Sessiz ve Sensiz AŞK

1.bölüm

Cümleye nereden nasıl başlayayım bilemiyorum demeyeceğim. Çünkü cümleye nereden başlayacağını biliyorum. Senden...
Ya kalbimin oyunuydu olanlar ya da kalbimin yanması bilmiyorum. Belki de insanları en çıkmaz sokağa sokan durumda budur. Hayatın bir yerde, bir kişiyle ve bir anda değişmesi ne kadar garip değil mi? Oysaki kurulu bir hayatımız var ve her gün bu hayatı yaşamaya adanmışız gibi peki neden bir gün birisi çıkıp bu hayatta yepyeni bir milat açıyor? Bu cevabı verilecek en zor sorudur herhalde. Şimdide benim hayatımda bir milat açılıyor halbuki salt bir insandım. Her günüm diğer günün kopyasıydı sanki. Tekrarlar tekrarlar tekrarlar...
Kalbimde yeni bir milat açıp beni göklere mi taşıyacaksın yoksa bir milat başlamadan beni olduğum yere gömecek misin? Bana sorulacak olursa benim için fark etmez. Ben seni yerde gökte denizde uzayda her yerde severim yeter ki senin  varlığın olsun.
Bunları sana söylemek için ya erken davranıyorum yada geç kalıyorum. Bu arada geç kalmak beni daha çok üzerdi umarım erkendir. Geç kaldıysam sensiz geçen günlerin acısını nasıl nerede kimden çıkarırım? Sensiz  alamadığım nefeslerimi kim geri verir bana. Sana vermeye korktuğum çiçeklerim boşa mı soldu yoksa? Neden bu kadar geç kaldım ki ben geç kalmayı ve kalanları sevmeyen birisi olarak. Ama varsın geç olsun ben senin geç kalışlarını da severim.
Seninle göz göze gelmek bana sanki cennetin kapılarını açıyordu. Hiç konuşmamanı sadece gözlerine bakmanı istiyordum bazen. Hem sen zaten konuşmasını sevmezsin ki. Konuşunca büyü bozulacakmış ve her şey sona edecekmiş gibi geliyordu. Ben seni gözlerimle sevdim içimde nakarat bekleyen şarkılar dururken. Söyleyemezsin işte sana yapamazdım aşk bu kadar kolay bir şey değildi. Sevgililer el ele gezerken yada birisi diğerine "seni seviyorum."derken ben yapamazdım bunu. Oysa ne çok isterdim saçlarına yıldız yağdırmayı. Ne çok isterdim seninle papatyaların yeni açtığı bir bahçede gezmeyi. Bu arada ben en çok papatyaları severim. Belki sen de seviyorsundur belki de tek ortak noktamız budur. İnsanlar gülü sever ama biz papatyayı sevelim. Dünyanın en güzel kokan çiçekleridir onlar senden sonra. Hem başına örüp taç da yaparım. Sıkılırsan papatya falına da bakarız. Ama "sevmiyor" çıkmasın. Biz hep seçelim birbirimizi papatyalar engel olmasın

                                             Papatyalar güzel kokar senin yokluğunda
                                             Varlığında papatya bahçesi olsa ne yazar