TANITIM

76 3 0
                                    

Yağmurun! baskın ve ağır yağan, sesiyle gözlerimi araladım pencereme gelen yağmur damlalarıyla çıkan ses kulağıma bir melodi gibi yankılanıyordu hava hala aydınlanmamıştı. Karanlıkta telefonumu  nereye koyduğumu  unutup elimle her yeri yolladım ve sonradan  anlamıştım, ki her gün unuttuğum gibi yastığımın altına koymuştum anlıma anlamsız bi şekilde vurduktan sonra hafif yana kayarak telefonumu elime almıştım saat daha 03.12'di birden yüzüm düşmüştü sert bi şekilde yutkundum telefonuma gelen bildirimlere bakmaya gerek duymadan aynı yerine bıraktım homurdanarak gözlerimi kapayıp uyumaya çalıştım aklımdan geçen her şeyi bir dakkalığına unutup gözlerimi sıkıca yumup uykuya dalmaya çalışmıştım sonunda kendimi uykuya teslim ettim.

Bir kaç saat sonra:........

Gözüme vuran ışıkla gözlerimi araladım bu sefer kolaylıkla yatağımdan kalkmıştım bi kaç kere esnedikten sonra, güzelim yatagımdan kalkmıştım birden bi titreme gelmişti hava soguktu, lavoboya gidip işlerimi hallettikten sonra aynanın karşısına geçip kendimi süzmeye başlamıştım yorgun gözüküyordum kumral saçlarım dağılmış bakışlarım her zamanki gibi yorgun bakıyordu, saçımı taramaya başladım sonra bi kaç makyaj malzemesi alıp kullandım hiç olmazsa daha önceki halimden daha iyiydi üstüme bi kazak ve altıma siyah dar bi pantolon geçirdim aşağı inerken burnuma güzel kokular gelmeye başladı neriman abla yine nefis bir kahvaltı yapmış olmalıydı ama pek ihştahlı biri olmadığım için bir iki lokma bir şey yiyip evden çıkıcaktım ki uyuz abim uyanmadan yoksa peşime takılıyordu sorunlu. Çantamı omzuma atıp evden çıktım mert abi beni kapıda bekliyordu okula beni hep o bırakırdı ; sıkılmıştım zengin zübbelerin yanında okumaktan bunalmıştım tanımadığım bir çok insan vardı. Okulda ama nedense herkes beni tanırdı hiç bi tenefus yanlız kalmazdım bir kaç kişi yanıma gelirdi bende kurtulmak için lavoboya diye çatı katına çıkar hem hava almış olurdum hemde bi tane sigara yakar rahatlardım, her şeyden uzak kalmak insanı sakinleştiriyor, babanın ünlü bir adam yani  bir holding sahibi olması güzel bi duygu, her şeyinin istediğin anda elinin altında olması, küçükken her şeyim vardı, bi kere kullanıp atıcağım ıvır zıvırlar bile ama ben hiç bi zaman bu yüzden şımarmadım ve şımarmıyıcamda, ben bunları düşünürken kullağıma dolan o iğneliyici  lanet sesi duydum. Eminin sesini , sigaram bitmişti bile, yavaş adımlarla tek kelime bile etmeden gözünün içine bakarak yürüdüm gectim yanından, sınıfa dönmüştüm en arka sıraya geçip oturdum hoca geldiğinde her kez hızla yerine geçmişti selamlaşmadan sonra kafamı koyup dinlenmeye ihtiyacım vardı. Ders ingilizce olduğu için uyuma gereği duydum çünkü ingilizcem gayet iyiydi babam sagalsun küçükken özel kurs almışım. Kafa mı koyup düşüncelere dalmaya başlamıştım bile

KURALSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin