Zor geliyor.
Yavaş yavaş; koşmak, yürümek, konuşmak, susmak hatta nefes almak...
Her zorluğun bir mükafatı vardır ya hani benim hikâyemde zorlukların sonucu dahi ceza. İsyan etmek değil niyetim sadece kelimelere dahi dokemediğim o zorluklar.
Günler geçer aylar geçer insan oğlu yuvarlanır gider. Tabiri bile ne kötü niye yuvarlanıp gidiyoruz ? Neden dimdik değil de yuvarlanıp.. Sorunun derinine inince insan kendini yuvarlanma ya mahkumlaşmış hissediyor aslında herşey bizim elimizde istersek yuvarlanır istersek dimdik ilerleriz bizim tercihlerimiz ve tercihlerimizin sonucu yaşadıklarımız.
