Prologue
Poor little kid,
Running to the sea…
Trying to find something,
That she want to see…
I always remember that lines.
I have a friend when I was little, well 5 years old palang ako noon. He is my best friend, and lagi ko syang kalaro sa play ground, we always eat ice cream before playing, di ko rin alam pero parang kasanayan lang. And one time when we’re having fun in the swing, bigla syang lumapit saakin at may ibinigay na paper, nakasulat:
Poor little kid,
Running to the sea…
Trying to find something,
That she want to see…
“Ano to?” tanong ko.. nako. Haller? Bata palang ako, wala akng naintindihan sa nakasulat doon, ni di ko pa nga alam magbasa eh. “Batta, alit na ato eh, tabi ni mommy punta kami iba lugar, tago mo yan.” Yun lang ang sabi nya. Then he suddenlywalk away, nakatingin lang ako sakanya habang naglalakad sya paalis, nang napansin kong ako nalang mag-isa sa play ground, umiyak lang ako, umiyak ng umiyak.. After that itinago ko ang sulat. I don’t even remember his name syempre bata pa nga ako. At nangako ako sa sarili na hahanapin ko sya.
CHAPTER 1
[MIUKI’S POV]
My name is Miuki . Im half-korean pero laking pilipinas. My mom is a Korean and my dad is a Filipino,oops, magaling si mommy sa tagalog, dito rin sa pinas nagstay si mommy before she met dad, and they have a very nice love story. Well, I really don’t know where dad get my name kung saang lupalop nya ito nakuha,di naman sa pangit pero the name “MIUKI” is for Japanese people, and EHEM I’m Korean. And, wala akong masyadog alam sa Korean words coz’ I never wanted to learn the language and di naman ako sinasanay nila mommy. I have three brothers, funny right? And the best part, bunso ako ^__^. Oppa shone ang pinaka matanda next to him is my kuya Kenjie and next is brother dymytrie, HAHA, YES! Iba-iba ang pantawag ko sakanila para every time na may tatawagin ako sa isa sa kanila atleast di sila sasabay lilingon, at para walang lituan gumawa ako ng different call names para sa kanila. And you know what? Hot ang mga brother ko sa school pero ako? Nope, di ako pansin sa school kasi ayoko ng magulong buhay, ayoko ng chismis, ayoko ng pakilamero/ra. Ayoko ding sinasabing kapatid ko sila, I just keep my mouth shut kahit na may naririnig ako tungkol sa kanila.
[RING*RING*RING]
Nag-ring na aking mahiwagang orasan. 5’oclock ang alarm ko kapag weekdays, kailangnag maaga kasi pag nagising ang tatlo kong kapatid, NAKO! Siguradong unahan sa banyo yan! Mom and Dad stayed at states kasi may business silang inaasikaso doon at kaming apat lang ang nakatira dito pero syempre may maids kami tatlo, sa sobrang gulo ba naman ng mga kuya ko, heller?! Di ko naman kaya ayusin yan mag-isa, na parang nag-end of the world ang itsura.
Uamahon nako at nagayos ng kama, kinuha ko ang twalya at undies para sa panligo. Dumeretso ako sa kusina upang magsipilyo nang madatnan ko si manang Lay na nagluluto.
