Aşk Mevsimi

İSTANBULDA İLK GÜN

Ne kadar uzağa gidersen git, adımlarınıngòtürdüğü yere degil yüreğinin götürdüğü yere gidersin
Medyadakiler=Zeynep&Ediz
ASLIDAN

Belki bana bakıyordur ben yanlış anlamıştım ama bir süredir gözleri hala üzerimdeydi.

"Pardon neden bakıyorsunuz?"

Ama hala bana bön bön bakmaya devam ediyordu. Biraz yaklaşınca karşımdaki kişinin bana tanıdık geldiğini farkettim sonra fazla umursamayarak asıl konuma geldim."Bana mı seslendiniz?" diye sormaz mı bide? 
"Evet bayadır bana bakıyordunuz da o yüzden seslendim" " Ben mi size bakıyordum?" "Evet beyefendi"
"Yanlış görmüşsünüz size bakmıyordum" Adama bak ya hem beni yanıltmaya çalışıyor hem de karşıma geçmiş pişkin pişkin sırıtıyor. Gerçekten tam bir uyuz fazla sinir bozucu.

"Artık gitmem gerekiyor üstelik zamanımı kendiniz gibi gereksiz bir olaydan dolayi yeterince çaldınız. " Ukala ya şuan ağzımdan kötü bir şey çıkmasın diye kendimi zor tutuyorum. Her an saldırabilirim. Adam;
"Muhabbetinizi dinlemek isterdim ama ben sorumluluklarını bilen bir insanım bu yüzden sizin gibi gereksiz bir insanla zamanımı boşa harcayamam" dediği an cinlerim tepeme çıktı. Son söyledikleri artık bardağı taşıran son damla olmuştu. Ben sinirle etrafa göz gezdirirken o sırıtırak bana bakıyordu. Yan masadaki pasta tabağını elime geçirir geçirmez karşımdaki ukalanın yüzüne geçirdim.

ZEYNEPTEN

Gamzeyle birlikte dükkana girdiğimizde çalışanlara şaşkınca baktık herkes bir tarafa koşuşturuyordu. Gamzeyle göz göze geldik. Ne yapıyorlar bunlar ya der gibi baktık birbirimize. Gamze;

"Ayyy bir durun be ne yapıyorsunuz siz ,bir durun" dedi ben daha sakin bir sesle "Arkadaşlar bizden habersiz bir durum mu var? " Çalışanlardan
biri " Zeynep hanım bir doğum günü organizasyonu aldık ünlü oyuncu Ediz Karamanın doğum günü" dedi.

Gamze sinirle " ve siz bunu bize yeni mi söylüyorsunuz?" diye çıkıştı. "Gamze tamam sakin ol canım" dedim. "Arkadaşlar adresi bize mesaj atın biz önden gidiyoruz" dedim "Peki efendim"
Gamze ile yola çıktık, evin önüne geldiğimizde sürücü koltuğundan indim.

"Oha kızım bizim bir yıllk maaşımızı toplasan yine de böyle bir ev kiralayamayız" dedim.
Gamze aşırı derecede bir göz devirerek "Abartma Zeyno " dedi.
Bu sefer göz devirme sırası bendeydi. Yuh der gibi. İçeri girince ürkek bir şekilde etrafıma göz gezdirdim.Ev oldukça büyüktü ve zamanımız kısıtlıydı. Bu iş bizim için çok önemliydi ve bunu tek başımıza bitiremezdik ve bu yüzden  yardım almalıydık. Ben bunları düşünürken Gamze çoktan Zelişi aramıştı.Çok zeki bu kız ya. Gamzenin seslenmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım. Anlaşılan bu gün yorucu geçecekti. 2 sat sonra işler bitmişti ama bizde bitmiştik. Şimdi sıra gelmişti misafirleri yönlendirmeye. Ben Gamze ile Zelişi ararken onlarda karşıdan geliyorlardı. Anlaşılan doğum günü çocuğu teşrif edecekti. Gamze ve Zelis yanıma geldiginde Zeliş "Ediz Karaman kapının önünde " dedi. ben yine telaşlanmıştım.

Bir eksik var mı diye etrafı incelerken Gamze bana bakıp gülüyordu.

"Kızım yeter 500 kere kontrol ettik sanırsın Zeynebi görmeye gelecekler telaşa bak."

Gamzenin dedigi ile kaşlarımı çattım. Aslına öyle bir sey olsa hiç fena olmaz dedim içimden sonra hemen silkindim sacmalama be zeyno,o ve sen imkansız hem televizyonlarda görmüyor musun? Her gece başka kızla ,aklınca yakışıklı ya nasıl olsa kızlar onunla olmak için can atıyor kendini beğenmiş diye düşündüm gerçekten kendime hayranım 2 dakika da "çocuğu gömecek seneryo yazdım "diye geçirdim içimden sonra yok kız zeyno gerçekleri söylüyorsun hemen yumuşama.

Söylene söylene yürürken birden elektirikler kapandı " Allah kahretsin bir bu eksikti"

Karanlıkta yürümeye çalışırken az kalsın düşecektim ki bir kişi beni tuttu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Merhaba yine ben umarım beğenirsiniz yorum ve beğenilerinizi bekliyorum.Görüşmek üzere...