Clara'nın Ruhu

«3.Bölüm»

Artık sürem başlamıştı.Önce plan yaptım.Clara'ya verilecek hapı pan zehri sürmeye karar verdim.İlaç saati gelmeden önce her şeyi hazırladım.

Hemşire ilacı alıp Clara'nın odasına gitti.Clara ilacı içmişti ki hiç odasından çıkmadı.Arkama birde baktım ki Marry. Hızlandım elinde balta ile koşa koşa yanıma geliyordu.Peki neden ?

Hayır o Marry değildi.O Clara'nın ruhuydu.Marry yere yığılmıştı. Sanırım o öldürmüştü.Korkarak çığlık atarak kaçtım.Kimse yoktu diye sanıyordum ancak Clara'nın ruhu onları öldürmüştü.Koğuşta sadece ben yaşıyordum. Tabi birde Clara'nın ruhu.

Artık sonum gelmişti.Ölücektim.Teslim olmaya karar verdim.Ancak beni öldürmedi işkence etti.Çok kötüydüm.Bir şey bulup kendimi öldürmek istiyordum.Hastaneyi gezmeye başladım.Dolabı açtım ve,

Bir çığlıkla Clara'nın ruhu çıktı.Koşarak kaçmaya başladım.Kaçtım odaya saklandım.Sandy orada saklanıyordu.Bana sessiz ol dedi.Ben çok mutlu oldum.Sandy beni kurtarabilirdi.Clara'nın ruhu artık koğuşu terk etti.Sandy benim hayatımı kurtardı.O olmasaydı ben korkudan ne yapacağımı bilemezdim.

-Sandy seni çok seviyorum.Canım arkadaşım.

-Bende seni seviyorum Nicola.Şimdi biraz bekledikten sonra kaçıyoruz.Anlaştık mı?

Sandy'e güvenim sonsuzdu.Onu dinledim ve eşyalarımı topladım.

-Hazırmısın Nicola?

-Evet.

-O halde hadi gidelim.

Böylece yavaşça hastaneden çıktık.Etrafta hiçbir şey yoktu ancak bu Clara'nın olup olmayacağı anlamına gelmiyordu.Dikkatli olmalıydık.Sandy bana hadi koş dedi.
Ama ben bi ses duydum.Bu ses beni ürkmüştü.Dalıp gittim.

-Hadi artık.Yakalanacağız.Ölmek istemiyorsan koş.

-Ama...

-Nicola on saniyen var.Gelmezsen gideceğim.Geliyor musun?

-Evet geliyorum.

Dedim ve Sandy ile koşmaya başladık.Bir araç bulduk.Ancak paramız yoktu.Araç sahibine kimsemiz olmadığını hastanede kaldığımızı söyledik.Adam önce ikna olmadı ama sonra peki gelin dedi.