Benim Gerçek Ailem Bir Vampirmiş

19.bölüm

fotoğraftaki ailemle yaşadığım ev 

gözümü açtığımda salonda yatıyordum saat eppey geçti yanı başımda tekli koltukta yatan akını gördüm üşüyor gibiydi üzerimdeki battaniyeyi alıp onun üzerini örtüm kendi odama doğru giderken bahçede garip sesler geliyordu bahçeye doğru gittiğimde insanlar korku dolu gözlerle buraya bakıyordu bahçeye çıkıp konuştum 

- yardımcı olabilirmiyim kimsiniz ve evimin önünde ne işiniz var

-şey bu ormanda vampir olduğunu öğrendikte görmek istedik 

-hmm kusura bakmayın burda vampir filan yok kim demişse kandırmış sizi 

-ama gördüğünü söyledi hatta onu öldüreceklermiş zarzor kaçmış

-yıllardır burda yaşıyorum burda vampir filan yok çabuk gidin yoksa polisi aramak zorunda kalacağım 

eğer varlığımızı öğrenen insan sayısı çoğalırsa bu vampirler için hiç iyi olmaz o yüzden olabildiğince gizli tutuyoruz ve o gün akını kurtarmam lazımdı uykum kaçmıştı tekrar salona geçip koltuğa oturdum akının yüzüne bakıp öylece dalmışım akın merte azda olsa benziyordu insan kalbi taşıyan bir vampir o benim gibi değil ben doğuştan vampirmişim bir durumdan insana dönüşmüşüm ve tekrar vampir oldum akın kullanılıp atılmış bir vampir onun acısıda az değil ailesinden uzak duruyor ve onlara zarar vereceğinden korkuyor sabah oldu saat 9:30 geçiyordu akın uyanıyordu hemen ordan uzaklaştım beni görmedi beni yerimde görmeyince odama doğru giderken bahçede ses çıkarttım bahçeye geldiğinde temiz havayı içime çekiyordum bugün hava soğuk güneş yoktu akınla okula doğru yol almıştık insan ve vampirlerin bulunduğu bir okuldu bu biz vampirlerin ve o insanlarla nasıl savaşacağımızı insanlarla karışık sınıftaydık vampir insan hocalardan ders alıyorduk akın birden beni durdurdu 

-şey bu okulda insanlar var 

-ee ne olmuş varsa 

-ya onlara zarar verirsek 

-korkma onlar koruyorlar bizide onlardan koruyorlar 

-hımm eminmisin 

-evet merak etme seni kontrol altında tutarım sadece sinirlenmemeye bak sen 

-hmm tamam sana güveniyorum 

-ahahhahah sağol bende sana güveniyorum başarırsın insanların arasında yaşıyoruz alışmalısın 

-uff tamam söylesene aynı sınıfta olmazyız değilmi 

-karşık insanda var vampir bizim sınıfta şimdilik ikimiz vampiriz 

-bizden başka vampir yokmu sınıfta 

-diğer sınıflardada aynn ikişer vampir oluyor 

-neyse derse geç kalacağız 

-tamam akın hadi gidelim sınıfa yemeklerimiz bizi bekliyor 

-yaaa 

-tamam şaka yaptım 

sınıfa gidene kadar canım çıktı akını zaptetmem uzun sürdü vazgeçip durdu ama sonunda sınıfa girdik insanlar ( ay vampir korkuyorum bizi yerler bunlar ) ona öyle bir bakış attımki korkudan altına yapacaktı nerdeyse sonre dönüp ona dedimki biz insan kanı içmeyiz ölsemde içmem iğrenç  dedikten sonra yüzünü buruşturup oturdu okulun ilk günü insanları kendimden soğğutmuştum o sırada akını kısık sesle güldüğünü fark ettim koluna vurum