Aşk mı gurur mu?

16. Bölüm

İyi okumalar :))

Yerde gördüğüm manzara o kadar iğrençti ki. Tüm adamlar vurulmuş kanlar içersinde yere yığılmışlardı. Aysal yerde Murat'a sarılmış bir vaziyeyette oturmuştu. Aysal'a doğru hızla gidip sıkıca sarıldım

Aysal- İyisin değil mi? Bak sana birşey yapmadılar değil mi? Cevap versene

Dediğimde Aysal buruk bir gülümseme ile

Aysal- Mira ben de bebeğimde çok iyiyiz.

Dediğimde rahatça nefes almıştım. Her dakika bir macera yaşıyorduk. Sonunda eve gelmiştik hepimiz yorgunduk kendimizi uykunun kollarına bıraktık.

*****************************

2 ay sonra

Herşeyin üzerinden iki ay geçmiş. Gerçekten mutluluk içinde yüzen çekirdek aile olmuştuk. Aysal'ın hamilelik dolayısı ile olan komik tripleri, benim hayvan gibi aşermelerim, Mert'in bana her sabah özel kahvaltı getirmesi, Murat'ın Aysal'a sürekli pasta yedirtmesi... gayet mutluyduk yani. Gözlerimi açmak istemesemde yavaşça gözlerimi aralayıp Mert'e baktım mükemmel bir şekilde uyuyordu. Aniden altımda ıslaklık hissetmem ile bir an korktum ve bir an karnıma sanki bıçak sokarcasına bir acı gelmişti. Aniden acı çığlıklarımı bastım tüm ev benim çığlıklarım ile yankılanıyordu

Mert- Sevgilim iyi misin?

Diye endişe ile bana bakıyor ne yapacağını bilmiyordu aniden Murat ve Aysal da içeri daldı

- Geliyor

Diye bağırdım acı ile kıvranarak

Mert- Ambulans numarası kaçtı arayın 155'i

- Mert ne 155'i doğuruyorum geliyor

Mert beni kucağına alarak hemen aşağıya indirdi. Murat ve Aysal da hızlıca arkamızdan gelmişti Mert beni sakince arabanın arka koltuğuna yatırdı hızlıca beni hastane yetiştirmişti bacaklarımdan akan sular korkmama neden olmuştu. Doktorun sesi ile daha da çığlıklar atmaya başladım

Doktor - Hanfendi doğuruyor doğumhaneyi hazırlayın çabuk

- Mert beni bırakma

Ağlayarak ve acı ile söylemiştim

Mert- Seni asla bırakmam

Diyerek elimi tuttu. Doğum haneye girecek iken Mert'i durdurdular.

Hemşire- Beyfendi giremezsiniz

Mert- Ne demek giremezsiniz? Hastaneyi başınıza yıkarım çekil önümden

Deyip hemşireyi itmişti. Doğuma başlamıştık normal doğum yapıyordum. Çok zorlanıyordum doktor her ne kadar 'ıkın' deseler de nefesimi tutuyor ıkınmıyordum. Ikındıkça canım yanıyor daha çok ağlıyordum Mert'in sesi ile Mert'e baktım

Mert- Ikın sevgilim lütfen ıkın

Dediğinde acı çığlıklar ile ıkınmaya başladım. Aniden duyduğum bebek sesi ile önüme bakmadan yorgunluğum ile kendimi daha fazla tutamayıp bayıldım.

Mert'in ağzından

Sonunda gelmişti. Eylül'üm gelmişti. Mira'yı odaya aldırlar yarım saat sonra Eylül'ümüde onun yanına beşik gibi bir şeye koymuşlardı. Aysal ve Murat bebeğe "teyzecim, amcacım" diye saçmalıyolardı. Gülmekten başka bir şey yapamıyordum. Bebeğim doğmuş artık tam bir aile olmuştuk. Mira'nın kıpırdandığını görünce uyandığını anladım.

Mert- Sevgilim

Mira bana gülümseyerek bakıyordu. Bir anda bebeğe gitti gözleri

Mira- Bu güzellik benim parçam mı?