Bir Aşk Kırgınının Şarkısı

Bebeğimin Varlığını Öğreniyorum

Sabah uyandığımda yine bir mide bulantısıyla lavaboya koşmuştum . Arkamdan Ozan iyi olup olmadığımı soruyordu . Bu ilk mide bulantım değildi ,bu aralar çok sıklaşmıştı . Bugün bir doktora görünmeliydim .Londra'da yaşasam da burada bir Türk doktor arkadaşım vardı . Onun yanına gitmeye karar vermiştim . Kahvaltı bile etmeden , Ozan'a bir şey söylemeden evden çıktım . Hastaneye gittiğimde arkadaşım karşıladı , testler yaptırdı . Testin sonucunu bekliyordum . Yanımda hamile bayanlar oturuyor , eşleri karınlarını seviyordu . Onlara imrenerek bakıyordum . Evet , ben de istiyordum bu duyguyu yaşamak ama buna Ozan ne derdi ki ? Arkadaşım testimin çıktığını , odasına geçmemi söyledi. Odasına geçtiğimde o da geldi , masasına oturdu ve testlere baktı :

-Ada .. 

-Evet bekliyorum . Kötü bir şey mi var ? Noldu ? Korkutuyorsun beni !

-Hayır .. yani bilmiyorum . Ada sen 3 haftalık hamilesin !

Duyduğumda birden başımın döndüğünü , sesin beynimde yankılandığını hissediyordum .''Ada sen hamilesin '' Aman tanrım şimdi ne olacaktı , Ozan bu bebeği istemezdi ki . Ben bir cana nasıl kıyacaktım . Odadan çıktım . Başım dönüyordu tam düşücekken bir adam tuttu . Hayal meyal görüyordum yüzünü . Ağzımdan sadece O..Oz ..an diyordum . Adam yüzüme vuruyordu ....

Uyandığımda hastane odasında yatıyor haldeydim . Başımda ise kimse yoktu . Kendimi daha fazla tutamayarak ağlamaya başladım . O sırada camdan beni kollarıyla tutan adamı gördüm . Bana doğru bakmadığı için çok aldırmadım . Kendi derdimi düşünmeliydim . Şimdi ne yapacaktım ? Belki de Ozan isterdi . Bunu bilemezdim ki .. Rahimimde bir canlı taşıyordum . O benim bir parçamdı . Onu bırakamazdım . Hemşireler geldi ve çıkabileceğimi söylediler .

Çıkmıştım ,eve doğru ilerliyordum . Anahtarla kapıyı açarken Ozan kapıyı açtı . Telaşlanmıştı benim için . İyi olduğumu söyledim . Ona nasıl söyleyebilirdim bunu düşünmeye başladım . Ozan ise sürekli nereye gittiğimi ve ne olduğunu soruyordu . Sonunda ben :

-Ozan tamam iyiyim . Bir oturur musun lütfen 

-Pekala . Neyin var bitanem ?

-Ozan bu konu hakkında düşüncelerini bilsem de böyle bir gerçeğimiz var . Ve bu atan bir kalp .. Derken Ozan lafımı kesti ve şaşkına dönmüş bir şekilde :

-Hamile değilsin dimi ! 

-Ozan ben hamileyim 3 haftalık !

-Ada .. ben her ne kadar şaşkın olsam da bu konu hakkında düşüncelerimi biliyordun . Korunmalıydın . Ben baba olamam Ada . Baba olucak en son kişiyim .

-Ben bu bebeği istiyorum Ozan . Ona babalık yapmayacak mısın ? O senin de bir parçan bu kadar kolay mı kestirip atmak ?

-Ada duygu sömürüsü yapmayı kes . Baksana harika bir hayatımız var . Aramıza bir kişi daha katılacak ve biz sadece ona yoğunlaşacağız . Kendi hayatımızı belkide yaşayamayacağız . Hayallerimiz var bizim Ada bizim için bir karar vermek zorundasın . Ya o ya biz !

-Hayallerimize bir kişi daha katılabilirdi Ozan ! O diyorum anladın mı o benim bir parçam . Benim kanımdan besleniyor . Kalbi benim içimde atıyor . O bana bir hediye !

Dedim ve odaya yöneldim . Ozan arkamdan geliyor ve hala hayallerinden bahsediyordu . Dolabı açtım , kıyafetlerimi topladım ve apar topar çıktım . Çıkarken yüzüne tokat atmayı da ihmal etmedim .

Ya şimdi ne yapacaktım ? Bebeğimde olacaktı ve ben onu düşünmeliydim . Kasamda bizi birkaç ay idare edebilecek kadar para vardı ama ya sonrası . Üstelik çalışmıyordum da . Arkamda bir ailem de yoktu . Londra'da fazla tutunamazdım . Yurduma dönmeliydim . Bunu düşündükten sonra doğru bir uçak bileti almaya gittim . 

-A ticket to Izmir, please! (İzmir'e bir bilet lütfen ! )

-1 hour later ! (1 saat sonra )

-Okey (tamam ) 

Biletimi aldım ve bekleme yerinde beklemeye başladım . O sırada ne göreyim hastanede kollarına düştüğüm adam karşımda oturuyordu . Adam çok sert gözüküyordu bunun üzerine ben de yanına çok yaklaşmadım . Bekleme sırasında bebeğimle ilk sevgi bağlarını oluşturuyordum . Mırıldanarak ''Canım benim , her şey senin için ! Her şey senin hayatın , geleceğin için ''  diyordum .

Uçak saati gelmişti . Uçağıma geçtim . Ekonomi sınıfında oturuyordum . Mide bulantım da vardı ve bundan dolayı yolculuğu ertelemem gerektiğini bile düşünmüştüm aslında ama ne kadar erken gidersem o kadar erken düzenimi kurabilirdim . O sırada yine o adamın da uçağa bindiğini gördüm . Demek İzmir'e gidiyordu .. Ve bir Türk'tü . Yüksek business sınıfına geçtiğini gördüm . 

Yolculuk uzun sürüyordu ve mide bulantımdan dolayı sürekli lavaboyu kullanmak zorunda kalıyordum . Tam girecekken uçağın türbülansa girmesiyle öne doğru savruldum ve yine adamın kollarına ..