Het was al mijn derde dag in Marokko. Het weer van Tanger was zoals altijd zalig! Ik genoot er echt van. Aangezien mijn nicht vanavond met haar vader zou zijn en mijn andere nicht met een vriendin had afgesproken besloot ik bij me tante te gaan slapen.
'Lina, kom we gaan naar Playa! Alsjeblieft met jou mogen we wel' smeekte de tweeling mij. Ik nam een diepe zucht. Het liefst blijf ik lekker hangen op de bank met de airco aan. Na ongeveer een halfuur smeken gaf ik op.
'Galto ik neem Nora en Youssef mee naar playa!' Schreeuwde ik terwijl ik me schoenen aandeed. 'Niet te laat thuis komen!' Riep me tante terug. Ik nam een kijkje naar mezelf in de spiegel. Ik had zoals gewoonlijk geen make up op en een normale outfit aan.
13 juli of terwijl een avond die me hele leven heeft veranderd ..
Dit was de dag dat ik hem ontmoette, niet wetend hoeveel impact deze jongeman op mij zou hebben.
Samen met mijn nichtje en neefje liep ik over de boulevard van Tanger. Waar er aan heel veel verschillende straatspelletjes wordt gedaan.
3 minuten verder en het was weer raak! Youssef wou een of ander voetbalspelletje spelletje spelen. Met een zucht liet ik het toe. We stonden maar te wachten.. en wachten.
Zoals gewoonlijk weet iedereen dat er er in Marokko veel geflirt wordt. Vooral als je uit Europa komt. De Marokkanen daar ruiken gewoon dat we Europees zijn. Ik vraag me elk jaar af hoe.
Kapot was ik! Zoals altijd weer.. Ik kon net zo goed gaan zitten er staan toch alleen maar jongens om me heen. Prettig voelde dat zeker niet! In Marokko word je bekeken van alle kanten!
Ik keek om me heen en besloot te gaan zitten op een rots. ' Het is saai zonder jullie ' was het whatsapp berichtje dat ik naar me nicht stuurde voordat er een jongen mijn kant op kwam lopen. 'Vind je het erg als ik naast je kom zitten?' glimlachte hij. Ik wist me geen houding te geven en knikte kort een ja.
Mijn blik dwaalde af na me neefje die te diep in het spelletje zat. ' Je bent een knap meisje ' zei de jongen wiens naam ik op dat moment nog steeds niet wist. Best raar vind je niet? Hij stelt zich niet eens voor. 'Dankjewel!' antwoordde ik terug. Ik bekeek hem snel van top tot teen. Leuke uitstraling dacht ik bij mezelf. Hij duwde zijn bucket hat een beetje omhoog waardoor ik zijn gezicht beter kon zien. Hmm lelijk was hij zeker niet! 'Wil je pipa?' Ik schrok uit mijn gedachtes en keek op, er was ondertussen een andere jongen bij komen staan.
De jongen die naast mij zat knikte ja. ' Geef geld dan' ik draaide me hoofd om. Wat een rare jongen je vraagt iemand of hij iets wilt en dan vraag je hem geld. Logica is nergens meer te vinden dacht ik bij mezelf.
'Dit duurt kanker lang man' dit x was het me nichtje die erbij was komen staan. Ik moest lachen en de jongen die naast mij zat ook. ' Oh ben je ook Nederlands?' lachte ze. 'Jaa'
' Van waar kom je ' vroeg ze er gelijk achteraan. Zo he me nichtje heeft meer gespreksstof met hem dan ik, lekker dan. 'Zwolle en jullie?' Waar the fuck ligt dat dacht ik bij mezelf. ' Amsterdam oost' antwoordde me nichtje.
De jongen noemde een paar snackbar namen op die zich in oost bevinden. Me nichtje voerde nog kort een gesprek met hem en ging terug om het spelletje te spelen.
De jongen richtte zich weer op mij. Ik voelde zijn blik branden. Ik ben best een onzeker meisje dus ik voelde me al snel heel ongemakkelijk en begon met me vingers te spelen.
'Mag ik je nummer?' Vroeg hij opeens. ik keek hem twijfelend aan. Doen of niet? Ik geef echt NOOIT me nummer uit op straat maar dan ook NOOIT. ' Als je het niet wilt hoeft het niet ' zei hij erachter aan.
Ik weet niet wat mij bezielde maar ik gaf uiteindelijk mijn nummer. Normaal geef ik echt nooit mijn nummer maar dit keer was er een stemmetje in me hoofd die me wijsmaakte dat het geen kwaad kon. 'Hoe heet je eigenlijk?' O god hij heeft me nummer eerder dan me naam! Gekker kan toch niet' Lina en jij?'
'Yassir, aangenaam kennis te maken' hij stak zijn hand uit. Ik schudde die. Hij sloeg mijn nummer op toen zijn vrienden onze richting op liepen. Hij gaf aan dat hij ervandoor moest. Zijn vrienden gaven me allemaal een hand en stelden zich een voor een voor. Zo die hebben een goeie opvoeding meegekregen dacht ik bij mezelf. No way dat Amsterdamse jongens zo respectvol zijn!
Een paar uur later..
Ik gooide mezelf op de bank. Ik was echt kapot. Ik sliep bijna toen mijn telefoon trilde. Ik had een melding binnen.
Y: Hey Lina, met Yassir.
Me hart klopte ineens vele malen sneller. Ik toetste snel mijn code in. Hoe moet ik reageren? Ik wou niet al te blij reageren. Waarom ben ik überhaupt zo nerveus dacht ik bij mezelf? Ik sloeg eerst zijn nummer en bekeek zijn profielfoto. Het was een foto van hem in een auto. Hoe oud is deze gozer wel niet dacht ik bij mezelf?
Ik besloot uiteindelijk zijn nummer op te slaan en te reageren.
Ik: Hey!
Het was gelijk op blauw.. hij stond gewoon te wachten op mijn reactie. Vervolgens voerden we een normaal gesprekje en vroeg hij hoe oud ik was etc. Hij schrok toen hij hoorde dat ik 14 was! Hij was inmiddels 3 jaar ouder, maar hij vond het goed omdat ik volwassen overkwam.
Yassir: Ik heb een vraagje maar niet boos worden oke?
Ik: nou?
Me hart klopte duizend keer sneller.. Wat gaat ie vragen? Ik ken hem geen eens wat zou mij nou boos maken..
Yassir: Ben je nog maagd?
Ik keek met opgetrokken wenkbrauwen naar mijn telefoon. Wat denkt hij wel niet?
Ik: tuurlijk ben ik nog maagd wat denk jezelf. Jij niet dan?
Yassir: Ik wil hier eerlijk over zijn, ik haat liegen.. Ik ben ontmaagd ja.
Ik verachtte eerlijk gezegd niets anders. Elke jongen letterlijk elke jongen is ontmaagd tegenwoordig. Het zijn wij meiden die de hoeren zijn als we ons maagdelijkheid verliezen.
Ik: Ah oke.
Yassir: nog een vraagje, niet boos worden ja?..
Ik: ga je gang.
Yassir: hoe ver ben je gegaan met een jongen.
Ik: Niet.
Ik rolde met mijn ogen. Deze jongen is sowieso onserieus en wilt alleen maar spelen. Ik heb daar geen behoefte aan, maar aangezien ik mij verveelde besloot ik het spelletje mee te spelen.
Niet wetend dat ik degene was die dit spelletje zou verliezen...
