The Twin's Revenge

6: The End

Narinig ni Lianne ang usapan ng kambal.

Naging matapang siya at nagpakita sa kambal. "Ano ba ang ginawa namin sa'yo!?!"

Napangiti si Alexandra. "Ikaw Lianne. Ikaw ang umagaw sa aking kanta na pinaghirapan ko. Tingnan mo, ikaw yung nanalo sa contest at ikaw pa yung sumikat."

<flashback>

After the contest...

Naging Champion si Lianne ng singing contest. Dahil dun, itinangkilik ng kaniyang schoolmates ang kantang pinerform niya. At dahil dun, sumikat siya.

Paano na lang kaya kung hindi sumali si Lianne at hindi rin naggaya yung lyrics niya...

Sureness na si Alexandra ang mananalo at until now, siya ang most famous student sa PWS High School.

<future>

<10:00 pm>

"Pinabayaan ko na lang ang sitwasyong yon kahit masakit sa aking damdamin," dagdag pa ni Alexandra. "Kaya ngayon, hayaan mo naman akong patayin ikaw kahit masama rin ang damdamin mo ngayon sa akin." Sinaksak niya si Lianne.

Nang marinig ko ang huling sigaw ni Lianne, lumabas na ako ng Acacia tree at nagpakita kay Alexandra.

"Lianne!" Nakita kong nakahandusay si Lianne, duguan. Lumingon ako kay Alexandra. "Wala ka talagang puso, Alexandra!"

Lumingon siya kay Alexander. "Alex, akin na ang baril na hawak mo." Nilapitan niya si Alexander para kunin ang baril, pero inilalayo ito ni Alexander kay Alexandra.

"Alex, huwag. Ako na lang ang patayin mo, pls." nagmamakaawang Alexander habang hawak ang baril sa kaniyang likuran.

"Akin na nga ang baril." Pinukpok ni Alexandra si Alexander gamit ang handle ng kutsilyo at nawalan ng malay si Alexander.

"Alex!" Nag-alala ako kay Alexander.

"Huwag kang mag-alala, di ko naman siya pinatay," sabi ni Alexandra.

"Ano ba ang ginawa ko sa'yong masama? Dahil ba minahal ko ang kambal mo?" tanong ko.

Mas lalo siyang nagalit. "Di ko kakayanin na may mas mahal pa pala si Alex kaysa sa akin...kaya mas mabuti na mawala ka na lang sa buhay niya!"

Mas nangibabaw rin ang galit ko sa kaniya. "Ang sama mo. Mapunta ka na sa impyerno!"

Nakangiti pa siya, "Mauna ka!" Tinutok niya sa akin ang baril.

Sumigaw ako nang nakapalakas, "Aaaaaaaaaaahhhhhh,"
Bigla akong nakabuhat ng kama habang sumisigaw. "Panaginip lamang yon. Napakasamang panginip... Pero salamat pa rin sa Diyos na hindi yon totoo..." Tiningnan ko ang relo ko. "Late na ako sa meeting namin ng 7G!"

Pumunta ako ng school para magkita kami ng friends ko at surprisingly, ako pa rin yung pinaka-early. Siguro, late nanaman sila.

<9:00 am>

Thank God! Nandito na rin sila.

"Andyan ka na pala!" Si Lianne ang unang sumalubong sa akin.

Sumagot rin ako. "Grabe talaga yung panaginip ko kagabi, NAPAKASAMA!"

"Magbabonding tayong 7G...at para makalimutan mo na lamang yan," pinakalma ako ni Lianne.

Nagtanong naman ako, "Saan tayo pupunta?"

"Sa School Fair! Punta tayo sa horror booth!"

"Sakay tayo ng rides!"

"Magpahula tayo!"

"Sige!"

"Sama ako!"

That day, nangyari pa rin yung nightmare ko...

But wait, namatay ba ako ako or I survived?

<10:30 pm>

Bago pa naputok ni Alexandra yung baril, an old woman stopped her.

~The End~