Chapter 7

2 1 0
                                    


                                                                                  "Charles POV"



Ilang minuto pa lang ak0ng naghihintay. Ng lumapit sa akin yung kaibigan ni sungit na si michele ata yun.. If i'm n0t mistaken ?


'Ahem ! excuse me ?'
Sambit nya


Tiningnan ko lang sya ng seryoso..


'Ano ? tapos na kay0ng magbangayan ng kaibigan ko ?'
Parang natatawa nyang tan0ng

'Obviously .'
Cold kong sambit


Wla ako sa m0od para makipag usap sa ibang tao..


'Ang sungit nito.. Hmm.. Aalis muna ako at dahil andito ka pa.. Paki bantay na lang dun sa isa'
Ngiti nyang sambit


Bkit ba ang hyper ng isang to ? at hndi gaano'ng umiinit ang ulo..

Kabaliktaran nung isang masungit..


'Okay.. Hndi ko na hihintayin ang sagot mo . Kaya aalis na ako! okay bye2x .. Take care my dearest friend huh!!'


Pagkatapos ay lumabas na sya..


Tsk ! boring..

Ilang oras kaya ako maghihintay dito ?
Bka naman hndi na lalabas ang sungit na yun ?

Hayy !

Napahiga naman ako sa sofa. Tinitingnan ko ang kisame habang naka pamulsa lng.

Pero kahit masungit yun. Ba't komportable akong kasama sya ?  




,,,,,,,,,,,,,,,,,,,This nxt update dedicated to:TrishaFaithSantos>>>>>>>>>>>>>>





Hndi naman ako ganito dati.
Hndi ako nakikipagusap sa ta0ng ngay0n ko lang nakilala.
Except lang sa ta0ng malapit sa akin


Pero bkit sa kanya parang nawala ang pagiging Snober ko at ang pagiging Tahimik ko ?


Imposible kayang ?


ARGHH !!!


Napatayo naman ako sa kakahiga. At ginulo ang sarili kong buhok.


Ba't ba ako nag iisip ng ganito. This things are n0t imp0rtant to think of it. Maybe, may magkapareha lang talaga sya. Kaparehas nya ng ugali.


Kapareha nya yung dati kong nakilala. Yung batang babaeng nagpabago sa akin n0on at siguro hanggang ngayon.


Napasandal naman ako sa headboard ng sofa.


Saan na kaya sya ngay0n ?

Naalala pa nya kaya ako ngayon ?


Tsk ! imp0sible ! sya nga yung nang iwan eh !


Natatawa ako na parang naiiyak


Natatawa ako dahil sa naalala ko ulit sya at naiiyak na rin dahil naalala ko naman ang araw ng kanyang paglisan.


Sana makita ko ulit sya..


At sa araw na yun ay hndi ko na hahayaang mawala pa sya uli  



  Pero baka hanggang SANA na lang siguro ito..

Ni hndi ko nga alam ang pangalan nya ehh..

Hmfpt!


Ang galing n0h ?!
Naging kaibigan ko yung batang babae ng dalawang buwan pero hndi ko naisipang itan0ng ang pangalan nya.


Tsk !

Nakakatawa !

Napa higa ulit ako sa sofa at tumitig sa kisame..

My Online  Enemy ( Online Clash )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon