Clara'nın Ruhu

«1.Bölüm»

Hastaneye yeni bir kız geldi.Kayıt için hemşire yukarı çıktı.Kız tek kalmıştı.Kendini yabancı hissetmişti.Haklıydı odası ürkütücüydü.Normalde o oda kimseye verilmezdi ancak o zavallı kıza verilmişti.

Hemşire odanın kapısına gelince tabeladaki ölen Marry'nin adını silip yeni gelen kızın adını yazmıştı.Bu arada kızın adı Clara'ymış.Hemşiresi Clara'ya odasından çıkabileceğini bizimle tanışabileceğini söyledi.Clara yanımıza geldi ancak kimse yanına gitmedi.Yanına gitmek istedim.

-Merhaba adın Clara 'ymış tanıştığıma memnun oldum ben Nicola.

-emm

Sanırım biraz çekiniyordu ya da korkuyordu.Kulağına yaklaşarak

-Korkma bizden sana zarar gelmez..

Dedim ve ufaktan gülümsedim.O da bana bir tebessüm etti.

-Evet Clara. Ancak ben korkuyorum.

-Neden?

-Odam ürkütücüydü,hemşire iğne ile canımı çok acıttı.İstemiyorum.Evime gitmek istiyorum.Gerçi bi evim yok ama gitmek istiyorum işte.

-Anladım.Peki neden buraya getirdiler seni ?

-Babam iflas etti bir borç batağına düştü.Gece elinde silahla dizlerinin üstüne oturmuş dalmış gitmişti.Annem merak edip babamın yanına gitmişti.Bağrışmalar geliyordu sese gittim. Annem babamın elindeki silahı görünce çıldırıp elindi ki silahı almaya çalışırken babam tetiği çekip  ateş etti ve annemi vurdu. Daha sonra annemin üstüne kapanmıştım.Bir anda babam kendini de vurdu.Onların ölümünü kaldıramamıştım.Olanları unutmak için sabaha doğru evi yaktım.

-Acılarından kurtulmak için bir şeyleri yakıp yıkmak yerine onları yokmuş saymak mutlu olmaya çalışmak daha iyidir.

Oradan lafa atlayan Sandy ;

-Kendisi bilgeçtir.Konuşmayı çok sever.Bu arada hoş geldin aramıza deli kız seni.

-Ahh Sandy sadece kendini iyi hissetmesini istiyorum.

-Öleceksin Clara ancak kaçamayacaksın.Kaçabilsen de o seni rahat bırakmayacak.

-Sandy yeter artık sus!

-Gerçekleri bilmeye hakkı yok mu? Ha!

-Ne ! Bana ne yapıcaklar ?

-Sandy'nin saçma hikayeleri boşver.

-Yalan mı? Ölüceksin kızım kendini hazırlamalısın.