Cards and Guns and Anarchies

Κεφάλαιο 4 - Σκοτάδι και αναμνήσεις

- Ομολογώ πως ο χώρος δε με ενθουσιάζει ιδιαίτερα. Θα μπορούσα να βρω πολύ καλύτερo στη μισή τιμή, είπα με αποδοκιμασία και έσπρωξα ένα πεταμένο αποτσίγαρο από μπροστά μου με τη μύτη του τακουνιού.

- Ναι αλλά είστε στην καλύτερη περιοχή του Μαϊάμι, μου απάντησε με περηφάνεια ο ιδιοκτήτης και πέρασε πίσω από το μπαρ.

Πλησίασα προς το μέρος του και ακούμπησα ελάχιστα τις παλάμες μου στην άκρη του σκονισμένου ξύλου του μπαρ ακριβώς απέναντι του.

- Ξέρεις πολύ καλά ότι η περιοχή δεν έχει καμία σημασία. Η φήμη είναι που μετράει. Και από αυτή δεν έχω κανένα πρόβλημα, του απάντησα με τον ανάλογο τρόπο και χαμογέλασα ειρωνικά.

- Το γνωρίζω αυτό δεσποινίς;, ρώτησε έμμεσα το όνομα μου.

Γύρισα την πλάτη μου και άρχισα να περιπλανούμαι στο χώρο ενώ τίναξα αργά τα χέρια μου από τη σκόνη. Δεν είναι το καλύτερο που θα μπορούσα να βρω. Ωστόσο, ο πατέρας μου επέμενε στο γράμμα του να το αγοράσω και ποια είμαι εγώ, στην τελική, που θα αγνοήσω την πείρα του. Κάτι ξέρει καλύτερα.

- Camila Cabellο.

- Mila, είναι αρκετά καλό. Και είσαι πολύ κοντά στις λέσχες του τζόγου, μού ψιθύρισε η Lucy και πέρασε το χέρι της γύρω από τη μέση μου.

- Το ξέρω. Και ίσως αυτός είναι ο λόγος που το ήθελε ο πατέρας μου αυτό το μαγαζί τόσο πολύ, της απάντησα στον ίδιο τόνο και γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος του ιδιοκτήτη.

- Έχω μιλήσει με τον πατέρα σας και ήταν έτοιμος να κλείσει τη συμφωνία πριν λίγες μέρες.

- Το γνωρίζω αυτό κύριε Brown.

- Τότε τι είναι αυτό που σας σταματάει;

- Το γεγονός πως είναι το μεγαλύτερο μέρος ξύλινο. Σκεφτόμουν σε κάτι πιο μοντέρνο και το στυλ του μαγαζιού και ο εσωτερικός του χώρος παραπέμπει σε πιο χαλαρό μπαρ. Pub ίσως.

- Θα μπορούσατε να κάνετε ανακαίνιση από την αρχή.

- Ναι. Και θα μου βγει πιο ακριβά από ότι να αγοράσω το ίδιο το μαγαζί.

- Νομίζω πως δε θα έχεις πρόβλημα με αυτό. Όπως προείπες, όλοι θα έρχονται για τη φήμη, απάντησε η Lucy.

- Έχει δίκιο η κοπέλα σας, είπε ο κύριος Brown και χαμογέλασε ευγενικά.

Γύρισα κοίταξα τη Lucy η οποία κρατούσε το γέλιο της με αρκετή δυσκολία.

- Είναι ξαδέρφη μου. Τέλος πάντων. Θα το πάρω.

- Έξοχα! Μπορείτε να περάσετε μαζί μου στο γραφείο για να υπογράψουμε το συμβόλαιο.