Bad Habit 💫

7💫

(20Δεκεμβριου )
<< θα έρθετε στην έκθεση του μπαμπα μ ετσι ;>> λεω στους υπόλοιπους καθως βγάζω διακριτικά το Χάρι του Μάικ πάνω απο το δικό μου , ολοι απαντούν καταφατικά
<<πάμε να φάνε τπτ ; Πείνασα ρε γαμωτο >> λεει ο Νικ και μεςα δε λίγα λεπτά βρισκόμαστε στην πιτσαρία διπλα απο το πάρκο όπου καθόμασταν .
Βρίσκουμε ενα μεγάλο γωνιακό τραπέζι κα καθόμαστε , φυςικα και ο Μάιο καθεται διπλα μ , γαμω
<< εμ παιδιά τρεις σπέσιαλ θα πάρουμε ετσι ;>> λεει η Λια που μιλάει με τον σερβιτόρο και ολοι συμφωνούμε .
<< λοιπον , που θα πάτε τα χριστουγεννα ;>> λεει η Λια
<< εγω Αθήνα >> απαντώ αδιάφορα
<< same >> Λεει η Γξρεις
<< και εγ- εμ παιδιά ;>> λεει η Μάικ και δείχνει , τρομοκρατημένος ;
<< τι έπαθες εσυ ;>> λεω καθως πρωτη φορα την βλέπω αγχωμένο
<< ρε ασπρισες λέγε >> συμπληρώνει η Λια
<< θυμάστε τους τύπου που σας έλεγα ; Που έκαναν τον σαματά στο μπαράκι εκείνο το βραδυ ->>
Ξεχνιέται εκείνο το βραδυ ;
<...για την Τζες μωρε , ειναι απέναντι >> λεει και με το βλέμμα του δείχνει το απέναντι τραπέζι
<< τι εννοείς απέναντι ; Που απέναντι ;>> λεω και του σφίγγω το χερι , δεν μπορει να ειναι ξαι εκεινος εδω ! Τοςο καιρό προσπαθώ ν μην το σκέφτομαι και τωρα -
<< Εμ απέναντι >> λεει και με το δάχτυλο του στρέφει τη κεφάλι μου προς το μερος ενός τραπεζιού όπου καθεται μια μεγαλη παρεα αγοριών .
Με το βλέμμα μου σκανάρω τα πρόσωπα ενα ενα , ώσπου τον βλέπω , οχι γαμωτο
<< τι έπαθες ρε ;>> λεει η Γκρεις ψυθιριστα , δεν δίνω σημασία . Μενω να τον κοιταω . Ένας σκούφος καλύπτει τα ξανθά του μαλλιά και διακρίνω το σκουλαρίκι στο κάτω χείλος του που γυαλίζει .
<<εμ , τπτ ρε , απλα κοιταω >> απαντώ
<< ωχ έρχονται, εχουμε φιλικές σχέσεις πια αλλα και παλι  >> λεει ο Νικ και εγω αμέσως μπουκωνομαι με πιτσα , καίει γαμω ! Ρίχνω το βλέμμα μου στο πιάτο μου καθως καταπίνω , οταν αγχώνομαι τρώω οτι εχω μπροςτα μου ( εκτος απο σαλιγκάρια , αυτά οχι )
<<τι έγινε Μάικ ; Πως και απο εδω ;>>
<<ολα καλα Λουκ , είπαμε να βγούμε >>λεει ψυχρά και τον βλέπω που σηκωνεται και κανουν μια αγοριστιξη χειραψία - Λουκ ;
Σηκώνω το βλέμμα και με το που τον βλέπω μενω , Οκευ τον είδα απο μακρυά αλλα τοςο κοντά δεν το αντέχω , νιωθω πως ο καινός Κου στέγνωσε , ξαφνικά ο χώρος μου φαίνεται πολυ μικρός , θελω οξυγόνο , ε ανοιχτά κανενα παράθυρο εδω μεςα !
<< και απο εδω η  Εμ , δηλαδή η Εμμα >> ακούω τον Μάικ να λεει και καταλαβα οτι εχει συστήσει όλη την παρεα εκτος απο εμενα . Σηκώνομαι και προέκτεινω το χερι μου για χειραψία καθως και εκεινος εχει κανει το ιδιο .
<< Λουκ >> λεει με την μπάσα φωνή του και ξεροκαταπίνω καθως το χερι του ακουμπάει το δικό του
<< Εμμα >> απαντώ και νομίζω οτι το ειπα σχεδόν ψυθιριστα . Το βλέμμα του πέφτει στο μενταγιόν ...εκείνο το μενταγιόν .
<< χάρηκα Εμμα >> ξαναλέει καθως τραβάω το χερι μου απο την χειραψία του . <<και εγω >> λεω και ξανακαθομαι στην θεςη μου καθως τα ματια του δεν φεύγουν απο πάνω μου .
Τελικά κατι λεει με τον Μάικ και ξανά καθεται στο τραπέζι του .
Οτι πιο περιεργο εχω ζήσει ποτε μου
(...30 λεπτά αργότερα ..)
<< λοιπον ,μιλά ! Λέγε τωρα τι παίζεται με τον ξανθό απο απέναντι >> λεει και δείχνει τον Λουκ που εδω και μισή ωρα με κοιτάει συνέχεια .
<< οχι τωρα >> απαντάω απλα καθως απο το άγχος μου τρώω και άλλη πιτσα
<< πο μετα θα μου τα πεις Όλα >> λεει και πίνει λιγο απο το αναψυκτικό της .
Δεν μπορώ να καταλάβω , αφου με οι Κουκ εχουμε ξανά γνωριστεί ( και είχε φερθεί λιγο πολυ σαν μαλακας ) γιατι εκανε σαν να μην με  εχει γνωρίσει ποτε ξανά ;
(..)
<< παω να πλύνω τα χερια μου >> λεω στην Γκρεις και σηκώνομαι απο το τραπέζι και πηγαίνω στην τουαλέτα . Χωρίς να γυρίσω να τον κοιτάξω , εξαλλου με αγνοεί ουσιαστικα , εκανε πως δεν με ξέρει .
Αφου πλένω τα χερια μου κοιτάζονται για λιγο στον καθρέπτη και τη βλέμμα μου πέφτει πάνω στο μενταγιόν που κρέμεται πάνω απο το ανοιχτό γκρι πουλόβερ μου .  Κουνάω το κεφάλι μου( λες καμία υπό θα βιηθηςει για να τον βγάλω απο το μυαλο μου ) και βγαίνω απο την τουαλέτα για να ξαναπάω στο τραπέζι ...Για μια στιγμή μου περνάει απο το μυαλο οτι -
<< Δεν το ήξερα οτι ειςαι φιλη του Μάικ >>
<<ναι , το έμαθες  >> του απαντώ και καλα χαλαρα καθως παω να τον προσπεράσω αλλα το χερι του με πιανει απο τον καρπό και με οδηγεί σε ενα δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου , σαν αποθήκη . Οκευ θα με βιάσει
<< πας καλα ; Άσε με >> λεω και προσπαθώ να τον σπρώξω για να μπορέσω άμα ανοιξω την πόρτα
<<θα αρχίσω να ουρλιάζω >> τον προειδοποιώ καθως ψάχνω για το κινητο μου στις τσέπες του τζιν μ . Γαμωτο ! Να τι γίνεται οταν δεν παίρνεις παντού μαζι το κινητο σου !
<< όπως έκανες και τοτε ;>> ξερω πολυ καλα τι σήμαινει το 'τοτε'
<< εσυ εμφανίστηκες σαν αγνοημένος τρομοκράτης , λογικό να φοβηθώ >> απαντάω ξαι καλα χαλαρα ενω ειμαι σίγουρη οτι τρέμω
<< μια πλακα κάναμε relax Εμ >>
<< δεν με ξέρεις και απο εχθές για να με κες Εμ , εξαλλου απέναντι λες και δεν με είχες ξανά γνωρίσει έξω >> λεω ξαι ειμαι σίγουρη πως εχω κοκκινίσει απο τα νεύρα
<< εκεινο το βραδυ με έβαλες σε μπλεξίματα Εμμα , δεν θα ηταν και οτι καλύτερο να μάθαινε η παρεα μου πως εσυ ησουν εκεινη για την οποία κόντεψαν να μας πιάσουν >> λεει και ακουμπάει το χερι του στον τοίχο διπλα μου
<< οι δικοί σου πέταξαν εκεινο το - το.- .. Εκεινο που ανατινάχτηκε τέλος πάντων ! Θα μπορούσα να ειχα χτυπήσει σοβαρά ! >>
<< ναι αλλα σε έσωσα >> λεει και ενα αλλαζονικο χαμόγελο εμφανίζεται στο προσωπο του αφήνωντας τ λευκά δόντια του να εμφανιστούν
<< εσυ το προκάλεσες >> λεω και τον σπρώχνω για να περάσω , μάταια
<< εντάξει , θενξ , άσε με τωρα >>
<< πιστεύεις πως θα σε αφήσω τωρα που σε βρήκα ;>> τι λεει ;
<< γιατι με έψαχνες ; Απο οτι θυμαμαι οταν σε ειχα ξαναδεί έφυγες τρέχοντας >> λεω κοροϊδευτικά
<< ειχα λόγο Εμμα , επίσης έπρεπε να σε κανω να κολλήσεις >>
<< ναι ε ; Με τι ;>> μην το πεις , μην το πεις , μην το πεις , μην το πεις 🙏🏻 γελάει , γιατι γελάει ; ΓΙΑΤΙ ΓΕΛΑΕΙ ;
<< μαζι μου Εμ >> Χα ! Δεν σφάξανε !
-ναι καλα οτι πεις -
Σκάσε εσυ !
<< ναι Οκευ , άσε με τωρα >> λεω και ρολαρω τα ματια μου ωςτε να αποφύγω τα δικά του
<< θα με ψάχνουν >> λεω και τον σπρώχνω μακρυά μου καθως είχε ερθει πολυ κοντά
<< θα τα ξαναπούμε Χαμιλτον >>
<< τι είπες ;>> λεω καθως ακούω το επώνυμο μου , που το ξέρει ;
<< θα τα ξαναπούμε Χαμιλτον >> λεει και μου κλείνει το ματι
<< που ξέρεις το επίθετο μου ; >> λεω σοκαρισμένη
<< ξερω παραπάνω απο οτι νομίζεις για εςενα μικρή >> λεει και τον κοιταω με απορία , ακουμπάω με το χερι το κεφάλι μου καθως δεν μπορώ να καταλάβω απο που έμαθε το επίθετο μου . Ανοίγω την πόρτα και πηγαίνω σχεδόν τρέχοντας στο τραπέζι μας
<< Εμ ήρθες !>> μενει ο Μάικ και ακουμπάει τα δάχτυλα του στον λαιμο μου , δεν εχω όρεξη να μαλώσω μαζι του , απλα τραβιέμαι
<< τι έγινε ;>> ρωτάει η Γκρεις ενω εκεινη την στιγμή ο Λουκ καθεται στο απέναντι τραπέζι ενω με κοιτάει
<< καταλαβα >>