Gizli

1

"Of anlamıyorum!"
Genç kız oturduğu sandalyede gözlerini kapatarak bir şeyler mırıldandı.Yarın fizik sınavı olacaklardı.Marinette düşündükçe bunalıyor,bunaldıkça ağlayası geliyordu.Ani bir hareketle sandalyeden kalkarak aşağı indi.Annesi gelen müşterilerle ilgilenirken babası ise kurabiye yapmakla meşguldü.Genç kadın Marinette'yi görünce gülümseyerek "Çalıştın mı kızım fiziğe?" -Oo anne o Sınavdan geçtim ben bak maşallah tü tü tüü. :D -
"Evet.Ben dışarı Çıkabilir miyim anne,Alyalar'a gideceğim."Genç kadın kızına biraz baktıktan sonra "Evet ama akşam yemeğinden önce evde ol." dedi.Pek de inanmış gibi durmuyordu.
"Tamam anne!" Genç kız koşarak okuldaki kütüphaneye girdi.Bu saatte okulda kimsenin olmayacağından adı gibi emindi.-Belki de emin olmamalıydı...- Ortalıkta biraz dolandıktan sonra ilgisini çeken kırmızı renkli bir kitabı eline alıp kapağını çevirmeye başladı.Tozluydu.İlk sayfasında "Kwamiler" yazıyordu.İlgisini oldukça çekmiş olmalıydı ki Marinette diğer sayfayı çevirdi.Farklı bir dille yazılan kitabı çantasına koydu.Okuldan çıkmaya hazırlanıyordu ki "Marinette."
"Hı!A-alya!"
"Sakin ol kızım ne yapıyorsun burada?"
"Ben mi?Of boşver.Saçmalıktı.Sen neden buradasın?"
Alya etrafına bakındıktan sonra
heyecanla Marinette'ye "Ne buldum biliyor musun?Bir,bir mucize!Adrien'ın çantasından bir kâğıt düştü."
"A-adrien mı?" Alya gözlerini devirerek
"Evet,Marinette.Bak şimdi onun sırası değil.Kâğıdı açıp okudum.Üzerinde "Kwamiler" yazıyordu.Ve o an hatırladım ki bizim okulun kütüphanesinde böyle bir kitap vardı.Bir kere bakmıştım ama Saçma sapan anlamadığım kelimeler olunca bıraktım tabii.Ve sende şu an bana yardım ediyorsun!"
"Neye?" "Of Marinette o kitabı bulmamız gerek." "Niye ki sıradan bir kâğıt işte." "Kızım o kâğıtta çok güzel bir fare vardı.Böyle siyah.Belki de bir böcek bilmiyorum.Ama içimden bir his bunun şu kitapla bağlantılı olduğunu söylüyor." "Eminim öyledir Alya." Marinette,Alya'nın söylediklerini saçma bulmuştu.Arkadaşı kırılmasın diye arıyormuş gibi yapıyordu.
•••
Genç kız eve geldiği gibi ilk iş olarak kendini yatağına bıraktı.Çantasındaki kitabı çıkarıp tekrar incelediğinde Alya'nın sözleri aklına geldi.

"...Üzerinde "Kwamiler" yazıyordu.Ve o an hatırladım ki bizim okulun kütüphanesinde böyle bir kitap vardı.Bir kere bakmıştım ama Saçma sapan anlamadığım kelimeler olunca bıraktım tabii..."

"Olamaz,bu o kitap!"

***
Ehehehehe selam!Nabersiniz?Havalar nasıl?Neyse o değilde bu benim ilk hikâye olduğu için Yazım yanlışları veya herhangi bir anlam bozukluğu için kusura bakmayın lütfeeeen :))) 😂❤️❤️❤️
Hadi bye🎉🎉🎉