Hayattaki beklentileri...
İnsanlığını kaybetmiş bir Avrupa'yla insanlarını kaybeden bir ülkenin savaşı... kelimelerin kifayesiz kaldığı nokta... ihanet eden bir başkan ve ülkesi için savaşan aslanlar...
Saat 8 sularıydı babamla birlikte uzanmış televizyon izliyorduk. Babamın elleri başımın üstünde dolaşıyordu.bir an rahatsız olunca babamın elini kafamdan indirdim.babamın elini indirince gülerek kafamı öptü:
-rahatsızmı oldun evlat?
-evet baba saçlarım birbirine giriyor
Babamla beraber otururken annem mutfaktan seslendi:
-yemek hazır!!!
Babamla beraber bir hamlede kalkıp yemek masasına oturduk. Babam seneye taşınacağımızı söylüyordu.yemek bittikten sonra ben odama çekildim ve yatağıma uzanıp o gün neler yaptığımı düşünüyordum. Bir anda nerden geldiği belli olmayan büyük ve kulağını aşındıran bir ses.ses o kadar kuvvetliydiki yerimden fırladım ve bir anda üstümdeki tuğlaların düştüğünü gördüm.deprem olduğunu zannederek yatağımın yanına fırlamamla binanın çökmesi bir oldu.etraf çok karanlıktı.üzerime bir sürü tuğla düşmüş ve derimi
soyup geçmişti ama acıyı hissetmiyordum ve bir anda o sesi duydum:
-ANNEE!!!
Bir anda tüylerim diken diken olmuştu donakaldım o anda aklıma bir sürü soru geldi ama konuşamıyordum. Anne baba diye bağırmak istiyordum ama bağıramıyordum. Kilitlenmiştim ve bir anda üstündeki tuğlalardan biri kalktı ve yüzüme güneşin ışığı vurdu. Sabah oluyordu ama sanki sadece birkaç dakika geçmiş gibiydi. Tuğlaların arasından bir kol bana doğru uzandı ve:
-Hadi tut elimi. Sadece 9 yaşındaydım ve beni bir çırpıda çekti ve bana su uzattı. O ana kadar susadığım aklıma bile gelmemişti. Suyu aldım ve içtim. Birkaç adım attığımda ayağım bir kola çarptı yere dönüp baktığımda babamın eli.....
Bir anda istemsizce bağırdım ama ağlayamıyordum
-BABAAAAA!!!!!!!
O anda aklımdaki tek şey babamdı. Eğilip elini öptüm ve başımı eline koyarak yere uzandım ve dün akşamı aklıma getirmeye çalışıyordum Berkide o anı geri getirmeyi çalışıyordum bi anda arkadan bir ses:
-Kahrolsun esad!!!
Anlamıyordum Esad kim o ne alaka ayrıca annem neredeydi odamı ölmüştü kafam allak bullak oldu analmıyordum. Bunları düşünürken birden uyuya kalmışım gözümü açtığımda hastanedeydim bir anda annemi gördüm ve o anda nasıl bi tepki vereceğimi bilmiyordum babam ölmüş annem yaşıyor...
Allahım sen bana yardım et dedim içimden. Annem gözü yaşlı üstü tamamen kir içinde bana dönerek:
-nasılsın oğlum dedi.ama bunu derken kalbi kırılmış hayatı bitmiş gibi bir yüz ifadesi vardı.
-iyiyim anne.
