My Own Fairytale

chapter3

Nakauwi na ako sa bahay.
Agad akong dumiretso sa kwarto ko dahil gustong gusto ko na talaga matulog.
Sobrang daming nangyari ngayong araw na ito.
Di ko na sinabayan si mama sa dinner e.
Kami lang kasi ni mama nakatira sa bahay.
Si papa patay na. Baby palang ako wala na siya. Naaksidente daw siya sa sinasakyan niyang motor. Kaya ako ayoko sumakay sa motor kasi takot ako na mangyari din sa akin yun. Ayokong iwanan si mama. Si mama naman nakikipag labada lang. Di naman kasi kami mayaman e. Kaya lang naman na pasok ako sa school na yun dahil scholar ako. Pero dahil kailangan ko din tulungan si mama nag papart time ako sa bookstore. Kaya lang ngayon wala na. Maghahanap na naman ako ng iba.

*knock* *knock*

"Happy anak? May naghahanap sayo."

Minulat ko mata ko. Naka idlip din pala ako. Anong oras naba?

Tiningnan ko phone ko.
7:45pm na.

May naghahanap daw sa akin?
Sino naman?

"Teka lang po 'ma. Susunod na ako"

Tumayo na ako at naghanap ng masusuot. Di pa kasi ako nagpalit.

"osige."

Naramdaman kong umalis na si mama sa may pinto ng kwarto ko.

Nagpalit ako ng pink pajama at pink din na tshirt.
At lumabas na ako ng kwarto.
Oo nga pala hindi po up and down ang aming tahanan. Down lang. Hahaha. 😁

Dumiretso ako sa sala.
Nakita ko may nakaupong lalake. Nakatalikod siya kaya di ko makita yung mukha niya. Di ko siya kilala. Bakit niya ako hahanapin?

"Ma?"

Lumingon si mama sa akin.

"O anak. Halika dito. Si sir france. Anak siya ng boss mo."

Anak ng boss ko?

Saan?

Sa bookstore?

Lumingon sa akin yung france na tinutukoy ni mama.

Isang lalaking naka eye glasses.
Siya nga. Yung kasama kanina ni bruhilda.

Anak ng.

Paano nalaman ng lalaking to ang bahay ko at bakit siya nandito?

"Anak umupo ka dito."

Naglakad naman ako palapit sa kanila at umupo sa tabi ni mama. Bali nakaharap ako sa kanya.

Nakangiti lang siya.

"May sasabihin daw siya sayo. Teka kuha lang ako ng maiinum niyo."

Tumayo agad si mama.
Ako naman di makapag salita.

"Hi i'm france nathaniel. Son of frank nathaniel. The owner of nathaniel bookstore kung saan ka nagtratrabaho."

Nakapaka formal naman magsalita nito.

"Ah. Hello po. Di na po ako dun nagwowork."
Sagot ko naman.

"Nako wag ka ng mag 'po' sa akin. I'm only 20."

Kasing edad ko lang pala siya.

"Gusto ko sana mag apologize sa ginawa ni Cindy sayo. Dahil sa kanya natanggal ka. Naikwento kasi ng manager niyo ang nangyari and sinabi niyang ikaw daw ang pinaka masipag sa bookstore. Kaya lang wala siyang magawa kay cindy kaya no choice siya kaya ka niya tinanggal. Naaawa daw siya kasi working student ka daw.  Kaya ako nandito ngayon para sana ibalik ka ulit sa bookstore. Kung gusto mo pa."

So cindy pala pangalan ni bruhilda.
Nakakatats naman si manager.
Akalain mo yun. Kahit pala sinusungitan ako lagi nun may kabaitan din naman pala.