Bölüm 17

98 6 0
                                    

mert hala benim en değer verdiğim biriydi ona olan özlemim kimse tahmin etmezler abim eski grubuna kavuşmuş onların yanlarına gitmişti ve oda eski haline dönmüştü drakulayım ama aynı zamanda o ailenin kızıyım artık korkum kaçmalarım bittmişti onlara kavuşmuştum yaralarım tamamen iyileşinceye kadar evde saklandım mertin karşısına zayıf biri olarak değil eski güçlü nisayla çıkacağım ha bu arada onu sevebilirim ama bana yaptığı ihaneti asla unutmam onu affetmek istedim ama yapamadım affetseydim acımasızların beni küçük göreceklerdi acımasızlar aşağlık pisliklerdi bir dönem onlardan yardım istedim ama onlar hep düşmanımdı barış yapılırmı aramızdaki düşmanlık son bulurmu şüpheliyim ben barışmak istesemde abim bunu kabul etmiyecektir ve bu savaşı bittirmek zorundaydık karşılarına çıkmam lazım drakula olarak savaşla aşkın arasında kalmıştım bu sefer çünki af dileyip onu tekrar güvenmemi istemişti canını verek çünkü onun bana yaptığı kötülüğü nasıl olurda görmezlikten gelirim içimdeki o yangın onu her gördüğünde alevleniyordu ve daha çok canımı yakıyordu 

-ben döndüm acımasızlar merhaba ben buralarda yokken ailemi zor zamanlar yaşatmışsınız bunun bedelini ödeteceğim size 

karşılarına drakula olarak çıkmiştim yaptıkları suçun bedeli canlarını almaktı ve acımadan hepsinin canını almaya hazırdım lakin mert o durdurdu beni ve cezaları ölüm olmasından kurtuldular zamanı gelince hepsi ölecek barış yapmak büyük suçtu onlarla değil barışmak savaşmasak suç olurdu onlar bugün drakula ve ailesine kafa tuttu ya onlar ölücek yada biz bu affedilemez bir hataydı drakulanın canını sıkmaya başlamıştı 

-ben drakula nisa bugün burda olmamın sebebi siz acımasızların yaptığı hata yüzünden canınız almaya geldim hadi başlayın acıyanı ben öldürüm ve merti bana bırakın 

-peki drakulaa 

gözlerimin önünde ölüyorlardı ve korkuyordum benim sonumda böyleyse acımasızlar karşılık vermişlerdi hepsi bana saldırmaya başlamıştı bana yetişemeden ölüyorlardı ve bana doğru gelen merti gördüm gözü yaşlıydı 

-nisam neden değiştin neden bitirdin bizi 

-ne nisam mı sen ne saçmalıyorsun bizi bitiren sendin beni sırtımdan bıcaklıyan sendin mert 

-beni affet nisa 

-mert artık af dilemek için geç kaldın sen onlardansın suç işledin drakula olarak affedemem 

o an yaptığımın en acı verici anıydı kendi ellerimle merti öldürmüştüm kendimi affedemem bundan sonra acımasızların hepsi ölmüştü ben drakula köşküne taşındım artık bana nisa diyen yok drakula olarak anıldım anılmaya devam ediyorum artık duygusuz biriyim acıması olmayan herkezsın korktuğu biri olmuştum mert öldürdüğümde kalbimide duygularımı onunla beraber yakmıştım ailemden uzak acılar içinde kaldım bu beni kötü biri yapmıştı ben buyum artık değişirmiyim bilmiyorum 


Benim Gerçek Ailem Bir VampirmişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin