Bad Habit 💫

3💫

...fuck ..
<< αγάπη μου εσυ ειςαι ;>> ωχ τι. Της λέμε τωρα;
<< ναι μάνα εδω ειμαι >> λεω κΙ τποδπσααθω να σηκωθώ απο τον καναπέ , γαμω το κεφάλι μου με πεθαίνει
<< τωρα γύρισες ; Πως πέρασες ;>>
<< εεεεμ ... Καλα , απλα τα παιδιά μείνανε πίσω και γύρισα , σπρρυ που δεν σας πήρα τηλέφωνο >> απολογούμαι . Δεν υπάρχει περίπτωση να της η. Το τι έγινε , αφου δεν έμαθε τίποτα και δεν κατάλαβε τίποτα δεν θα της πω κατι ωςτε να την ανησυχήσω
<< εντάξει αγάπη μου , απλα άργησες και σε έπαιρνα τηλέφωνο αλλ δεν το σήκωνες και ανησύχησα ... Απλα να μην ξαναγίνει . Τωρα πήγαινε για υπνο >> λεει και μου δίνετε να φικη στο μέτωπο . Ουφ , την γλύτωσαμε για σήμερα . Βασικα ηταν πολυ χαλαρή , παραπάνω απο το κανονικό μπορώ να πω .... Θ φταίει που κοιμόταν ... Να της το πω ; Μπα .. Αφου το σκάσαμε απο το νοςοκομειο και έγιναν και τόσα ... Αν της τα πω δεν θα με ξαναζήσει να βγω απο το σπίτι μεχρι τ δεκαοχτώ , πχι σαν τιμωρία αλλα επειδή ια φοβάται μην ξαναγίνει κατι παρόμοιο .
Νιωθω το κινητο να δίνεται στην τσέπη μου , μάλιστα μηνύματα
Απο εγωιστή μαλακά (Μάικ ) : ειςαι καλα ; Δεν σε βρήκαμε με τα παιδιά , πλιζ στειλε γιατι ανησυχούμε
Απο Γκρεις : ρε βουρλο που ειςαι τόση ωρα ; Δώσε κανενα σημείο ζωής .! Καλα θα φας ξύλο αυριο !
Καλα ... Έστειλα και στους δυο ενα 'καλα ειμαι έφτασα σπίτι ' και έκλεισα το κινητο , το κεφάλι μου με πεθαίνει και δεν εχω όρεξη να μιλήσω με κανέναν . Κάθε φορα που ακούω την Γκρεις πάντα και γίνεται ! Και τωρα κατέληξα και στο νοςοκομειο κιόλας . Τέλος πάντων , απλα θα ξεχάσω οτι και αν έγινε , και αυτόν τον Λουκ ,Θεέ μου τι άξεστος (και κούκλος ) και απαθής ,( και αψευγαδιαστος ) και αγενής ! Και πο ούτε να τον θυμαμαι δεν θελω ! Το βρήκα ! Για οκά φταίει ο Μάικ ! Εκεινος ήθελε να μου μιλήσει και πήγαμε σε εκείνο το αναθεματισμένο στενό και μετα όταν έγινε εκεινη η (τύπου) έκρηξη με παράτησε για να βρει τους άλλους και ηρθε εκεινος ο αγροίκος (κούκλος ) ο Λουκ και ..- πφ απλα πρεπει να πέσω για υπνο , αυτο θα πέσω για υπνο και αυριο θα ειναι ολα μια χαρά σωστα ;
(The following day)
<< μπορεις να μου πεις τι εχεις; >>
Λεει η Γκρεις και πίνει λιγο απο τον καφέ της
<< ρε δεν εχω κατι απλα ειμαι λιγο ταραγμένη με αυτο που έγινε εχθές >>
Απαντώ και πίνω λιγο το τσάι μου . Το να της πω δηλαδή ; Οτι ένας δεκαεννιάχρονα αγροίκος ονόματι Λουκ με εςτειλε στο νοςοκομειο ; Οκ με έσωσε απο κατι σαν .. Βόμβα ; Δεν ξερω αλλα λογικά όμοιοι του το έριξαν οποτε εξαιτίας του βρέθηκα στο νοςοκομειο ! Τη αν της πω και τι να πιστέψει απο όλο αυτο ; Και το άλλο ; Που μπήκα στο αυτοκίνητο του ; Το ηλίθια που ημουν θα μπορουςε να με βιάσει , να με σκοτώσει να με διαμελίσει και μα πουλήσει τα όργανα μου ! Δεν το Εκανε αλλα θα μπορουςε σωστα ; Οκευ δεν μπορούσα να πάρω τ πόδια μου αλλα εκεινος φταίει ! Και-
<< Εμμα ! Ρε που ταξιδεύεις ; Λεω πάμε μια στα forever 21 ? εχει προσφορά ολα τα τζιν 1+1 πάμε να πάρουμε ;>> λεει η Γκρεις και σηκωνεται αφου πληρώσει τον σερβιτόρο
<<ε-εμ ναι πάμε >> λε με και αφου πληρώνω και εγω ξεκινάμε να προχωράμε στο εμπορικό .
Το μυαλο μου όμως ειναι άλλου , ειναι σε αυτόν τον αγροίκο και εχει κολλήσει στην στιγμή που του έβγαλα την κουκούλα και τα ξανθά μαλλιά του έπεσαν ανάμεσα στα ματια του , και η φωνή του , πο νομίζω οτι εχει χαραχθεί στην μνήμη μου αυτη η φωνή . Όταν με σήκωσε κτήνη ωρα που το σκάγαμε απο το νοςοκομειο ένιωσα πολυ περίεργα , δεν εχω ξανανιώσει ετσι μαλλι μάλλον επειδή δεν εχει ξανανατιβαχτει βόμβα 30. μακρυά μου ποτε ξανά 😂🔫
(...Monday...)
<< θα μου πεις τι εχεις γαμω ;>> λεει και με καρφώνει με το βλέμμα τπυ
<<τίποτα μωρε! Μην ασχολείσαι μαζι μου >> λεω αδιάφορα και εύχομαι επιτέλους να χτυπήσει το κουδούνι για να ξαναμπούμε στις τάξεις , να και κατι καινούριο
<< οχι γαμω ! Απο την παραςκευη ειςαι ετσι ! Λέγε τι έγινε !>> υψώνει τον τόνο της φωνής του και με σπρώχνει έλαφρα προς τον τοίχο
(Flashback )
<<αστυνομία γαμω >> λεει καθως οι αςτυνομικοι κανουν έλεγχο . Καποια στιγμή τον ακούω να βριςει και με αρπάζει στην κυριολεξία και με τραβάει μεςα στο στενό καθως περνάει το χερι του μπροςτα απο το στόμα μου , και μας σπρώχνει πάνω στον τοίχο απότομα ,γαμω νιωθω να χτυπηςα το κεφάλι μου .δευτερόλεπτα μετα κατι ανατοναζεται  στην ειςοδο του στενού και καπνοί βγαίνουν μπροςτα στα ματια μου  και εγω να χτυπιέμαι σαν μάνιακη για να με αφήσει , μάταια .
<<άλλο λιγο να συνεχίσεις να κανεις σαν ητο χταπόδι και την έβαψες >>
(End of flashback )
<<ρε Εμμα σου μιλάω ! Που ταξιδεύεις γαμω ;>> λεει και με ταρακουνάει απο τους ώμους
<<που θελω >> λεω μεςα στα νεύρα .. Αγόρι μου μην με προκαλείς
<< υποτίθεται σου άρεσα >> αχου με προκαλεί !
<< δεν ειςαι ο τύπος μου >> λεω απλα και αποφύγω να τον κοιτάξω
<< θα γίνω ρε Εμμα , Ξεκιλλα δεν βλέπεις πως ->>
<< πο άσε με >> λεω και τον σπρώχνω και προσπερνώντας τον τρέχω στον διάδρομο φτάνω στο ντουλαπάκι μου και αφου πάρω το τετράδιο και το ντοσιέ μου , τ τετράδιο μου και μόλις βλέπω την πόρτα με την ταμπέλα 'Creative writing ' μπαίνω μεςα
(.....)
<< και τι του είπες ; >> λεει η Γκρεις και δαγκώνει το σάντουιτς γαλοπούλας της
<< τίποτα έφυγα , απλα μου την εχει σπάσει >> λεω και με την σειρά μου δαγκώνω την αραβικη πιτα με το κοτόπουλο
<< γιατι ετσι όμως ρε Εμ; Απο την παραςκευη ειςαι κάπως >>
<<Γκρεις μια χαρ ειμαι αληθεια , ορίστε σήμερα θα έρθω μαζι σας για καφέ οκευ;>> η αληθεια ειναι οτι δεν εχω καμία όρεξη αλλ μονο και μονο για να δουν οτι ειμαι μια χαρά !
<< τέλεια ! Θα περάσουνε ν δε πάρουμε στις 7 >>
<< θα έρθω εγω απο εκεί δεν πειράζει ... Λοιπον σορρυ απλα πρεπει να παω στο μπανιο >> λεω και αρπάζω τα πράγματα μου και τρέχω στο μπανιο , πρεπει ν πλύνω το πρόσωπο μου .
(.....)
<<ο Μπιλ Κλίντον ηταν πρόεδρος των Ηνωμένων πολιτικών Αμερικής πριν απο τον Μπαράκ - Δεσποινης Χαμιλτον ! Με παρακολουθείτε; >> ακούω το όνομα μου και πετάγομαι , παλι άλλου ημουν
<<ναι ναι φυςικα και σας ακούω >> απαντώ οσο πιο ευγενικά μπορώ
<< λοιπον για συνέχισε μας ... Μετα τον Μπιλ Κλίντον πρόεδρος ορίστηκε ..>>ναι πολυ δύσκολο
<< ο Μπαράκ Ομπάμα κυρία >> λεω και με κοιτάει περίεργα , τι ; Αφου ειναι σωστό !
<< μάλιστα , την επόμενη φορα να με κοιτάς ... Οχι μονο να με ακούς >> λεει και γνέφω
(.....)
Επιτέλους το κουδούνι χτύπησε και ειμαστε ελεύθεροι ! Μεχρι αυριο το πρωι δηλαδή .. Τι να πει κανεις , ένας φαύλος κούκλος . Η Γκρεις προσποιήθηκε οτι είχε πόνοκοιλο και εφυγε αμέσως μετα το διάλειμμα για το μεσημέριανο οποτε θα γυρίσω μόνη μου σπίτι . Επισκέπτομαι το ντουλάπι μου και βάζω όσα βιβλία και φακέλους χρειάζομαι για να διαβάσω για αυριο μεςα στην τσάντα μου , το κλειδώνω , φοράω την χοντρή πλεχτη ζακέτα μου και μετράω την τσάντα απο τους ώμους μου . Συνδέω τα ακουστικά με το iPhone μου και βάζω σε επανάληψη το follow you - bring me to the horizon και περπατάω στο προαύλιο μεχρι την μεγαλη πόρτα της εξόδου . Επιτέλους μόνη-
<<Εμμα , θα ερθεις σήμερα ;>> βιαστικά να μιλήσω
<< ναι >> λεω ξερά και δυναμώνω την μουσική
<< ωραία ..,,θα ειμαι και εγω , να περάσω να σε πάρω απο το σπίτι σου ;>> συνεχίζει
<< οχι θα έρθω απο εκεί , δεν χρειάζεται >>
<< καλα , αλλα κατι εχεις εσυ ! Δεν μου το βγάζεις απο το μυαλο >>
<< Οκευ Μάικ οτι πεις , τα λέμε >> λεω και στρίβω για να τον αποφύγω , πριν απο ενα μήνα με έφτυνε και τωρα μου εχει κολλήσει σαν βδέλλα , αλλα δεν μπορώ να πω πως Δεν μου αρεσει
(.....)
<< πως ηταν το σχολείο ;>> εμ ρωτάει ο μπαμπας μου καθως φωτογραφίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο
<< μια χαρά μπαμπα , ν σε ρωτήσω κατι ......ειναι ανάγκη να βγάζεις φωτογραφίες οοολη την ωρα ;>> λεω και γελάω , φωτογράφος ειναι δεν λεω αλλα εχει όλο του το γράφει με φωτογραφίες , πολλες φορές να βρω 10 σχεδόν ίδιες , πάντα μου λεει οτι οκ κρίνονται στην λεπτομέρεια
<< θα κανω έκθεση την παραμονή Χριστουγενων ... Θα φωτογραφίσω τα πρόσωπα των ανθρώπων στους δρόμους τις γιορτινές μέρες , στολισμόυς και τέτοια ..>> λεει γεμάτος ενθουσιασμό
<< α καταλαβα .. Δεν ξερω τι σχεςη εχει αυτο με το να φωτογραφίζεις το χριςτουγεννιατικο Δένδρο αλλα Οκευ μπαμπα >>
<< δεν εχει εντελώς .. Απλα θα φτιάξω ενα χριςτουγεννιατικο άλμπουμ για εμάς .... Αλλα αγάπη μου εχεις κατι ; Ειςαι λιγο κάπως τις τελευταίες μέρες >> πο μια χαρά ειμαι !
<< ναι μπαμπα .... Να σου πω μπορώ να παω για καφέ με τα παιδιά το απόγευμα ; >> αλλάζω το θέμα
<< αν εχεις διαβάσει να πας , χρήματα εχει στο κομοδίνο μου >>
<< φυςικα και εχω διαβάσει ... Θενξ μπαμπα >> λεω και αφου μαζέψω τα πιάτα απο το τραπέζι του δίνω ενα φιλί και ανέβα όμως τις σκάλες
(...)
Η ωρα ειναι ήδη έξι , κλείνω τον υπολογιστή (αφήνωντας πίσω το επιδόσεις του Criminal Minds που εβλεπα ) και μπαίνω στο μπανιο . Ανοίγω το ζεςτο νερό και ξεκινάω να λούζω τα μαλλιά μου , κλείνω τα ματια μου καθως το καυτό νερό πέφτει πάνω μου
(Flashback )
<< δεν θα μου μιλας εμένα ετσι , πολυ ασχολήθηκα μαζι σου >> λεει και μου πιάνει σφικτά τον καρπό , θα τον χαστούκιζα αλλα φοβάμαι υπερβολικά . Ετσι απλα αρπάζω την ευκαιρία και βγάζω την κουκούλα του . Μενει να με κοιτάζει , ειναι ... Τοςο διαφορετικά όμορφος .. Αν αυτο έβγαλε νόημα δηλαδή .
(Flashback )
Τι στο διάολο ηταν αυτο ; Πο δεν παω καλα .....
Αφου τελειώσω κλείνω το νερό και φοράω το μπουρνούζι μου και στέκομαι μπροςτα απο τον καθρέπτη για λιγο μενω τα κοιτιεμαι με τα βρεγμένα μου μαλλιά να πευτουν στους ώμους μου
<<Ξεκολλά !>> λεω έντονα ωςτε να το ακούσω , πρεπει να ξεκόλλησω γαμω !
Τρίβω τα ματια μου και παίρνω μια βαθειά ανάσα . Έπειτα απο λιγο ξεκινάω να στεγνώνω τα μαλλιά μου
(...)
Αφου στέγνωσα τα μαλλιά μου φοράω ενα blue jean  με μια μαύρη πουκάμισα , τα space grey all star μποτάκια μου και ενα μαύρο τζάκετ . Παίρνω κινητο , κλειδιά και χρήματα και φεύγω .
Μετα απο δεκα λεπτά περπάτημα φτάνω στην καφετέρια που θα συναντιόμασταν και μπαίνω μεςα .ενω έξω εχει υπερβολικό κρύο με το που πέρασα το κατώφλι της ξύλινης σκαλιστά πόρτας την καφετέριας η ζέστη με διαπέρασε
<< καλώς την >> λεει ο Τζον με τον Νίκ και τους χαιρετάω , φιλιέται σταυρωτά με τα κορίτσια (οσο και αν το μισό ) και κάθομαι ανάμεσα στην Λια και στον ....Μάικ . Δεν φταίω ηταν η μόνη κενή θεςη , δεν εχω όρεξη για καυγάδες .
<< πως και ήρθες ; Συνήθως τα απογεύματα των καθημερινών διαβάζεις >> και η Λια
<< τελείωσα γρήγορα και Οκευ γιατι οχι ;>> λεω οσο πιο χαρωπά μπορώ και χαμογελώ . Ο σερβιτορος έρχεται και παραγγέλνω μια ζέστη σοκολάτα , που έπειτα απο λίγα λεπτά καταφθάνει
<< λοιπον Εμ το Σάββατο λέμε να πάμε παλι στο κλαμπ > οχι , οχι παλι εκεί , δεν ξαναπάω εκεί . Επίσης θα μου την πουν οι δικοί μου , δεν μπορώ να πηγαίνω κάθε Σαββατοκύριακο σε κλαμπ
<< μπα δεν εχω όρεξη , προτείμω ν να παω κάπου πιο ήσυχα >> απαντώ , οσο πιο ήρεμα μπορώ
(Flashback )
<< δεν σου εχουν πει πως δεν ειναι και η καλύτερη ιδέα να ειναι μόνη σου σε τέτοιο μερος >> λεει και τρομάζω μονο και μονο απο τον ήχο της φωνής του
<< άσε με >; Καταφέρνω να πω και κρατάω την αναπνοή μου καθως προσεύχομαι να μην με άγκυρα λείψουν τα πόδια μου , τρέμω
<< δεν θα μου κες εσυ κοριτσάκι τι να κανω >> λεει και έρχεται κάτω απο το φως της ξεθωριασμενης λάμπας , γαμω
(End of flashback )
<< Εμ ; Ειςαι Οκευ ; Λεω θέλεις ;>>
Λεει η Γκρεις και κουνάει το χερι της μπροςτα απο το προσωπο μου
<< εμ ναι εδω ειμαι , τι να θελω ;>> λεω καθως ειμαι αφηρημένη , Εμμα ξεκολλα!!
<< προσπερνάω το οτι δεν με άκουγες ... Λοιπον λεω πάμε σε εκείνο το cafe στο κεντρικό πάρκο ; Βάζει ωραία μουσική >> λεει
<< εμ ναι , Οκευ πάμε >> λεω τελικά . Πρεπει να ξεκόλλησω
<< Εμ , θες καποια στιγμή να πάμε κάπου για καφέ ; Μόνοι μας >> στο νάνοι μας μου χτυπηςα το καμπανάκι
<< γιατι μια χαρά ειμαστε ολοι μαζι Μάικ >> απαντάω ψιθυριστά , όπως και εκεινος μίλησε άλλωστε
<<έλα τωρα ξέρεις >> λεει και ακουμπάει το χερι του πάνω στο δικό μου . Ξερω ... Ξερω οτι με θυμάσαι οποτε σου ερθει αγαπητέ μου
<<δεν ξερω , θα δούμε >> απαντώ τελικά και πίνω μια γουλιά απο την σοκολάτα μου << ωραία >> λεει και παει τα περασει το χερι του γυρω απο την μέση μου αλλα τον σταματάω , μην περνάς τα όρια αγαπητέ μου .
Η αληθεια ειναι πως δεν λεω ειναι πολυ ωραίο παιδι (πολυ -πολυ ωραία παιδι ) αλλα δεν ξερω , φαίνεται να εχει αλλάξει αλλα δεν ξερω .
(...) << εσυ Εμμα για πες τι θα κανεις τα χριστουγεννα ; >> λεει η Λια
<< ε-εν δε ξερω , ο μπαμπας μου εχει έκθεση την παραμονή οποτε δεν ξερω by the way , είστε ολοι καλεσμένοι >> λεω και οκοι αρχίζουν τα 'ευχαριςτω ' κλπ Κλπ  , τα παιδιά συνέχισαν να μιλούν - όταν ... Θεέ μου δεν μπορει
<< παιδιά εγω πρεπει να φύγω >> λεω και αφηνω τα χρήματα στο τραπέζι και βγαίνω γρήγορα απο το μαγαζί φορώντας το τζάκετ μου . Σταματώ μπροςτα απο το μαύρο 'Rover' ... Δεν ειναι ... Νομιζα οτι ηταν εκεινος μεςα ... Ναι .. Δεν ειναι . Μεςα στο αυτοκίνητο ειναι ένας άλλος ξανθός νεαρός , δεν ειναι εκεινος . Πο καλύτερα ! Τι με νοιάζει εμένα ; Ξεκολλά Εμμα !
Κολλάω την πλατη μου στον τοίχο και υψώνω το προσωπο μου ψηλά
<< Ξεκιλλα Εμμα ...Ξεκολλά !>>