Met grote passen liep ik het grote huis binnen. Via de grote spiegel in de woonkamer zag ik hem al zitten. Zachtjes sloop ik naar binnen en richtte met zwetende handen het pistool op hem. Zijn ogen werden groot van schrik hij keek me met een vreemde blik aan. Niet veel later verscheen er weer zijn scheve glimlach waardoor hij zijn gouden tand showde. Mijn hart ging sneller dan normaal en mijn ogen vulde zich dit keer met vuur. 'Je gaat hier spijt van krijgen Farah' dat was het enige wat uit zijn mond kwam. Van binnen dacht ik het tegenovergestelde. Ik keek hem recht in zijn ogen aan en wou net de trekker overhalen..
Zwetend en met tranen langs mijn wangen schrok ik wakker. Ik stond op en liep naar de badkamer, waste mij gezicht en liep weer terug naar mijn slaapkamer. Net wanneer ik in mijn bed wou duiken hoorde ik een auto in de straat parkeren. Ik opende de gordijnen en keek naar beneden waar een auto voor ons huis parkeerde. De portieren werden open gegooid en er stapte 2 jongens uit. Een van hun was mijn broer aschraf de ander kon ik niet herkennen in het donker. Niet veel later hoorde ik ze binnen komen. Voorzichtig liep ik naar de gang en luisterde hun gesprek af.
"Gozer hij werd daar gezien zei ik je. Wat wil je dat ik doe ik wil hem even graag zien sterven dat weet je broer." Hoorde ik een bekende stem zeggen.
"We gaan hem pakken en vandaag nog. Denk maar dat ik iets uit zijn lichaam nog heel laat." Zei aschraf met een boze stem.
Zachtjes liep ik de trap af naar beneden. Beide keken ze geschrokken naar me. Zelf schrok ik ook toen ik Mohamed in de gang zag staan. Met een vragende blik keek ik hem aan. Snel zei hij dat hij in de auto zou wachten zodat het Aschraf niet zou opvallen.
"Wat doe je hier ga slapen" zei aschraf.
"Heb je hem gevonden?"
"Farah ga slapen yallah is laat wat doe je nog wakker."
"Ik heb net gedroomd dat ik Hem vermoord had.."
Zei ik na een korte stilte en liep meteen zonder te wachten op een reactie weer de trap op.
"Farah.." hoorde ik Aschraf roepen toen ik net boven was. Ik keek hem aan met tranen in mijn ogen.
"Ik ga hem pakken maak je geen zorgen." Zei hij met een blik vol woedde en verdriet.
Snel liep ik mijn kamer weer in en stapte in mijn bed. Na een paar keer gedraaid en gestaard te hebben viel ik eindelijk in slaap.
De volgende dag stond ik met veel moeite op. Ik had al twee lessen gemist. Snel nam ik een korte douch en maakte me klaar voor school. Daar aangekomen nam ik plaats naast Nassima. Ik had al erg veel lessen gemist dus besloot vandaag weer eens te komen. In de pauze liep ik samen met Appie naar buiten. We staken een sigaret op en praatte wat bij. Na een korte stilte kwam ik op het gesprek waar ik al een tijdje op gewacht had.
"Apps ik heb je hulp nodig."
"Met wat Farah?"
"Ik weet dat jij veel mensen kent en ook bij wie je een pistool kunt krijgen.."
"Waar heb je het over?"
"Ik heb er een nodig." Ik nam een laatste hijs van mijn sigaret en drukte hem uit.
"Voor wat mongool." Zei hij een beetje boos.
"Het is niet voor mij kun je er een voor me krijgen of niet." Antwoordde ik op een geïrriteerde toon.
"Ja pas als je me verteld voor wie."
"Appie vraag asjeblieft niet zo veel. Ik ben niet safe ik wil er een voor het geval er iets gebeurd safi?"
Zonder te reageren liep hij hoofdschuddend weg.
Uit een reflex sloeg ik mijn vuist heel hard tegen de muur aan. Het was zo hard dat ik er bloed aan over hield. Ik stak nog een sigaret op en rookte hem op. Ik had geen zin meer om de lessen van vandaag nog te volgen dus besloot ik weg te gaan. Ik liep naar mijn auto en stapte in mijn hoofd boog ik over het stuur en dacht weer aan hoe Akram langzamerhand mijn leven begon zuur te maken..
Flashback
Vandaag was mijn zestiende verjaardag. Ik maakte me op en stijlde mijn haar. Uit mijn kast trok ik een zwarte jurkje uit die net iets boven mijn knieën kwam en aansloot op mijn lichaam waardoor je mijn zandlopende figuur goed kon zien. Hier onder trok ik zwarte sneakers aan. Snel deed ik mijn tasje om en keek op mijn horloge. Hij zou er al staan dacht ik bij mezelf en verliet het huis. Ik liep naar een parkeerplaats iets verder op en wachtte daar een paar min. Niet veel later zag ik hem al aankomen rijden. Met een grote glimlach op mijn gezicht stapte ik in en gaf hem een dikke kus. "Gefeliciteerd lieverd" zei hij en schonk me een lieve glimlach waar in ik altijd verdronk. Ik legde mijn hand op die van hem en keek toe hoe hij zijn auto starte en weg reed richting zijn huis. We liepen naar binnen en er volgde een pas met rozen in de woonkamer stonden kaarsen aan hij had het zo romantisch gemaakt.. ik had dure cadeau's gekregen. We namen plaats op de bank en hij boog zich over mij heen en kleedde me voorzichtig uit..
Mijn tranen begonnen maar te stromen ik voelde de pijn weer het was een onvergetelijke avond. Een avond die ik nooit meer vergeten zou elke keer zag ik het weervoor me..
Met hoge snelheid reed ik weg..
Reageer als ik verder moet gaan❤
