Julia POV
"John!punta naman tayo sa starbucks,gutom na ako ehh."with puppy eyes.
"Ikaw ang masusunod sis"sabi niya habang naka tingin sa phone niya.
------------------------------------------------------
"Anong gusto mong inomin?coffee?"tanong ko sa kanya.Sumagod siya nang hindi parin nakatingin."Coffee lang,black coffee"sagot niya.
"Okay"
(At the cashier area)
"Isang black coffee at mocha"sinabi ko sa cashier.
"Dine in or take out maam?"tanong niya sakin
"Dine in"mabilis kong sinagot.
"Okay maam.Ah bali 172 maam"sabi ng cashier.
May biglang sumigaw.
"Janelle Agosto!"Janelle Agosto?kilala ko toh ah.
Huh!Janelle ang dati kong classmate sa preschool.
What a coincidence,dito pa talaga kami magkikita."Janelle?ikw ba talaga yan?"tanong ko.
"Umm.I dont think nagkakilala na tayo.haha."awkward niyang sinabi with a sweet smile.
"Janelle its me Julia,were classmates in preschool sa St.Dominic University!"sagot ko with a big smile as in very big.I was happy and excited because I met her again,at the same time nervous kasi baka hindi niya ako makilala.
Gasp!"Julia?! As in Julia Ornopia?ikaw ba talaga yan??"masigla niyang tanong.Lumabas siya sa cashier area.
"Oo ako nga"pagkatapos ay nag-hug kami with a squeel.
"Jul,namiss kita!kelan kapa naka balik dito sa Pilippinas?"tanung niya.
"Ngayun lang,nagutom kasi ako kaya pumunta muna ako dito."sagot ko naman sakanya.
"Ay ganun ba?ah sige umupo muna tayo,saan ba ang table mo?sambit niya.
"Doon!"sabi ko sabay turo sa kinaruruonan ni Paul.
"Ah sige.Umm,Jasper!!Jasper!!" Sigaw niya."ikaw muna ang pumalit sa pwesto ko bilang cashier."utos niya sa isang worker.
Nag nodd ang babae at pumunta na sa cashier area.
(In our table)
"So bakit ka nga pala nandito as a cashier?"itinanong ko sa kanya.
"Dad ko kasi ang nagmamay-ari ng cafe na ituh at nag retiro na kahapon ang dating cashier namin,kaya ako nalang muna ang pumalit.Tutal wala naman akong gagawin sa bahay." Sabi niya.
"Ahhh..ganun ba?"
10 minutues later...
"Sige Julzkie!alis muna ako kasi tinawagan akoh ng dad ko."paalam niya"bye!"
Nakaalis na siya.Napagpasiyahan ko na umalis na din at pumunta sa mansion namin dito sa Philippines.Yes RK ako my Dad owns a company in states at resort naman dito sa Philippines.
"John mauna kana sa sasakyan magrerestroom lang ako sandali."
Utos ko.tumango naman siya.---------after 4 minutes---------
Blag!💢
"What the F*ck?!"nag curse siya."Bingi kaba at d' mo ako nakita"galit niyang tanong.
He was...he was tall,maputi,singkit,magulong buhok.He was wearing black jugger pants with matching white 3/4 shirt.all in all GWAPO
"Bro,chill ka lang,its not a big deal"nagsalita ang lalaking kasame niya.Maputi din siya,naka rip jeans at black 3/4 polo,maamong mukha,in other word din GWAPO.
Nilapitan niya ako at sinabing,
"Okay ka lang?"tanong niya."Ah!Oo okay ang ako.Sige salamat bye"nagmadali na aking lumabas ng restroom.phew.
Sumakay na ako sa sasakyan.
On the way,hindi ko parin talaga malimutan ang nangyari kanina,ang lalaking nabunggo ko parang kilala ko na siya noon pa pero hindi ko matandaan kung saan o kelan,pumasok sa isip ko si Andre.Oo maypagka hawig sila ni Andre,pero di naman ganun ugali nun kaya kinalimutan ko nalang ang mga thoughts ko.------------------------------------------------------
"Maam Marie,nanditu napo tayo."pinaalam niya saakin."Hah?o-ouh cgeh"nauutal kong sagot.ginising ko ang kapatid ko.
"Huy,bro gissing na andito na tayo"sabi ko sa kanya.
Pagkagising niya lumabas na kami ng sasakyan.Na shock siya kasi napakalaki ng Mansion.
Pumasok na kami sa loob at pumunta na sa kwart,medyo madili na nang makarating kami sa bahay.
"Hay nakakapagod naman ang biyahe.Sis dito muna ako ahh?"sambit niya.I just nodded.
Pumunta ako sa veranda.Paglabas ko tumambag sakin ang bahay nila Andre,wala tao ni isa ditu.
"Wala na kaya sila Andre ditu?,saan naman kaya sila lumipat?"pabulong kong tanong.Nasa veranda parin ako naka tingin sa playground malapit sa bahay namin at sa bahay ni Andre.I can still remember nung bata pa kami we always go to that playground,we'll play together,laugh together,etc.
Flashback...
Maynaririnig akung iyak.
"Saan kaya yun galing?"tanong ko sa sarili."Huy lalaki! Okay kalang ba?"tanong ka sakanya nang makita ko siya.
"Kinuha kasi nila ang laruan ko eh"(Patuloy sa pag-iiyak)
"Kalalaki mong tao tapos iiyak ka dahil kinuha ang laruan mo?Ay pambihira ka naman.Paano mo kukunin ang laruan mo kung hindi ka lalaban?"sabi ko na parang nagsesermon ng isang makulit na bata,teka?bata rin naman ako ah.
Tumigil na siya sa pag-iyak.
"Tama ka hindi dapat ako magpa-apekto"sabi niya."Good!!"sabi ko sabay tapik ng kanyang ulo."Tara laro tayo doon"anyaya ko.
"Sigeh bah"sambit niya at tinapik ako."Ikaw taya!"utos niya.
"Ang daya mo!!"sigaw ko.
At naglaru kami ng nag laru hangggang sa tinawag na kami ng mga magulang namin at umuwi na.
"Bye2x Julia,bukas ulit?"anyaya niya.
"Sige babye!!"sigaw ko at kumaway.
End of flashback..
Magkikita din tayo Andre,pangako yan.
YOU ARE READING
I hate you,I love you!
Non-FictionTahimik lang ang buhay ni Julia hanggang sa pumasok sa buhay ang Campus king na si Andre. Totoo bah ang sinasabi nilang the"more you hate,the more you love"? Madedevelop ba ang feellings ng dalawang studyanteng mahirap ipagsama?? malalaman natin ny...