Warrior Cats. Gevaar! [GESTOPT]

hoofdstuk 12

Jullie weten, de Vier zijn gekomen. Ik schrijf vanaf nu om de beurt uit de ogen van de Vier. Vlekpoot (donder), Klauwpoot (schaduw), Vleugelpoot (rivier) en Sparpoot (wind). Ik zet er boven uit wie zen ogen is+ een foto van de kat

Vleugelpoot, Rivierclan.

Vleugelpoot zat zo diep in gedachten dat ze het niet eens door had dat er iemand aan kwam.

Hé vleugelpoot! Miauwde de kat. Vond jij het ook zo'n vreemde vergadering? Denk je echt dat we weer een ander woud moeten gaan zoeken? Nee! Dat is klinkklare onzin! Miauwde een andere kat. Vleugelpoot keek op. Natuurlijk! Dacht vleugelpoot. De katten die aan het bekvechten waren, waren zoals gewoonlijk appelpoot en vederpoot. Die twee doen niks anders dan bekvechten of elkaar negeren. Appelpoot is vleugelpoot haar broer. En vederpoot is haar beste vriendin. Zij kan het wel met hun vinden, maar hun kunnen het niet met elkaar vinden. Soms vragen appelpoot en vederpoot wie er gelijk heeft, maar vleugelpoot kan nooit een keuze maken. Anders vraagt ze stormpoot altijd om hulp, maar hij was niet mee naar de grote vergadering! Wat zou ze doen als ze het zouden vragen? Ze had geen flauw idee. Terwijl ze liepen smeekte ze de sterrenclan om hulp. Please laat het ze niet vragen!! Appelpoot en vederpoot hielden op met ruziën. Nou komt het! Dacht vleugelpoot. Ik denk. Zei appelpoot. Dat we het woud moeten verlaten omdat er rare dingen gebeuren, er komen vast tweebenen die alles weer komen vernietigen. Wat weet jij daar nou van! Miauwde vederpoot. Was je er bij of zo? En ze lachte. Ik denk, dat het dit keer iets is dat we aan kunnen. Misschien gaan er katten dood ofzo, maar we hoeven niet weg! Nee jij niet! Dacht vleugelpoot. Maar als we niet slagen? Dacht vleugelpoot daar direct achteraan. Vleugelpoot? Miauwde Vederpoot. Vederpoot? Miauwde vleugelpoot grinnikend. Niet grappig. Miauwde vederpoot. Maar wie heeft er gelijk? Oh sterrenclan help mij! Dacht vleugelpoot nog eens. Nou ik denk... Begon vleugelpoot en verder kwam ze ook niet. Appelpoot! Het was lijsterbes. Je moet morgen wel trainen, het jagen mag! Riep ze naar appelpoot. Oké! Riep appelpoot. Maar waarom zeg je dat nu en niet morgen? Zodat je snapt dat je het nu niet te laat moet maken! Ik ga als we in het kamp zijn meteen slapen! Miauwde appelpoot. Fijn. Miauwde lijsterbes en trippelde naar voren. Vleugelpoot was even gered geweest. Nou? Miauwde vederpoot. Ik.. ik. Stotterde vleugelpoot. Vederpoot kom nu meteen! Het was zilverstroom. Ja zilverstroom! Riep vederpoot terug. Ik zie je. Miauwde ze nog snel. Ja. Miauwde vleugelpoot. Ze waren inmiddels in het kamp. En voor appelpoot nog haar om haar mening kon vragen Miauwde ze: Ik ben moe, ik denk dat ik het eten oversla. Doeg. En ze sprong al naar het leerlinghol omdat ze zag dat appelpoot haar iets wou vragen. Maar: Lekker slapen!  was het enige wat hij haar achter na riep.

Vleugelpoot? Vleugelpoot!  Vleugelpoot keek op. Hoi vleugelpoot. Hoi luipaardster. Zei vleugelpoot een tikkeltje verbaast terug. Ja brengt me toch niet weer zo'n nachtmerrie? De vorige keer had ze de voorspelling gehoord in die enge droom. Vleugelpoot hoorde het alweer in haar oren:
Iets nieuws zal komen
Jullie zullen iets nieuws worden
En bloed zal vloeien
  Brrr!! Nee dank je wel. Ze besefte zich dat ze luipaardster niet zag. Kun je je laten zien? Vroeg ze. Ja hoor. En meteen daarna stond luipaardster voor haar maar niet alleen. Motvleugel! Riep vleugelpoot blij. Motvleugel was eerder gekomen dan luipaardster. Al toen ze een kitten was. En nog vleugelkit heette. Je weet waar we zijn toch? Miauwde motvleugel. Ja in het oude woud toch? Miauwde vleugelpoot blij dat ze weer eens met motvleugel kon babbelen. Luipaardster ging zitten en miauwde. Motvleugel ik denk dat ik het aan jou over laat. Wat over laat? Dacht vleugelpoot. Kom mee. Miauwde motvleugel. Maar.. Miauwde vleugelpoot. Sst. En luipaardster dan? Miauwde vleugelpoot zachtjes. Die red zich wel. Miauwde motvleugel en ze zette het op een lopen. Niet zo hard! Riep vleugelpoot maar ze hoorde het niet. Maar steeds als ze dacht dat ze motvleugel zou kwijt raken was ze daar weer. Onder een boom of bij een struik. Tot ze opeens niet weer door ging. Kijk. Miauwde ze. Vleugelpoot keek. Ze stond op een heuvel achter zich bergen, maar voor zich zag ze een bos, niet zo groot maar genoeg voor één clan. Er door heen een groot donderpad. Wat is dit? Miauwde ze. Dit is wat er over bleef van het oude woud. Miauwde motvleugel. Hier gaan jullie hulp halen. Motvleugel liep weg hoorde ze, ze wou zich omdraaien en achter haar aan lopen maar het wou niet. Pas vijf minuten later lukte het. Motvleugel was nergens meer te bekennen. Motvleugel?! Riep ze naar er kwam geen reactie terug.

~800 woorden~