NENJHI POV:
Nararamdaman ko na ang mga unang buwan ng pagbubuntis ko. Hindi ako makapaniwala na mangyayare sakin ito.
Hindi ko alam kung syerte ba ito o malas.
Ang hirap ng bawat araw na iniisip ko kung pano na ang bata paglabas nito. Kung pano ko sasabihin na nagbuntis talaga ako at higit sa lahat pano ko sasabihi na ama ng dinadala ko ay ang mismong tatay ko. Pano na pano na ang lahat. Pano ang ko sasabihinsa kanya paglaki nya. Anong mukhang ihaharap ko sa lahat. Hindi ko alam kung paano pa ito. Hindi ko alam kung hanggang saan nalang ang kaya ng utak ko. Para na akong mababaliw.
"Honney.. my god.. my god.. how are you honney? Oh.. I miss you so much" biglang suplot ni Mommy Anny. Sabay yakap sakin ng mahigpit.
"Mommy.. kaylan pa po kayo umuwe?" Gulat ko na bungad kay mommy.
"Kanina lang honey hindi ko na pinasabi na uuwe ako ngayun para i-surprise ka. I heared the news and I'm so excited na..." sagot ni mommy na excite na excite.
"Ano po?! Alam nyo na po?!" Kinakabahan ko na tanong.
"Yes. Your Dad already told me what happened na hindi mo na alam kung sino ang Daddy ng baby mo nung nagbar ka mag-isa." Sagot ni Mom.
Bigla akong napatahimik. Hindi pala sinabi ni Daddy kung ano talaga mismo ang nangyare, na sya mismo ang ama nito. Parang biglang kinurot ang puso ko na tinanggi ni Dad na sya mismo ang ama nito. Pero may kunting saya parin akong nadama ng hindi sinabi ni Daddy dahil kung malaman ni Mommy hindi ko alam ang gagawen ko. Hindi ko kakayanin ang magiging reaksyon ni Mommy alam kong sobra nyang mahal si Daddy.
Nakaramdam naman ako ng sobrang konsyensya. Feeling ko nagtataksil ako kay Mommy. Sobra akong nakukunsyensya. Sobrang hiyang hiya ako kay Mommy.
"Mommy sorry po.. sorry po mommy.. huhuhuhu.. sorry po talaga" iyak na iyak ako sa harap ni Mommy habang nakatakip ang mga palad ko sa mukha ko.
"Oh honey.. don't cry.. and you don't have to say sorry. Lasing ka non at I know na hindi mo ginusto yun. Pero ang isipin mo ay blessing yan ok? Please honey stop crying huh..?" Pag aalo sakin ni Mommy
"Mommy hindi ko po alam kung kaya ko pa po eh"
"Kakayanin mo Nenjhi para sa baby mo. Ang don't worry nandito lang kami ng Daddy mo. We will guide mo honey."
"Thank you po Mommy" yakap ko kay Mommy ng mahigpit.
"It's ok honey. Alam mo namang anak na ang turing ko sayo." Hinigpitan ko pa lalo ang pagkakayakap ko kay Mommy nang marinig ko ang sinabi nya.
----------------
Nagkwekwentuhan kami ni Mommy about sa baby dito ngayun sa sala. Mejo gumagaan ang pakiramdam ko kahit papaano.
"So, honey malapit na pala ang pasukan 1week nalang. Kung gusto mo magstop ka muna?" Paalala at suggestion nito sakin.
"Dun po Mom gusto ko pong pumasok. Ayoko ko pong mag-stop dahil lang po sa sitwasyon ko."
"Pero honey siguradong mahihirapan ka nyan nagsisimula ka palang sa college. Sure ka bang kaya mo?"
"Yes Mom. Kakayanin po para samin ni baby." Sabi ko kay Mommy habang himas-himas ang tyan ko.
"Sige honey basta kung hindi mo na kaya mag stop kana ha.." paalala ni Mom.
"Sige po Mom" sabi ko habang nakatingin sa tyan ko at hinihimas ko pa rin ang tyan.
"Ilang buwan na ulit nyan tyan mo anak?" Tanong ni Mommy habang humihigop ng tea.
"Isang buwan palang Mom"
"Anong sabi ng Doctor? Ok lang ba ang pagbubuntis mo? And by the way honey pano ka daw nabuntis?" Curious na tanong ni Mommy pero halata sa tono nito ang pagka-excited.
Inexplain ko kay Mommy lahat nang rason kung bakit ako na buntis katulad ng sinabi ng Doctor.
"Oh my god.. it's mean na my possibility na maging ganap ka nang girl?"
"Yes mom kagaya nang sinabi ng Doctor mejo nararamdaman ko na nga po eh"
"Oo nga eh. Mas lalo kang naging femenine at humuhubog yung body at mejo nagkakaboobs kana." Puna ni mommy sakin. Kinapa ko yung boobs ko at nagkakalaman nga sya kaya pala sumasakit at kumikirot akala ko kaya lang masakit kasi gawa ni Daddy.
"Oh hon.. ang aga mo yata wala bang masyadong trabaho sa office mo?" Biglang sabi ni mommy na nakatingin sa pinto. Lumingon naman ako at hindi lang isa ang kasama ni Daddy. " oh.. mister. Jansop nandito rin pala kayo."
Nagulat ako nang makita ko kasama ni Daddy si Merwin at ang Daddy nya na si Mr.Jansop. Anong ginagawa nila dito sabi ko sa isip ko.
"Mr. Albert let's have a sit" sabi ni Daddy sabay upo at umupo na rin sila Mr. Jansop.
"Wait lang hon I will prepare merienda." Paalam ni Mommy at pumunta na sa kusina susunod dapat ako ng pigilan ako ni Daddy.
"Nenjhi anak, Sit, may kailangan lang tayong pag-usapan"
Umupo nalang ako at hindi nagsalita. Nakatingin lang ako sa hita ko at nasa harapan ko si Merwin na alam kong nakatingin sakin at sila Dad at Mr. Jansop naman ang magkaharap.
"Nenjhi.."tawag sakin ni Daddy. " Nandito sila Mr. Albert at Merwin para planuhin ang kasal nyo." Sabi ni Dad na seryosong seryoso ang mukha.
"What?! No! Ayoko ko po Dad. Ayoko po" gulat na gulat at tanggi kong sagot.
"Hon, Nenjhi what happened? Bakit ka biglang napasigaw?" Gulat na tanong ni Mom na kakarating lang dala ang meriendang dala nya at nilagay sa bawat pwesto namin.
"Mommy.. ayoko ko pong magpakasal.." mejo naiiyak ko na pagtangi kay Mommy.
"I know na ganyan ang magiging reaksyon mo Nenjhi. Kaya napagplanuhan na namin ang kasal nyo. Next week before mag simula ang school year magpapakasal na kayo." Seryosong lintaya ni Daddy.
"What?! Ayoko po please!"
"Nenjhi listen if ever na magpapakasal kayo mas lalakas ang bawat pamilya natin dahil sa inyo magme-merge ang dalawang kumpanyan. At kaya namin tanggapin sa pamilya namin ang baby mo." Sabat ni Mr. Albert.
Hindi na ako nagulat na alam na yun ni Sir. Albert kung napagplanuhan na nila ang kasal.
"Tama yun Nenjhi dapat nga ako ang umaangal dito kasi ako ang dehado dito. Ako ang walang anak dito. Pasalamat ka at tanggap ko ang anak mo!" Mejo inis na sabat sakin ni Merwin na halata dito na hindi nya tanggap ang anak ko.
"My son was right. Gilbert I think as soon as possible ay dapat maganap na ang kasal."
"Wait hon diba 17 plng si Nenjhi hindi pa sya pwedeng ikasal." Pagtatanggol sakin ni Mommy.
"Don't worry hon nagawan na namin ng paraan yan. Ang kulang nalang ay kasal mismo."
"Pero Dad ayoko po please. Ayoko ko pa pong makasal. Dad, Mommy.." may tumulong nang luha ko sa kaliwang mata.
"When I said na ikakasal ka Nenjhi. Ikakasal ka. That's my decision for good of our company! Kaya wag ka nang makulit! Para sayo din to! Maliwanag?!" Galit na turan sakin ni Daddy sa takot ko kay Daddy at nakapagdesicion na nga sila wala na akong nagawa. Si Daddy kasi yan eh.
Sa pagkakataong to tumulo na ang luha ko. Miski ba naman sa buhay ko sya na palagi ang masusunod. Parang hindi na ako malaya eh.
"Yes Dad.." tumayo ako "akyat na ako sa kwarto ko tutal nakapag-desisyon na rin kayo sa buhay ko hindi ko na kaylan pang makinig dito." Umakyat na ako sa kwarto. Narinig kong tinawag ako ni Mommy pero nagderetso-deretso lang ako.
Umiyak akong pumasok ako sa kwarto ko at sinara ng malakas ang pinto. Dumapa ako sa kama ko at nagtalukbong. Sa loob ng kumot ko dun ako umiyak. Iniyak ko lahat ng sama ng loob ko. Ayoko magpakasal... ayoko sabi ko sa loob ng kumot..
"Honey" haplos ni Mommy sakin. "I know na ayaw mong magpakasal pero maganda na rin to for your baby na rin. Gusto mo bang lumaki ang bata na walang ama?" Malambing na pagpap
BINABASA MO ANG
The Gifted
FantasyPano ano kaya kung ang isang simpleng binata ay nabago ang kapalaran nya sa isang mundo na hindi niya nakaasanayan isang mundo na kakaiba sa lahat sa mga katulad nyang binayiyaan ng may kapal o bunga ng kalikasan. Mundo kung saan sya mismo eh hind...