zor...zordu hayat..herşey ..ve ben buna ragmen seviyodum seni..deliler gibi..
usulca dalgalarin ayaklarima vurmasini izin veriyodum...ayaklarim kumlarin arasina girip cikiyordu. ..gözlerim buğulu uzakta beni bekleyen hayatima bakiyordum...bundan sonra ne olucak ya da ne biticekti...sadece bakiyodum...dalgalar siddetlenmisti tipki icimdeki hasret gibi... uzandigim yerden kalktim ve tek basima oldugum sahil boyunca yürümeye başladim...birazdan günes baticakti.ve fecirde tekrar dogacak bu böyle devam ederken ben napicaktim.icimde bir özlem var kime ve nicin bilinmez ama o herkimse ona suan cok ihtiyacim var ....
sevda acele etmeden yavasca bisikletine bindi .kirdan topladigi papatyalari, sepetindeydi. simdi adanin diger ucunda olan kücük evlerine dogru ince uzun bir yolda gidiyordu.bu yol iki denizi birbirinden ayiran ince bir yoldu...denizin tam ortasindan geciyordu..her zaman bu manzara karsisinda hayrete düserdi sevda...sağ tarafinda kalan deniz deli dalgalar savururken kiyiya ,sol tarafinda ki deniz usul usul süzülürdü.ama ikisi de birbirini idare ederdi ilk gün gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gitme...
Romanceherkesin eksik bir yani vardir..bulmak istedigi.ben de dilim ne kadar dönerse, bazen delice bir şevkle bazen de elimde olmayan bir melankoliyle sevdayi anlaticam.
