep  bu şehirde olacağıma  inanirdim bir zaman. Ve o zaman geldi muhteşem bir his bu heyecanlı yani. Burda  yalnızdım henüz okul daha başlamadı bile ailem yurt dışındaydı zaten annem ve babam 2 sene önce ayrıldı yani çok normal bir hayat değildi benimki.  Burada şimdilik bir ev kiraladım sanırım bir aylık evet Burdan sadece o kadar kalıcam sonra istediğim yerde ,evde olucam herşeyi ben yapacağım tek başıma ve güçlü. Ve Mira ile ayrıldık ben eve geçtim tek olduğu için canım sıkılıyor tabi en azından kitap okuyayım dedim odama çıktım ve rafa ilerledim ne okusam ki şuan acaba düşünürken rastgele olmalı dedim ve gözüm kapalı bit kitap seçtim. Kitaba baktım ama daha önce gördüğüm söylenemez neyse dedim ve unutmusumdur aldiğimi  belki de deyip salona geçip okumaya  başladım. Kitabin ortalarına geldim sanırım bi kahve molası gerek dedim ve mutfakta buldum kendimi bardağa hazır kahveyi döküp su ekledim ve yerime geçtim masaya koymaya çalışırken kahveyi Ayağım koltuğa takıldı hafif yamuldum ve gülmeye başladım bi bu eksikti kitap yere düştü kahve hafif döküldü temizlemeye uğraşmadan oturdum ve rahatladim kitabı yerden kaldırdım ve onu görüyorum yerde bir fotoğraf ve ön yüzü gözükmüyor suan.  ne bu simdi diye düşünüyorum ve hemen eğilip merakla alıyorum. Basitçe "beni bul" yazılmış beynimden  geçenler duraksız ve anlamsız da sadece sorular. Ne bu simdi tekrarladim  ve arka tarafını çevirdiğimde ikinci şoku yaşadım çok heyecanliydim ve korkuyorum. Artık farklı hissediyorum. Fotoğrafa iyice baktım 20 li yaşlarında tahminen, bir erkek vardı gerçi bu insanmıydı diye düşündüm bu nasıl bir taş saka mı hala anlamsız herşey. Çocuk esmer di ve çok etkileyici insanin baktıkça bakası geliyor sonra biri bana şaka falan mı yapıyor diye düşünmeye başladım. Sonra fotoğrafın sağ alt köşesinde bir isim olduğunu anladım bunu mu bulacaktım ben ama neden nerde nasıl Offf çektim içimden. isim Uzay AYBAR dı ilk defa duyuyorum sanırım bu çocuğun ismi. Ama ismi bile nasıl çekici. Sonra kendime geldim neler diyordum banane bunlardan dedim ve fotagrafı bıraktım masaya ve olduğum yerde uyumaya başladım koltukta.