İyi okumalar...
sabah alarmım çalarak uyandım. Bugün büyük gündü. Maçımız var ve gözetmenler gelicek ve benim bu şehirden kurtulmam için bir şansım olacak.Hemen bir duşa girdim.Banyodan hemen çıkıp okulun takım için yaptırdığı eşorfmanımı giyindim.Çantamın içine formamı ayakkabımı ve çoraplarımı koyup saçımı ördüm. Son bir defa aynaya bakıp odamdan çıktım. Annemi öpüp ağzıma birkaç birşey tıktım ve evden çıktım. Tam müzik dinleyip kendi kendime klip çekicekken telefonum çalmaya başladı. Bilin bakalım kim tabiki kübra arıyordu.
"Efendim küp"dedim. Bir anda çığlık attı."kızım bugün gözetmenler geliyor ve senin şu sesine bak burdan kurtulmak için şans var v....."sözünü yarıda kestim. " Maşallah Kübra yine çenen formunda neyse ben şimdi spor salonuna geçiyorum sende hemen gel."diyip pat diye telefonu suratına kapattım. Spor salonu evimize yakın olduğu için yürüdüm. Biraz yürüyüşten sonra spor salonunu önüne geldim. Ve biraz inceledim. Ne çok anım vardı burda...
Kafamdaki dramı bir kenara bırakıp maça odaklandım. Yukarı izleme alanında takımın yanına gittim.Ali hoca beni görünce neşelendi ve bana maça başarabileceğimi söyledi. Keşke bu başarımı annemde görseydi.Annem yine her zamanki gibi çok değerli arkadaşlarının yanında ve benim maçıma gelmiyor. Peki neden bana değer vermiyorlar anlamıyorum . Bir anda Kübra kuşağının dibinde hönkürünce irkildim ve ona kötü bakışlar attım. "Ne dalmıştın bende bir korkutayım"diyip sevimlilik yaptı. Tam ağzımı açıcakken Alik hocacım araya girdi."kızlar hani maç varya dedikoduyu sonraya bıraksanız." Diyip bizi kısaca uyardı. Takımda birkaç uğultudan sonra soyunma odasına inip hazırlandık. Ali hoca da içeriye girip maçtaki planı anlattı. Tam ben çıkacakken Ali hoca kolumdan tuttu. "Benim uzun kızım başaracağını biliyorum. Güzel bir hayat seni bekliyor."diyip bana destek olur gibi sarıldı. Bir insanın ailesi bile kızını umursamazken nasıl elin insanı onu umursar...
İşte en çok ağrıma gidende bu. Ali hocaya gülümseyip teşekkür ettikten sonra sahaya girdim. Tabi benim öküz Müslüm arkadaşım sahaya girmemle anırması bir oldu. Müslüm'e dil
çıkartıp ısınmaya başladım. Karşı takımdaki bazı kızların nasıl oynadığını biliyordum. Hem ısınıp hem karşı takımı izliyordum. İslam abi düdüğünü çalıp kaptanların yanına gelmesini istedi. Bende hemen ısınmamı yarıda kesip gittim. Bu islam abiye bayılıyorum yaaaa.Top karşı takımdan başlıyordu. Sahamızı seçip maça başladık. Uzun bir ilk yarıdan sorna eşitttik. Kızlar zorlamıştı bizi. Ama pes etmek yoktu. Ali hoca biraz taktik verdikten sorna maça başlamamız için düdük sesini duyduk. Herkes yerlerini aldı. Tam gol atıcakları zaman topu alıp koşmaya başladım. İkinci yarının bitmesine 20 saniye vardı. Eğer bu golü atarsam biz kazanacaktık. Üç adım alıp zıpladım ve o sıra nefesler bildiğiniz tutuldu. Bütün takımın kazanması benim elimde gibiydi. Ay biraz göçüm kalktı sanki :p . Son anda kaleci tutamadı ve gol attım. Ve düdükle maç bitti. Tribündeki herkes aşağıda inip bizim takımı tebrik etti. Tam soyunma odasına gidecekken Ali hoca yanına çağırdı. Yanında gözetmen vardı. Allahım ne olur hayallerim gerçek olsun lütfen. "Buyrun Ali hocam"dedim ve gözetmene gülümsedim. " İzmir'den seni istiyorlar ne dersin ha bide kübrayıda. Eğer kabul ederseniz ailenizle konuşup işlemleri başlatacağım." Bir anda gözlerim ışıldadı ve hemen kabul ettim. Annem itiraz etmedi ama şu gereksiz babam beni zorladı ama sonradan ikna oldu. Bekle bizi İzmir küple geliyoruz...
Biraz kötü oldu kusura bakmayın.Sizleri seviyorum 😘😘
