Dönüm noktam

11 2 0
                                    

Ben yine hayaller içinde müzik dinlerken telefonum çalmaya başladı.kübra kız kurusu arıyor.
"Alo kızım nerdesin sen Ali hoca seni bekliyor ve baban burda."
"Babam mı?"babam ne alaka ya. Yine neyi mahvedecek acaba...
"Evet kop gel hadi."
"Tamam geliyorum .by by" diyip telefonu kapattım.Hızlıca üstümü giyindikten sonra evden çıktım.Otobüs durağına varmam uzun sürmedi.Annemi arayıp antremana gideceğimi haber verdim.Otobüs çok zaman geçmeden geldi. Allahım boş yer buldum. Gözlerim yaşardı boş yer buldum yani.:p.10 dakika süren ve teyzelerin bağıra bağıra dedikodu yaptıkları bana uzun gibi gelen bir yolculuktan sonra dur düğmesine basıp otobüsten indim. İçimde kötü bir his  vardı.Koşarak spor salonuna girdim.O adamın yani babam olacak şahısın yüzünü görmemle içimdeki öfke belirdi.
"Kusura bakmayın Ali hocam antrenman olduğunu unuttum."
Ali hoca bana gülümseyerek;
"Sorun değil kızım."
Bende hafif tebessüm ettim. Bir anda babam araya girdi tabi.
" Melis yarın yola çıkacağız. Selma teyzende gelicek. Antrenmandan sonra kapıda bekle."dedi. Selma teyze benim üvey annem ne kadar güzel değil mi?
" ben hiç bir yere gelmiyorum sen selmacığınla gidebilirsin."
"Melis beni sinir etme geleceksin." Sesi o kadar öfkeli çıktı ki bir an irkildim.Kendimi bunca yıl nasıl tuttum bilmiyorum ama bir anda ağzımdan içimde tuttuklarım çıktı.
" YETER ARTIK!bıktım senin bana emir vermenden. Ben hiçbir yere gelmiyorum. Sen o sevgili karıcığınla gidebilirsin.Aynı ben beş yaşındayken yaptığın gibi. Rahat bırak beni."bir anda salondakiler bize baktı. Kübra bana sakin olmam için susmamı işaret etsede susmadım. O kadar yıl içimde tuttum. Bence bu kadarı yeterdi.
" bak Melis sabrımı zorluyorsun sana gidiyoruz diyorsam gidiyoruz!"dedi. Bende duymazdan gelerek  arkamı döndüm. Tam gidecektim babam bağırmaya başladı.
"Olduğun yerde kal Melis."
"Ne yaparsın beni de annemi dövdüğün gibi mi döversin.Yoksa tehdit mi edersin. Kusura bakma ben annem gibi susmayacağım duydun mu?Ben artık senin kızın olmak istemiyorum, senin soyismini istemiyorum defol git artık hayatımdan.Annemden de benden de uzak dur!" Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Yüzüme yediğim tokatla dengemi kaybedip yere sertçe kafamı çarptım. Ağzıma metalimsi bir tat geldi . Dudağım patlamıştı.Ayağa kalkıp çıkışa doğru yürüdüm. Arkamdan Kübrada geliyordu. Spor salonun arkasına geçip yere çöktüm. Bacağımı karnıma doğru çektim be ağlamaya devam ettim.Kübra yanıma gelip bana sarıldı.
" o kadar yoruldum ki Kübra burdan gitmek istiyorum artık. Bu adamla aynı havayı bile solumak istemiyorum."
"Biraz daha dayan Melis. Az kaldı burdan gideceğiz sabret biraz daha."Kübra bana güven verici bir şekilde sarılmaya devam etti. Neden küçüklüğümden beri bu işkence bitmiyor. Yoruldum artık.
" hadi Melis gidelim artık. Götüm dondu kızım burda. Ali hocada bekliyordur ."dedi Kübra. Benden yavaşça ayrıldı ve göz yaşlarımı sildi. Ayağa kalkıp spor salonuna doğru yürüdüm.Ali hoca yanıma gelip sarıldı ve üstümü değiştirip antremana gelmemi istedi.Tabi dudağımdaki yarayı da temizlememi istedi. Keşke babam Ali hoca gibi biri olsaydı.Bu düşüncelerden sıyrılıp üstümü hızla değiştirdim ve antremana başladık. Yorucu bir antremandan sonra evlere dağıldık.Hava biraz kararmıştı. Bende kulaklığımı takıp yürümeye başladım. Eve geldiğimde annem yüzümün halini görünce bana ne olduğunu sordu.Bend oturdum anlattım. Biraz dellendi ama sonra sakinleştirdim. Bir duşa girip şu ter kokusundan kurtulmam lazımdı . Hemen duşa girip saçımı ve vücudumu yıkadım. Üstümü giyip direkt yattım. Çok yorucu gündü sonuçta.Ben bugün olanları düşünürken uykuya  kendimi esir ettim....
Multimedyada bölüm şarkısı var. Umarım beğenirsiniz

Sen yanımdaykenWhere stories live. Discover now