Bir Teğmen ve türk kızının hikayesi

Bensiz nereye küçük hanim?

Azize-
Annem!Çıkmışsın!Sonunda inadı bırakıp konuştun  demek!Yavrum!
Hilal-Hayır anne,konuşmadım albay gerçek suçluyu yakalamış!Zaten yakalamasaydı da konuşmazdım!
Azize-Sus!Öyle deme!Baban o senin!
Hilal-Babam değil o benim!Benim babam Selanikte vatanı için savaşırken öldü!
Azize-Hilal!Konuşup durma öyle kanlı canlı burda işte baban!Aramızda ya hayatta ya kafi!
Hilal-Neyse.Ben çıkıyorum biraz işim var.
Azize-Hilal,nereye kızım?
Hilal-Anne işim var dedim ya,uzatma!
Azize-Hilal!
Anneme aldırış etmeden odadan çıktım!Umarım teğmen ortalarda yoktur,Mehmetin yanına benimle gelirse ne yaptığımızı öğrenir!Oh.Oturma odasında uyuya kalmış.Şuna gözükmeden çıksam iyi olacak.Yavaş adımlarla ilerlemeye başladım tam kapıya vardım çıkıyorum derken o sesi duydum.
Leon-Küçük hanim nereye böyle?
Hilal-Dışarı çıkıyorum biraz hava alıcam.
Leon-Malesef ki o havayı birlikte alacağız!
Hilal-Niye ki?Tek başıma hava alamaz mıyım çocuk muyum ben?
Leon-Çocuk değilsiniz lakin çok tehlikelisiniz.Ne zaman ne yapacağiniz belli olmuyor.
Hilal-Sakın peşimden gelme Leon!
Leon-Ama gelmek zorundayım küçük hanim.
Hilal-Aman iyi be ne halin varsa gör çıkıyorum ben!
Leon-O zaman bende geliyorum.
Hilal-Gelmezsen ölürsün di mi?
Leon-Aynen öyle.Hemde babanız tarafından öldürülürüm.
Hilal-Aman iyi gel!
Hızla salondan çıktım.Basamakları inmeye başladım,arkamdan kapı sesi duyuldu.Geliyor olmalıydı.Adımlarımı daha da hızlandırdım konaktan çıktım ve fayton bulamayınca yürümeye başladım.Teğmenin ayak izlerini duyabiliyordum.Ama henüz bana yetişememişti.Şanslıyım ki hızlı yürüyordum.Koşar gibi yürüyordum, halen yetişemiyordu.Benimde işime geliyordu.Ta ki o koşmaya başlayana kadar.Koşarak bana yetişti ve kolumdan tutarak beni duvarla arasına aldı.Konağa uzak değildik ama yakında değildik.Birden sırtım duvara yaslandı ve iki elini duvara dayayıp konuştu
Leon-Bensiz nereye küçük hanim?