มองข้ามรูปไป👆🏻ไม่ได้เข้ากับฟิคดราม่าเลย 555555555
ไปๆ เริ่มอ่าน อิอิ
Love is not over ตอนที่14
"นะ..นายท่าน" อึนจีเรียกจองกุกเมื่อเห็นว่านายใหญ่อุ้มร่างไร้สติของมาดามเข้ามาในบ้านจอวกุกพาร่างจีมินไปบนห้อง วางร่างเล็กลงบนเตียงอย่างเเผ่วเบา
"ดูเเลจีมินด้วยล่ะอึนจี ฉันจะไปรับเลโอที่โรงเรียน" อึนจีพยักหน้ารับมองนายใหญ่ที่เดินออกไปจากห้องนอน สาวใช้คนสนิทของจีมินห่มผ้าให้ร่างเล็กจนมิด ลอบสังเกตสีหน้าที่ดูเหนื่อยล้าเเละเจ็บปวด..เธอก็เจ็บปวดที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้ ถ้าเป็นเธอ เธอก็คงเจ็บปวดเเละไม่ทนจองกุกหรอก เเต่จีมินยังทนได้ขนาดนี้ เธอนับถือในตัวของเจ้านายจริงๆ
...
...
เฝ้าคนเจ็บไปสักพัก..
"ฮึก..อย่านะ"
"คุณจีมิน!"
อึนจีสะดุ้งเมื่อเจ้านายตัวเองจู่ๆก็ละเมอขึ้นมา ใบหน้าหวานบิดงอน้ำตาไหลขณะที่ยังหลับอยู่ ร้องเพ้อขึ้นมาตัวสั่นเทิ้มเหมือนลูกนก
"ฮึก จองกุกอย่านะ..อย่าทำร้ายใครอีกเลย"
"คุณจีมิน"
"ฉันไม่ไหวเเล้ว ฮึก..ฮือ ทำไมคุณใจร้ายเเบบนี้"
"คุณจีมิน..ฉันจะอยู่ข้างๆคุณเอง" อึนจีคว้ามือเล็กมากุมไว้ เมื่อจีมินดูจะเพ้อหนักมือพยายามปัดป่ายไปทั่ว ดิ้นหนีราวกับกำลังฝันร้าย
น่าสงสาร..ทูลหัวของอึนจี..
'ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปปาร์คจีมิน!'เฮือก!!
จีมินเด้งตัวขึ้น ทำเอาอึนจีที่กำลังหลับๆตื่นๆสะดุ้งขึ้นมาด้วย เธอมองใบหน้าหวานของจีมินที่เหงื่อเเตกพลั่ก
YOU ARE READING
(kookmin) Love is not over
Fanfictionจอนกุก : ฉันจะมีใครก็ได้ เเต่เธอไม่มีสิทธิ์ปาร์คจีมิน!! จีมิน : ที่ทนอยู่กับคุณเพราะลูกหรอกนะ.. เเท็ก #ฟิคกุกมินเพื่อลูก